H νεοφυής επιχειρηματικότητα και η αναγκαιότητα αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου της χώρας

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Ζαχαρίας Παρασκευάς Μηχ. Η/Υ & Πληροφορικής - Επιχειρηματίας Chief Information Officer (CIO) Afoi Paraskeva & Co E.E.

Oταν την περασμένη εβδομάδα βρισκόμενος στον Πειραιά χρησιμοποίησα την υπηρεσία Taxibeat για κλήση ταξί, δεν φανταζόμουν ότι δύο μέρες αργότερα η εταιρεία αυτή θα εξαγοραζόταν από την Γερμανικών συμφερόντων MyTaxi, θυγατρική της Daimler.

Ανοίγοντας την εφαρμογή από το κινητό, μου προτάθηκε αμέσως το κοντινότερο ταξί που απείχε μόλις δύο λεπτά από το σπίτι που βρισκόμουν μαζί με το όνομα του οδηγού, τον τύπο του αμαξιού και σχόλια από αξιολογήσεις πελατών κατά το πρόσφατο παρελθόν. Λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση της διαδρομής παρέλαβα email όπου μου ζητήθηκε η αξιολόγηση και η βαθμολόγηση του οδηγού και ό,τι άλλες παρατηρήσεις είχα να κάνω.

Η εταιρεία Taxibeat είναι μία χαρακτηριστική περίπτωση του νέου τύπου επιχειρηματικότητας, της λεγόμενης «νεοφυούς επιχειρηματικότητας» έτσι όπως επικράτησε ως μετάφραση της έννοιας του αγγλικού όρου startup. Μια επιχείρηση χαρακτηρίζεται ως startup όταν επιδιώκει να δημιουργήσει μία νέα αγορά ή να εξελίξει δυναμικά μία υπάρχουσα και έχει προοπτικές ταχείας και υψηλής ανάπτυξης. Οι νεοφυείς αυτές επιχειρήσεις συνδέονται με άμεσο ή με έμμεσο τρόπο με την νέα τεχνολογία.

Παρόλο που και στο πρόσφατο παρελθόν είχαν γίνει ανάλογες εξαγορές σε λιγότερο γνωστές ελληνικές startup επιχειρήσεις, η περίπτωση του ΤΑΧIBEAT είναι η πιό εμβληματική απ’ όλες.

Εξαιτίας τόσο της δημοφιλίας της εφαρμογής αλλά και κυρίως του τιμήματος εξαγοράς των 43 εκατ. ευρώ, η Taxibeat ήδη αποτελεί σημείο αναφοράς και πρότυπο μίας πετυχημένης κατάληξης της νεοφυούς επιχειρηματικότητας. Με έτος ίδρυσης το 2011 και με επενδυμένο κεφάλαιο 7 εκατ. ευρώ, κατόρθωσε μέσα σε έξι χρόνια να εξαπλασιάσει την αξία της και να αποδώσει σημαντικές υπεραξίες τόσο στους μετόχους όσο και στους χρηματοδότες της.

Σε μιά περίοδο όπου όλοι μιλούν για ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο για την χώρα μας, οι νεοφυείς επιχειρήσεις αποτελούν χωρίς αμφιβολία ένα μέρος της πρότασης για την αλλαγή του παραγωγικού μας μοντέλου. Η εντυπωσιακή αυτή συμφωνία εξαγοράς πέρα από το οικονομικό της σκέλος, έρχεται να ενισχύσει και να επιβραβεύσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο το εγχώριο οικοσύστημα που στηρίζει αυτήν την νέα επιχειρηματικότητα.

Ποιό είναι όμως αυτό το οικοσύστημα και σε ποιούς βασίζεται; Ο πρώτος και σημαντικότερος πυλώνας είναι οι ικανοί επιχειρηματίες που θα πάρουν το μεγάλο ρίσκο να τις δημιουργήσουν. Ο δεύτερος πυλώνας είναι οι εργαζόμενοι, το ταλαντούχο ανθρώπινο δυναμικό που τις στελεχώνει και τρίτος και εξαιρετικά σημαντικός είναι το επιχειρηματικό κεφάλαιο που θα τις στηρίξει.

Η στήριξη αυτού του μοντέλου επιχειρηματικότητας πρέπει να αποτελέσει πρώτη προτεραιότητα στην χάραξη μίας Εθνικής στρατηγικής για το ξεπέρασμα της κρίσης. Αποτελεί επίσης την καλύτερη απάντηση στην αιμορραγία του υψηλά ειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού της χώρας μας που στα χρόνια της κρίσης έχει αναγκαστεί να φύγει στο εξωτερικό για αναζήτηση καλύτερων συνθηκών εργασίας και αμοιβών.

Η ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο για αυτές τις επιχειρήσεις κάτι που ταιριάζει απόλυτα στο νέο μοντέλο ανάπτυξης που αναζητεί η χώρα μας. Οι βασικοί συντελεστές ενός startup είναι κυρίως μηχανικοί λογισμικού, σχεδιαστές, marketers και άλλες ειδικότητες υψηλού μορφωτικού επιπέδου.

Για να στηριχθεί όμως η υγιής και εξωστρεφής αυτή επιχειρηματικότητα θα πρέπει η Πολιτεία να την στηρίξει δημιουργώντας ένα θεσμικό πλαίσιο με λιγότερη γραφειοκρατία και περισσότερα κίνητρα. Η επιδότηση κόστους για τα πρώτα χρόνια, οι μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές και η ευκολία στην ίδρυση και το κλείσιμο επιχειρήσεων είναι μερικά από τα πάγια αιτήματα του κλάδου.

Η ποιοτική συμβολή των νεοφυών επιχειρήσεων στην ελληνική οικονομία είναι ότι κυρίως επιφέρουν μιά σημαντικότατη αλλαγή στην νοοτροπία και στην κουλτούρα του ελληνικού επιχειρείν. Μέσα στα χρόνια της κρίσης και σ’ ένα περιβάλλον που τιμωρεί την επιχειρηματικότητα μέσω υψηλών ασφαλιστικών εισφορών και κάθε άλλου τύπου άμεσων και έμμεσων φόρων, αποτελούν φωτεινά παραδείγματα αξιοκρατίας και υπευθυνότητας.

Σε αντίθεση με το κρατικοδιαίτο μοντέλο της επιχειρηματικότητας, εδώ το αποτέλεσμα είναι συνυφασμένο με την προσπάθεια. Σε μιά κοινωνία που είχε συνηθίσει να κατηγορεί άλλους για τα προβλήματά της και να επιδιώκει τις εύκολες και γρήγορες λύσεις με την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια, το νέο αυτό εξωστρεφές επιχειρηματικό μοντέλο αλλάζει τα πρότυπα επιβραβεύοντας τα οράματα, τις προσπάθειες και τις αξίες.