Απαιτείται συμβιβασμός για λήψη επώδυνων μέτρων

Rodiaki NewsRoom

Η ευθύνη βαρύνει την κυβέρνηση που καθυστερεί υπερβολικά, τονίζει ο Ηλίας Καραβόλιας

Συζήτηση με τον συμπατριώτη μας οικονομολόγο Ηλία Καραβόλια, αντιπρόεδρο του Ινστιτούτου Οικονομικών Μελετών στο Λονδίνο και μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Ινστιτούτου Αμερικανικής Γεωπολιτικής στο Λος Άντζελες.

Κε Καραβόλια για ακόμη μια φορά η Ελλάδα βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού. Ποιες είναι οι αναγκαίες προϋποθέσεις ώστε να αρθεί το αδιέξοδο με τους δανειστές;

Χρειάζεται κατ αρχήν σύμπνοια και εθνική συνεννόηση. Η ευθύνη βαραίνει την παρούσα κυβέρνηση που καθυστερεί υπερβολικά στην εκπλήρωση των προαπαιτούμενων για εκταμίευση της δόσης από τους Θεσμούς. Το ζητούμενο είναι να αποφύγουμε ατύχημα και πιστωτικό γεγονός. Απαιτείται, για άλλη μια φορά, συμβιβασμός με λήψη επώδυνων μέτρων. Είναι τραγικό μετά από αίμα και θυσίες 7 ετών, αλλά έτσι πρέπει να γίνει. Αναγκαστικά οφείλουμε να υποτα-χθούμε στις ακραίες επιταγές του Βερολίνου που ουσιαστικά διευθύνει την εποπτεία μας.

Θεωρείτε πιθανή μια ακραία ρήξη που μπορεί να οδηγήσει σε εθνική καταστροφή, όπως είναι μια ασύντακτη χρεοκοπία και επιστροφή στην δραχμή ;
Ούτε που θέλω να το σκέφτομαι. Δεν πρέπει να οδηγηθούμε σε αυτό το δύσκολο μονοπάτι καθ' ότι η διάρκεια του πόνου και των δεινών θα είναι μεγάλη και έντονη. Ακόμα και αν κλειδωθεί η ισοτιμία μιας νέας δραχμής με το ευρώ, τα χρέη θα παραμείνουν και το μνημόνιο που θα χρειαστούμε, θα είναι το πιο επώδυνο από όσα υπογράψαμε εντός της ευρωζώνης.

Στην σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία, όταν ένα κράτος δεν έχει ανταγωνιστικότητα και δομές ανάπτυξης, το εργαλείο της άσκησης νομισματικής πολιτικής λειτουργεί μπούμεραγκ.

Δεν θέλω να κουράσω με λεπτομέρειες όμως είναι ξεκάθαρο ότι πολύ δύσκολα μπορούμε να ελπίζουμε σε ανάκαμψη αν οδηγηθούμε σε χρεοκοπία και νέο νόμισμα.
Η δε καραμέλα των μεταρρυθμίσεων που δεν έγιναν, παύει όταν βλέπουμε ότι ως τέτοιες θεωρούν οι πιστωτές τις περικοπές συντάξεων !

Μυθοποιήσαμε την έννοια μεταρρυθμίσεις – και οι δανειστές μας οδήγησαν σε αυτό- υιοθετώντας νεωτερική θεωρητική γλώσσα υποτίθεται φιλελεύθερης προέλευσης, θαρρείς και αυτό που έφταιγε στην Ελλάδα π.χ είναι το πώς να ανοίξουν περισσότερα φαρμακεία και περισσότερα κομμωτήρια! Νομίζουμε ότι σήμερα, 2017, λειτουργεί ο κανόνας που λέει ότι ο ανταγωνισμός ρίχνει τις τιμές και βελτιώνει την ποιότητα ! Ξεπερασμένες συνταγές της νεοκλασικής θεωρίας που αντιπαρέρχονται μόνο με προοδευτικές νεοκευνσιανές λύσεις (μικτή οικονομία, συμπράξεις δημοσίου/ιδιωτικού τομέα, κ.α).

Αντί να κατανοήσουμε ότι στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι ότι πολλοί άνθρωποι κάνουμε τις ίδιες δουλειές ( μιμητισμός, που σκοτώνει τον υγιή ανταγωνισμό) αμπελοφιλοσοφούμε με έννοιες αόριστες που αφορούν προηγούμενες δεκαετίες και δόγματα που δεν αποδείχθηκαν χρήσιμα για αναδιανεμητικές πολιτικές διαχείρισης.

Βοηθάει η διεθνής συγκυρία, με την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ, να βελτιωθεί η κατάσταση και να μειωθεί η ηγεμονική ισχύς του Βερολίνου στην Ε.Ε ;

Οι ΗΠΑ μπαίνουν σε μια νέα εποχή εσωτερικής αναδίπλωσης, ενδεχομένως και οικονομικού προστατευτισμού, ώστε να ξεδιπλώσουν ξανά την ηγεμονία τους, κυρίως στρατιωτικά, σε γεωπολιτικό επίπεδο. Φοβάμαι τον Τραμπ, έντονα.

Παρά την ισχύ των θεσμών, οι ΗΠΑ είναι δέσμιες των ισχυρών στρατιωτικο-βιομηχανικών και τραπεζικών λόμπι, εκπρόσωπος των οποίων δεν είναι μόνο το σύστημα Κλίντον αλλά και το σύστημα Τραμπ, με τους δισεκατομμυριούχους υπουργούς του. Όσον αφορά την ηγεμονία της Γερμανίας εδώ στην Ε.Ε , η κήρυξη νομισματικού πολέμου από την Ουάσιγκτον στο Βερολίνο είναι πλέον γεγονός μετά τις κατηγορίες Τραμπ για χειραγώγηση του ευρώ ώστε να μείνει υποτιμημένο και να κερδίζουν οι γερμανικές εξαγωγικές εταιρείες. Αυτό πχ. δεν είναι από μόνο του ικανό για να αλλάξει το πολύ κακό, για εμάς, status των σχέσεων μας με την Γερμανία.

