60 χρόνια πάθος για την πολιτική και την πρόοδο της Ελλάδας

Rodiaki NewsRoom

Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής (1907-1998)

Γράφει ο Κυριάκος Ι. Φίνας

Συμπληρώνονται σήμερα, 23-4-2017, 19 χρόνια από τότε που μια σημαντική ελληνική πολιτική προσωπικότητα του 20ού αιώνα, ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής, άφησε τα εγκόμσια και πέρασε στην ιστορία ταπεινά και με αξιοπρέπεια, όπως ήταν στη ζωή του.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (1907-1998), είχε μια καρποφόρα και συμπυκνωμένη πολιτική-πατριωτική πολύχρονη δραστηριότητα. Έτσι, κατόρθωσε και έφθασε, κατά γενική ομολογία και αναγνώριση να συμπεριλαμβάνεται στη σειρά των τεσσάρων αναγνωρισμένων πρωθυπουργών της Ελλάδας από την Εθνική Απελευθέρωση και μετά.

Γιατί αναμφίβολα, ενώ ο Ιωάννης Καποδίστριας, θεμελίωσε το νεοελληνικό κράτος και συνετέλεσε στη διεθνή του αναγνώριση, ο Χαρίλαος Τρικούπης, με τη μαχητικότητα και την επιμονή του καθιέρωσε την αρχή της δεδηλωμένης και επί εποχής του άρχισαν τα βασικά έργα υποδομής, ο δε Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν εκείνος που συνέδεσε το όνομά του με τη μεγαλύτερη εθνική εξέγερση του 20ού αιώνα για τα μεγάλα ιδανικά της φυλής, ο απόγονος Μακεδόνας της

Μεγάλου Αλέξανδρου Κωνσταντίνος Καραμανλής αγωνίστηκε με πάθος, σύνεση και επιμονή συνέχεια έξι δεκαετίες για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του ελληνικού λαού και τη θεμελίωση της νέας «Μεγάλης Ιδέας» η οποία τώρα εκφράζεται σε μια καινούργια-σύγχρονη ευρωπαϊκή νοοτροπία για υγιή πολιτική ζωή, μακριά από την «κατάρα» του διχασμού, που άκουγσε στο όνομα: «βενιζελισμός» και «αντιβενιζελισμός».

Eπίσης, η αποτελσματική παρουσία του Καραμανλή κατέστη εμφανής, όταν τον Ιούλιο του 1974 η δικτατορία του 1967 παρέδωσε την εξουσία και σαν άλλος Μεσσίας, ανέλαβε ξανά τη διακυβέρνηση της χώρας, ύστερα από 11ετή αυτοεξορία στο Παρίσι. Και το Μάιο του 1979, υπέγραψε τις συμφωνίες ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

***

Όταν, αρχές Οκτωβρίου του 1955 ανέλαβε για πρώτη φορά τη διακυβέρνηση, επέβαλε τον οριστικό τερματισμό των πολιτικών εκτελέσεων και μέχρι το 1963 απελευθέρωσε πάνω από το 90% των πολιτικών κρατουμένων που είχε βρει. Και επιπλέον, ομαλότατα πέρασε την συνύπαρξή του την Αριστερά ως αξιωματική αντιπολίτευση, από το 1958 μέχρι το 1961.

Ο Καραμανλής ήταν αναμφισβήτητα ηγετική προσωπικότητα και ο αναμφισβήτητος κυρίαρχος του ελληνικού πολιτικού παιχνιδιού στη δεύτερη πενηνταετία του 20ού αιώνα. Και χωρίς δεύτερη κουβέντα, αυτός ο Ηγέτης της συντηρητικής παράταξης, που την παρέλαβε «δεξιά» γνωστή έννοια του όρου και την παρέδωσε «Κεντροδεξιά». Ο πολιτικός που έγινε Εθνάρχης, ένας νέος Ελευθέριος Βενιζέλος. Και στον οικονομικό τομέα υπήρξε σημαντική η προσφορά του.

Επί των ημερών του όλοι οι δείκτες παρουσίαζαν σταθερή βελτίωση και έχοντας ως ένα από τους στενότερους συμβούλους του τον Οικονομολόγο-Ακαδημαϊκό και επί σειρά ετών Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Ξενοφώντα Ζολώτα, ανασυγκρότησε και σταθεροποίησε, χωρίς κραδασμούς και μεμψιμοιρίες τη μεταπολεμική ελληνική οικονομία.

Επιπλέον με το Δημοψήφισμα του 1975, με σύνεση και χωρίς ακρότητες, έλυσε οριστικά το Πολιτειακό της χώρας μας, που τόσο επί δεκαετίες ταλαιπωρούσε τον ελληνικό λαό.
Διετέλεσε συνολικά πάνω από 13 χρόνια Πρωθυπουργός, 10 Πρόεδρος της Δημοκρατίας, 9 χρόνια Υπουργός και πάνω από 23 βουλευτής.

