Ενώ οι λόγχες των Ελλήνων θριάμβευαν - Οι Ρόδιοι και το έπος του 1940

Rodiaki NewsRoom

ΦΛΑΣ στο παρελθόν - Εν Ρόδω Κυριακή 28 Οκτωβρίου 1956 Αριθ. Φύλλου 1664

ΕΝΩ ΟΙ ΛΟΓΧΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΡΙΑΜΒΕΥΑΝ
Οι Ρόδιοι και το έπος του 1940
Πώς γιόρταζαν οι Δωδεκανήσιοι τις Νίκες της Ελλάδος
Του συνεργάτου μας κ. Γ. ΜΑΡΤΙΝΗ
Η Ιταλία εκήρυξε τον πόλεμο! Η Ιταλία κατά της Ελλάδος! Εφημερίδες!...

Με δυνατές φωνές οι εφημεριδοπώλες της Ρόδου το πρωινό εκείνο της 28ης Οκτωβρίου 1940, διαλαλούσαν την ξαφνική είδηση. Το “Μεσσατζέρο”, η κυβερνητική εφημερίδα, είχε βγάλει έκτακτη έκδοση, για ν’ αναγγείλει το γεγονός.

Οι Ρόδιοι γνώριζαν άκρες - μέσες ότι επίκειται πόλεμος μεταξύ Άξονος και Ελλάδος. Γνώριζαν τα σχέδια των Ιταλών, κι είχαν κρυφογελάσει πολλές φορές με τις διακηρύξεις τους.

Ωστόσο η είδηση ήταν αναπάντεχη. Την περίμεναν όλοι αργότερα. Τον Νοέμβριο. Και άρχισαν ν’ ανησυχούν γνωρίζοντας ότι η δοξασμένη Ελλάδα ήταν ανέτοιμη...

Μα η Ελλάδα, η φτωχούλα Ελλάδα, ήταν έτοιμη και τα παιδιά της έτρεξαν αμέσως να προβάλουν τα στήθη τους, στα όπλα της Κωμικής Αυτοκρατορίας και σωτήρες της Πατρίδος.

Στη Ρόδο, αρχικά οι Ιταλοί πατούσαν με περηφάνεια. Και δεν άφηναν ευκαιρία, για να διαλαλήσουν την Νίκη τους. Αργότερα όμως, όταν η Πίνδος πέρασε στην αθανασία και πήρε μαζί της τον Δωδεκανήσιο Αλέξανδρο Διάκο, όταν η μία Ελληνική νίκη διαδέχονταν την άλλη, η ατμόσφαιρα άλλαξε.

Κι ένα πρωί, βγήκε το “Μεσσατζέρο” με τον τίτλο “Κορίτσα ε στάτα οκουπάτα, ντ’ άλλε τρούπε Γκρέκι”, δηλαδή “Η Κορυτσά έχει κυριευθή απ’ τον Ελληνικό στρατό». Τότε οι Ιταλοί έχασαν την περηφάνειά τους. Και για να ξεσπάσουν, διέλυσαν τους μικρομίλους των Ροδίων, που συγκεντρώνονταν και σχολίαζαν το γεγονός.

Αργότερα απαγορεύθηκαν οι συγκεντρώσεις. Σφραγίστηκαν με βουλοκέρι τα ραδιόφωνα για να μην ακούνε οι Έλληνες, τις εκπομπές των Αθηνών. Κι οι στρατιώτες περιορίστηκαν στις εκδηλώσεις τους.

Οι Φραγκολεβαντίνοι μόνο, προσπαθούσαν να παρασύρουν τους Ροδίους σε ξεσπάσματα θυμού, για να τους καταγγείλουν μετά και να εκδικηθούν. Αλλά οι κάτοικοι άφηναν να λένε ό,τι θέλουν. Κι από μέσα τους, ένιωθαν απέραντη χαρά για τις Νίκες της Ελλάδος. Και προσδοκούσαν. προσδοκούσαν την τελειωτική Ήττα των Ιταλών και την Άγια Μέρα που η Γαλανόλευκη θα τύλιγε μέσ’ στις πτυχές της τα Δωδεκάνησα.