Ο Σόιμπλε δεν θα κάνει πίσω στις απαιτήσεις του απλά και μόνο με τις υποδείξεις και τις μομφές του Τραμπ για την καταστροφική ηγεμονία της Γερμανίας στην Ε.Ε. Υπάρχουν βαθύτερα αίτια, πιο δυνατά εδραιωμένα στο μεγάλο παίγνιο της διεθνούς σκακιέρας και του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού. Ο κόσμος έγινε πολυπολικός. Συνεχώς θα υπάρχει πλέον ανισορροπία και τακτικισμός που θα επικρατούν του ορθολογισμού και της αλληλεγγύης, δυστυχώς.

Ποια μπορεί να είναι η κινητήρια δύναμη επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας ; Πώς μπορούν να γεννηθούν νέες θέσεις εργασίας όταν το επιχειρηματικό περιβάλλον είναι τόσο εχθρικό για επενδύσεις ;
Γνωρίζετε ότι δεν είμαι δογματικός. Δεν επηρεάζομαι από τις πεποιθήσεις μου,όταν σκανάρω την πραγματικότητα. Σήμερα, το εύκολο είναι να πείς ότι πρέπει να πέσουν οι φόροι και να έλθουν ξένες επενδύσεις ή και εγχώριες, του ιδιωτικού τομέα. Πώς να έλθουν ;
Εκλογές κάθε δύο χρόνια και το Δημόσιο είναι συνέταιρος κατά 60-70 % της όποιας επένδυσης !

Αλλά πότε είχαμε χαμηλούς φόρους στην Ελλάδα και δεν το ξέραμε ; Πότε, εδώ και 35-40 χρόνια, είχαμε μεγάλο αριθμό άμεσων ξένων επενδύσεων; Ας μην γελιόμαστε. Η οικονομία μας είναι, σε τεράστιο βαθμό, η οικονομία του καταστήματος. Καφετέριες, μαγαζιά με ρούχα και μικρές επιχειρήσεις υπηρεσιών.

Η οικοδομή υπήρξε η ατμομηχανή της ανάπτυξης. Όμως το προιόν( στέγη) το αγόραζε ο Έλληνας με δανεικά λόγω του φθηνού ευρώ. Αυτά δεν είναι στοιχεία υγιούς και βιώσιμου παραγωγικού μοντέλου. Όλοι θέλαμε να πλουτίσουμε, με ιδέες μη καινοτόμες και χωρίς να βάλουμε λεφτά.

Όλοι θέλαμε να αγοράσουμε σπίτι δυσανάλογο με τα εισοδήματα μας και να καταναλώνουμε από το μέλλον. Η Οικονομία είναι σαν την Φύση: εκδικείται όποιους την απορυθμίζουν από τα σημεία ισορροπίας της.

Ποιές είναι οι κομβικές έννοιες για να ανακάμψει η οικονομία μας και πώς αυτό εμποδίζεται λόγω της εξάρτησης της από τους δανειστές ;
Το περιβάλλον δημοσιονομικής πειθαρχίας από τους δανειστές έχει σκοτώσει, εκτός από την ρευστότητα, και τους δύο βασικούς πυλώνες ανάπτυξης : έρευνα και καινοτομία.Πρέπει τα νέα παιδιά να καινοτομήσουν, με ιδέες σύγχρονες, να χρησιμοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες και να μην χρησιμοποιούνται αυτοί οι ίδιοι από τα διαδικτυακά ολιγοπώλια.

Πρέπει οι Έλληνες νέοι επιστήμονες να αποκτήσουν τεχνογνωσία διαχείρισης των ορίων χρησιμότητας που παρέχουν οι νέες τεχνολογίες. Να στραφούμε στον ποιοτικό και θεματικό τουρισμό, αναπτύσσοντας έξυπνες δικτυακές υπηρεσίες φιλοξενίας, προώθησης υπηρεσιών και διαφήμισης του κλάδου.

Να προσθέσουμε υπεραξία στην παραγωγή με ρομποτική, νανοτεχνολογίες, μικροδίκτυα, έξυπνα λογισμικά. Ζούμε στην εποχή της Μεγάλης Αόρατης Ηπείρου, της Άυλης Οικονομίας.

Είτε μια χώρα παράγει υπηρεσίες, είτε προιόντα της μάνας γής ή της βαριάς βιομηχανίας, απαιτείται συνεχώς ανατροφοδοτούμενη τεχνογνωσία, εκσυγχρονισμός και αυτοματισμοί παραγωγής. Αυτά μπορεί να καταργούν θέσεις εργασίας, δυστυχώς αυτός είναι ο καπιταλισμός, μακροπρόθεσμα όμως ευνοούν την απασχόληση και συμβάλλουν στην ενεργό ζήτηση.

Να μην ξεχνάμε ότι όσο δεν εξάγουμε υπηρεσίες και προιόντα, τόσο περισσότερο θα είμαστε εμείς οι ίδιοι που πρέπει να σηκώσουμε τον τζίρο στην ελληνική οικονομία. Αρκεί να αποκτήσει ρευστότητα το τραπεζικό σύστημα και να ξέρει πλέον ποιους και πώς τους δανείζει.