Κατά τις χρονικές περιόδους 1980-1985 και από 1990-1995, από τη θέση του Προέδρου της Ελληνικής πρόσφερε τις υπηρεσίες του, και ως ρυθμιστής από τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Έτσι, από τη μακροχρόνια πείρα και την αποφασιστικότητα που τον διέκριναν να προάγονται τα θέματα που απασχολούσαν τη χώρα, δικαιωματικά η κοινή συνείδηση τον κατέταξε και τον καθιέρωσε ως Εθνάρχη.

Και η Ρόδος, η Δωδεκάνησος ολόκληρη ένιωθε τη μέριμνα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Την επισκεπτόταν τακτικά και πάντοτε παρακολουθούσε τα δωδεκανησιακά θέματα και φρόντιζε να δίνονται σύντομες και σωστές λύσεις. Προς την κατεύθυνση αυτή επιβάλλεται να τονίσουμε ότι κατά πολύ συνέβαλλαν οι δύο φορές Υπουργοποίηση του αείμνηστου βουλευτή Στέλιου Κωτιάδη.

Επανειλημμένα τονίζεται ένας από τους κυρίους στόχους του Καραμανλή ήταν να εντάξει την Ελλάδα στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες. Στην προσπάθειά του αυτή συναντούσε δυσκολίες.
Σταδιακά είχε κερδίσει την υποστήριξη του Γάλλου Προέδρου Ζισκάρ Ντ’ Εσταίν, αλλά και του Γερμανού Καγκελάριου Χέλμουτ Σμίτ.

Σε κάποια συνομιλία του με τον τελευταίο ο Χέλμουτ Σμιτ, διατύπωσε στον Καραμανλή. «Δεν μπορώ να καταλάβω πώς θέλετε να εντάξετε την Ελλάδα στην ΕΟΚ με όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Χώρα σας. Τέλος πάντων για ποιό λόγο πιέζετε; Τι είναι η Ελλάδα για την Ευρώπη;».

Τότε ο Καραμανλής με τη γνωστή του ευθύτητα τού απάντησε: «Να μού πείτε εσείς τί είναι η Γερμανία για την Ευρώπη που δύο φορές κατά τον 20ό αιώνα την κατέστρεψε σε δύο πολέμους και τώρα κρίνει την ελληνική συμμετοχή». «Η Ευρώπη», του εξήγησε ο Καραμανλής, «υπάρχει γιατί υπήρξε η Ελλάδα».

Από τη στιγμή εκείνη κι έπειτα ο Χέλμουτ Σμιτ έγινε από τους πιο θερμούς υπέρμαχους της ελληνικής ένταξης κι ένας από τους φίλους του Καραμανλή και της Ελλάδας. («Μεσημβρινή» 8-12-1988).

Βήμα, βήμα η πορεία ενός ηγέτη
1907: Γεννιέται στο χωριό Κιούπκόι (Πρώτη Σερρών).
1925: Εγγράφεται στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου αποφοιτεί το 1929.

1935: Εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής Σερρών με το Λαϊκό Κόμμα.
1936: Επανεκλέγεται βουλευτής, αλλά μετά την επιβολή της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου αποσύρεται στις Σέρρες, όπου δικηγορεί.

1940: Με την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου παρουσιάζεται στο Σιδηρόκαστρο, αλλά κρίνεται ανίκανος για στρατιωτική υπηρεσία λόγω βαρηκοΐας.
1941: Εγκαθίσταται στην Αθήνα και εγγράφεται στο Δικηγορικό Σύλλογο.

1944: Ο Καραμανλής φεύγει κρυφά από την κατεχόμενη Ελλάδα και μέσω Τουρκίας και Συρίας φθάνει στο Κάιρο και από εκεί στην Αλεξάνδρεια. Εκεί πληροφορείται για την Απελευθέρωση της Αθήνας και επιστρέφει.

1946: Εκλέγεται βουλευτής Σερρών. Σε επίσκεψή του στην Αμεριή για λόγους υγείας (εγχείρηση θεραπείας της ωτοσκλήρυνσης) ορίζεται μέλος οικονομικής αποστολής, που έχει έλθει από την Αθήνα στην Ουάσινγκτον με επικεφαλής τον Σοφοκλή Βενιζέλο και η οποία έχει σκοπό την αίτηση βοήθειας για την επανόρθωση των ζημιών, που είχε υποστεί η Ελλάδα στη διάρκεια του πολέμου. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, το Νοέμβριο αναλαμβάνει Υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση Τσαλδάρη.

1946: Πρωθυπουργός αναλαμβάνει ο Δημήτριος Μάξιμος και στον ανασχηματισμό που κάνει, ο Καραμανλής παύει να είναι μέλος της κυβέρνησης.

