Οι εργασιακές σχέσεις εξελίσσονται από το κακό στο χειρότερο και με ευθύνη της κυβέρνησης Τσίπρα

Rodiaki NewsRoom

Ο πολιτικός συμβολισμός δεν λύνει προβλήματα

Του
Γιώργου Κύρτσου
ευρωβουλευτή της Ν.Δ.

Στην προσπάθειά της να χαράξει μια γραμμή άμυνας στη δύσκολη διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους πιστωτές για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης του τρίτου προγράμματος-μνημονίου, η κυβέρνηση ζητάει την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις, συμπεριλαμβανόμενης της άμεσης επανέναρξης συλλογικών διαπραγματεύσεων σε κλαδικό επίπεδο.

Οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης καταγγέλλουν το ΔΝΤ για υπερβολική σκληρότητα στα ζητήματα των εργασιακών σχέσεων και ζητούν την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Eurogroup για την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου στην Ελλάδα και την άμεση επιστροφή σε καθεστώς συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Η πολιτική θέση της κυβέρνησης είναι κατά την άποψή μου σωστή, είναι όμως εξαιρετικά δύσκολο να ικανοποιηθεί και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ένα είδος αντιπερισπασμού για να ξεφύγουν οι αρμόδιοι από τις βασικές τους ευθύνες σε ό,τι αφορά την εφαρμογή του τρίτου προγράμματος-μνημονίου.
Μεγάλες δυσκολίες

Η κυβέρνηση απευθύνεται στους Ευρωπαίους εταίρους αλλά το πρόβλημα προέρχεται από την πλευρά του ΔΝΤ. Το τελευταίο έχει μία τάση να παρεμβαίνει προληπτικά σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις. Φαίνεται να ενδιαφέρεται λιγότερο για το τι συμβαίνει σήμερα στη διαλυμένη ελληνική αγορά εργασίας απ’ ό,τι για το τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον, όταν με το καλό επιστρέψουμε σε περίοδο δυναμικής ανάπτυξης και μπορεί να υπάρξουν ουσιαστικές αντιπαραθέσεις για την κατανομή του εισοδήματος.

Σήμερα η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας είναι σχεδόν πλήρης και τα δικαιώματα τα οποία συζητιούνται είναι περισσότερο τυπικά παρά ουσιαστικά. Εάν για παράδειγμα περάσουμε από τις συμβάσεις σε επίπεδο επιχειρήσεων στις συμβάσεις σε επίπεδο κλάδων και συμφωνηθούν σοβαρές αυξήσεις για τους εργαζόμενους αυτό δεν θα οδηγήσει σε αύξηση των αποδοχών τους αλλά πιθανότατα σε αύξηση της ανεργίας εφόσον πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα βρεθούν σε αδυναμία να συνεχίσουν την προσπάθειά τους.

Το ίδιο ισχύει και με το lock-out, τη νομοθέτηση του οποίου ζητεί το ΔΝΤ. Την περίοδο που διανύουμε δεν παρατηρούνται απεργιακές κινητοποιήσεις στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας γιατί οι εργαζόμενοι δεν έχουν την οικονομική αντοχή για να κινηθούν σε αυτή την κατεύθυνση. Χωρίς απεργιακές κινητοποιήσεις περιττεύει, προς το παρόν, και η συζήτηση για το εργοδοτικό lock-out.

Η κυβέρνηση επικαλείται το κοινοτικό κεκτημένο, έχει όμως υπονομεύσει, σε μεγάλο βαθμό, το επιχείρημά της εφόσον τα δύο τελευταία χρόνια η κατάσταση στην αγορά εργασίας επιδεινώθηκε δραματικά.

Έχουμε 900.000 μακροχρόνια άνεργους οι οποίοι δεν παίρνουν επίδομα ανεργίας, έχουμε 400.000-500.000 εργαζόμενους με μηνιαίες αποδοχές κατώτερες των 400 ευρώ και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους οι οποίοι δεν πληρώνονται ή αμείβονται με κουπόνια λόγω του οικονομικού αδιέξοδου των επιχειρήσεων στις οποίες απασχολούνται. Το κοινοτικό κεκτημένο το οποίο επικαλείται η κυβέρνηση μοιάζει περισσότερο με πολιτικό επιχείρημα ή με πολιτικό συμβολισμό εφόσον δεν έχει σχέση με τα αποτελέσματα της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζουν ο κ. Τσίπρας και ο κ. Τσακαλώτος.

Η ευθύνη της διαπραγμάτευσης
Ανεξάρτητα από την επιχειρηματολογία που αναπτύσσει η κυβέρνηση, η οποία μπορεί να είναι βάσιμη σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις, εξακολουθεί να έχει την ευθύνη για το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης. Εάν συνεχίσει να επικαλείται την επιχειρηματολογία της για τα εργασιακά για να μην υπάρχει καμία εξέλιξη στη διαπραγμάτευση θα βρεθούμε αντιμέτωποι με τις συνέπειες της επιδείνωσης της οικονομικής κρίσης.

Κι ενώ είναι βέβαιο ότι η μεγάλη καθυστέρηση στο κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης έχει συνέπειες για την πραγματική οικονομία, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η επίσημη αποδοχή του ευρωπαϊκού κεκτημένου στις εργασιακές σχέσεις και η άμεση επιστροφή στις συλλογικές διαπραγματεύσεις σε κλαδικό επίπεδο θα οδηγήσουν στη βελτίωση της κατάστασης των περισσότερων εργαζομένων.

Η πολιτική επιχειρηματολογία και ο πολιτικός συμβολισμός έχουν τη σημασία τους αλλά δεν μπορούν να εξαφανίσουν τα πραγματικά προβλήματα, τα οποία οφείλονται στην παράταση της μνημονιακής περιόδου με ευθύνη της κυβέρνησης Τσίπρα.