Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Μητροπολίτης
Λέρου, Καλύμνου, Αστυπάλαιας
Παϊσιος

Αγαπητοί μου αδελφοί,
Η Αγία μας Εκκλησία, από περάτων έως περάτων της οικουμένης, εορτάζει και πανηγυρίζει σήμερα «εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεπικοιλμένη», την μνήμη των 318 Θεοφόρων Πατέρων της συνελθούσης στη Νίκαια της Βιθυνίας Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου το 325 μ.Χ.
Οι Άγιοι και Θεοφόροι Εκείνοι Πατέρες, τα Πυξία του Πνεύματος, τα πάγχρυσα στόματα του Λόγου, οι αστέρες οι πολύφωτοι του νοητού στερεώματος, «αποστολικών παραδόσεων, ακριβείς φύλακες», φωτιζόμενοι από το Άγιο Πνεύμα καθόρισαν και περιχαράκωσαν το δόγμα της Θεότητος του Ιησού Χριστού.

Με την χάρη του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος, οι Άγιοι Πατέρες, απεκήρυξαν την ψευδώνυμο και κακόδοξο διδασκαλία του κακοδόξου Αρείου, λέγοντες «ποίος σου έσχισε τον χιτώνα Σώτερ; Άρειος σύ είπες».

Ο ασεβής και θεομάχος Άρειος, με την κακόδοξο διδασκαλία του «διείλεν τον χιτώνα» του Σωτήρος Χριστού και δίδασκε αντίθετα της διδασκαλίας του Ευαγγελίου και της Μίας Αγίας και Καθολικής Εκκλησίας, θέλοντας να μεταβάλει την θρησκεία της αγάπης και της απολύτρωσης, σε απλό και άγονο φιλοσοφικό σύστημα.

Ο παράφρων Άρειος γνώριζε, αλλά δεν ήθελε να πιστέψει ότι, ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού ήλθε επί της γης, «μορφή δούλου λαβών» και έγινε ο Θεός άνθρωπος, έγινε Θεάνθρωπος δια να σώσει τον πλανηθέντα από την αμαρτία άνθρωπο και να επαναφέρει τον άνθρωπο στην αρχαία μακαριότητα, στην αιώνιο ζωή και βασιλεία των ουρανών.

Η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, πολλές φορές, βρέθηκε εν μέσω φοβερών κυμάτων «εκλυδωνίζετο, αλλ’ ου κατεποντίζετο», κατά τον Ιερό Χρυσόστομο. Και αυτή την φορά, με την χάρη του Παναγίου Πνεύματος, το Οποίο συνέχει και συγκροτεί τον θεσμό της Εκκλησίας, ενίκησε νίκη ένδοξο κατά του Αρείου και των ομοφρόνων του.

Η Εκκλησία είναι ακατάλυτος και αλάθητος, διότι κινείται και κατευθύνεται «εις πάσαν την αλήθειαν» από το Άγιο Πνεύμα και τον Ιδρυτή Της, το Εσφαγμένον Αρνίον της Αποκαλύψεως.

Οι Άγιοι Πατέρες, των οποίων την ετήσιο μνήμη σήμερα εορτάζουμε στην ξακουστή πόλη της Νίκαιας, μία για πάντα απέκοψαν την άθεο διδασκαλία του ασεβή Αρείου και συνέταξαν τα επτά πρώτα άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως, το οποίο είναι το σύμβολο της αληθείας, το σύμβολο του φωτός, το σύμβολο της Ορθοδοξούσης Εκκλησίας, που είναι η βάση και το θεμέλιο δια την αιώνιο ζωή και θεία μακαριότητα του ανθρωπίνου γένους.

Χωρίς την διδασκαλία αυτή είναι αδύνατη για τον άνθρωπο η σωτηρία, η απόκτηση της αιωνίου ζωής και τούτο διότι ο Ιησούς Χριστός, ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού, είναι το μόνο μέσο της σωτηρίας μας.

Αυτός δίδαξε την αλήθεια και έχυσε το Πανάγιο Αίμα Του επάνω στο Σταυρό του Μαρτυρίου Του. Αυτός άπλωσε τα χέρια Του επάνω στο Σταυρό και ένωσε τα διεστώτα, ένωσε Θεό και άνθρωπο και αναγέννησε τον πλανηθέντα άνθρωπο, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, «ο δρακί έχων την πάσαν κτίσιν».

Ναί, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, ο Υιός της Παρθένου Μαρίας, έγινε άνθρωπος από άπειρο αγάπη προς τον άνθρωπο και απεκάλυψε στους ανθρώπους τον Θεό, τον Δημιουργό του παντός, τον Οποίο δόξασε επί της γής και έδωκε στους γνήσιους μαθητές Του ,«πάν ό δέδωκε αυτώ» ο Πατέρας Του, την αιώνιο ζωή, «και εχαρίσατο αυτοίς ζωήν την αιώνιον».

Ω! αγάπη, Ω! αγαθότητα, Ω! ευσπλαχνία, Ω! θεϊκή συγκατάβαση. Ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού εκουσίως επάνω στο Σταυρό του μαρτυρίου Του τελείωσε το έργο της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους και χάρισε στον άνθρωπο την αιώνιο ζωή που είναι το τέλμα παντός χριστιανού.

Η αιώνιος ζωή είναι το Μέγα Δείπνο, είναι ο κεκρυμμένος θησαυρός, είναι ο πολύτιμος μαργαρίτης που πρέπει να ζητά, να αποκτήσει, και να γευθεί ο κάθε άνθρωπος, ο κάθε χριστιανός. Η πίστη στην αιώνιο ζωή και μακαριότητα ενίσχυσε τους μάρτυρες και αγίους της Εκκλησίας μας, οι οποίοι «ελιθάσθησαν, επρίσθησαν, επειράσθησαν, εν φόνω μαχαίρας απέθανον».

Η πίστη στην αιώνιο ζωή και μακαριότητα, παραμυθεί και ενισχύει τους πιστούς στις θλίψεις τους και στα βάσανα της πολυμόχθου και πρόσκαιρης αυτής ζωής. Η πίστη στην αιώνιο ζωή και μακαριότητα παρακινεί τους αληθινούς χριστιανούς να εργαστούν με αυτοθυσία και αγάπη υπέρ των αδελφών τους και να βοηθούν τους πάσχοντες, τους ασθενείς, τους φτωχούς κάνοντας την Ορθοδοξία Ορθοπραξία.
Αγαπητοί μου αδελφοί,

Ζούμε και κινούμαστε σε έναν κόσμο πρόσκαιρο και μάταιο, πάντες είμαστε «ξένοι και παρεπίδημοι», σήμερα ή αύριο φεύγουμε εκ του κόσμου τούτου και μπαίνουμε στο τάφο. Πέρα του τάφου υπάρχει η αληθινή πατρίδα μας, η αιώνια πόλη, η αιώνιος βασιλεία την οποία ετοίμασε ο Θεός, «τοις αγαπώσι».

Ας φροντίσουμε λοιπόν να γίνουμε άξιοι πολίτες της ουρανίου βασιλείας, και τώρα που έχουμε καιρό ας εργαζόμαστε το αγαθό, ας μελετούμε το θείο νόμο και ας πράττουμε έργα καρποφόρα, έργα αγάπης, μιμούμενοι τους Αγίους Πατέρες, οι οποίοι δι’ έργων και λόγων έγιναν οι διαπρύσιοι κήρυκες της Ορθοδόξου ημών πίστεως, αλλά και μέτοχοι της μακαρίας και αιωνίου ζωής. ΑΜΗΝ.