Αργυρόκαστρο, Άγιοι Σαράντα, Νίκες, Νίκες ατέλειωτες. Και τις μάθαιναν οι Ρόδιοι, ακούγοντας κρυφά ραδιόφωνο. Αλλά κάτι κατάλαβαν οι Ιταλοί. Γι’ αυτό και η “φινάντζα” (το Τελωνείο) μάζεψε όλα τα ραδιόφωνα.

Μα τι μ’ αυτό; Τα πρόσωπα των Ιταλών ήταν οι καθρέφτες της πορείας του πολέμου. Απ’ αυτά φαίνονταν οι Νίκες των Ελληνικών όπλων.

Λίγο αργότερα, άρχισαν να κινούνται κάπως πιο νευρικά οι Ιταλοί. Τρέχαν στα πυροβολεία, κάνανε ασκήσεις, βρίσκονταν σ’ επιφυλακή.

«Περιμένουν απόβαση;« αναρωτιόνταν οι Ρόδιοι... Κανείς δεν ήξερε... Μα έτσι έδειχναν τα πράγματα. Κι η ελπίδα θέριευε στις ψυχές των κατοίκων του νησιού.

Κάποτε, ήρθε η ώρα, κι η ελπίδα δικαιώθηκε!
Γ. ΜΑΡΤΙΝΗΣ

ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ ΤΟ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΙΑΚΟ ΟΧΙ
Του κ. ΑΝ. ΒΡΟΝΤΗ
Όταν την ιστορικήν εκείνην νύχτα της 27ης προς την 28ην Οκτωβρίου 1940ο Μουσσολίνι όπως ο Δαρείος προ 25 αιώνων απέστειλε τον πρεσβευτή του Γκράτσι για να ζητήση γην και ύδωρ, οι Ελληνες του απήντησαν ΟΧΙ και τον εξηυτέλισαν με την αντίστασή των την ιστορική.

Και είπεν αντί του “Μολών λαβέ” του Λεωνίδα ο Μεταξάς ΟΧΙ δεν θα περάσης. Όχι δεν θα μολύνης το άγιον χώμα της Ελλάδος. Όχι η Ελλάδα θέλει να ζήση ελεύθερη.  Όταν ένας πανελλήνιος συναγερμός ψυχών, ένας συγκλονιστικός ενθουσιασμός εδόνησε τους αιθέρας με το υπερήφανον εκείνο ΟΧΙ οι Ρόδιοι και οι λοιποί Δωδεκανήσιοι σαν ελεύθεροι πολιορκημένοι δεμένοι με τις αλυσίδες της φασιστικής σκλαβιάς δεν μπορούσαν να λάβουν μέρος στον χορόν αυτόν και είπαν το δικό τους ΟΧΙ:

Όχι δεν γινόμαστε φασίστες! Όχι δεν θα πάρωμε την ιταλική υπηκοότητα. Όχι δεν θα μάνουν τα παιδιά μας Ιταλικά.  Όχι δεν θα παντρέψωμε τα παιδιά μας με Ιταλούς. Όχι. Όχι. Όχι.

Φως αστραποβόλο υπερτάτης αγαλλίασης εδόνησεν τα κατάβαθα της ψυχής των που σαν βράχος ατράνταχτος χωρίς να λυγίση.

Ελληνοπούλα εστάθη

αμόλυντη, άσπιλη λευκή.

Και έγινε το θαύμα που πάντοτε πηγάζει από την αστείρευτη Ελληνική Ψυχή, που με υψηλήν πατριωτικήν έξαρσιν εορτάζει την μεγάλην ένδοξη και ιστορικήν επέτειο του ιστορικού και υπερηφάνου ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940.

Ανοίξετε την ψυχήν σας Δωδεκανήσιοι και στρέψετε με ευγνωμοσύνην την σκέψη σας στις μεγάλες μορφές των μαρτύρων της ελευθερίας.

ΑΝΑΣΤ. ΒΡΟΝΤΗΣ