1948: Το Μάιο, ο Καραμανλής ορκίζεται Υπουργός Μεταφορών στην Κυβέρνηση Σοφούλη και το Νοέβμριο αναλαμβάνει το Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας, όπου θα παραμείνει μέχρι τον Ιανουάριο του 1950.

1950: Επανεκλέγεται βουλευτής και το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς Υπουργός Άμυνας στην κυβέρνηση Βενιζέλου για σύντομο χρονικό διάστημα.

1951: Ο Καραμανλής προσχωρεί στον Ελληνικό Συναγερμό του Αλέξανδρου Παπάγου. Έως τότε ήταν στο Λαϊκό Κόμμα και το 1950 στο Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα των Σ. Στεφανόπουλου και Π. Κανελλόπουλου.

1952: Παντρεύεται την Αμαλία Κανελλοπούλου, ανιψιά του Παναγιώτη Κανελλόπουλου. Τη χρονιά αυτή πραγματοποιούνται εκλογές, τις οποίες κερδίζει ο «Ελληνικός Συναγερμός» και ο Καραμανλής τοποθετείται Υπουργός Δημοσίων Έργων.

1955: Στις 5 Οκτωβρίου, δηλαδή την επόμενη του θανάτου του Παπάγου, ο βασιλιάς Παύλος δίνει στον Καραμανλή εντολή ανασχηματισμού κυβέρνησης, παραμερίζοντας τούς φερόμενους ως διαδόχους Στεφανόπουλο και Κανελλόπουλο.

Ωστόσο προτού ο Παύλος αναθέσει την εντολή στον Καραμανλή συνάντησε και τους δύο Αρχηγούς της Αντιπολίτευσης Σ. Βενιζέλο και Γ. Παπανδρέου, οι οποίοι, όμως, δεν ήταν σε θέση να προτείνουν βιώσιμη λύση. Υποστήριξαν τη λύση των εκλογών, αλλά δεν υπήρχε εκλογικός νόμος. Ίσχυε ένας εκλογικός νόμος ευρυτάτου πλειοψηφικού που έπρεπε να τροποποιηθεί.

1956: Ο Κ. Καραμανλής ιδρύει την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ), όπου προσχωρούν οι περισσότεροι από τους βουλευτές του Συναγερμού, αλλά και στελέχη κεντρώων κομμάτων. Τη χρονιά αυτή επισκέπτεται τις ΗΠΑ και συναντιέται με τον Πρόεδρό τους Αϊνχάουερ.

1958: Δεκαπέντες βουλευτές της ΕΡΕ αποχωρούν από το κόμμα και η κυβέρνηση χάνει την πλειοψηφία. Στις εκλογές που ακολουθούν η ΕΡΕ κερδίζει πάλι τις εκλογές.

1959: Υπογράφονται οι Συνθήκες Ζυρίχης και Λονδίνου για την ανεξαρτησία της Κύπρου και το 1961 η συνθήκη σύνδεσης της Ελλάδας με την ΕΟΚ.

1961: Τον Οκτώβριο γίνονται εκλογές, οι οποίες χαρατηρίζονται και ως εκλογές βίας και νοθείας και τις οποίες κερδίζει ο Καραμανλής, ενώ ο Γεώργιος Παπανδρέου κηρύσσει τον ανένδοτο αγώνα.
1963-1967: Επακολουθεί, σχεδόν, μία κατάσταση όχι ευχάριστη από πολιτικής πλευράς και το 1967 γίνεται το πραξικόπημα και ο Κ. Καραμανλής εξακολουθεί να παραμένει στο Παρίσι, όπου συναντιέται με Έλληνες και ξένους πολιτικούς παράγοντες.

Επιστροφή ως «σωτήρας»
1974: Το δικτατορικό καθεστώς καταρρέει υπό το βάρος και της Κυπριακης τραγωδίας (Ιούλιος). Οι στρατιωτικοί, αλλά και οι πολιτικές ηγεσίες κάνουν έκκληση στον Καραμανλη, ο οποίος αναλαμβάνει Πρωθυπουργός. Ιδρύει τη Νέα Δημοκρατία και το Νοέμβριο κερδίζει τις εκλογές. Διεξάγεται Δημοψήφισμα για τη μορφή του Πολιτεύματος. Υπέρ της Αβασίλευτης Δημοκρατίας το 70% του ελληνικού λαού.

1979: Το Μάιο υπογράφεται η Ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Στους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο επισκέπτεται την Κίνα και τη Σοβιετική Ένωση.

1980: Εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπου θα παραμείνει ως το 1985.
1990: Επανέρχεται στο Ύπατο Αξίωμα της χώρας, απ’ όπου θα αποχωρήσει το 1995.