Γιατί πάνε όλοι στην Κάλυμνο αυτές τις μέρες;

Rodiaki NewsRoom

Του Νίκου Γκοντούλα από το lifo.gr

Οι πρώτες φθινοπωρινές μέρες που διανύουμε αποτελούν την έναρξη της καλύτερης περιόδου για τους αναρριχητές. Ο Σεπτέμβριος και ο Οκτώβριος είναι οι ιδανικοί μήνες για αναρρίχηση, αφού ο καιρός είναι σταθερά καλός με ιδανικές θερμοκρασίες, ενώ σπάνια παρατηρούνται βροχές.

Αυτή την περίοδο, και συγκεκριμένα από τις 6 έως τις 8 Οκτωβρίου, πραγματοποιείται στην Κάλυμνο ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ αναρρίχησης στον κόσμο. Τέτοιες μέρες πριν από δεκαεφτά χρόνια ξεκίνησε και το πρώτο φεστιβάλ που έδωσε την κατάλληλη ώθηση στο νησί και κατάφερε να βάλει την Κάλυμνο σε περίοπτη θέση στον παγκόσμιο αναρριχητικό χάρτη.

Μάλιστα, έχει καταφέρει να φέρει τόσο κόσμο στο νησί, που πολλοί αναρριχητές το αποφεύγουν, γιατί δεν τους αρέσει ο συνωστισμός στα βράχια. «Η γνώμη μου είναι πως η Κάλυμνος δεν χρειάζεται πια ένα αναρριχητικό φεστιβάλ για την προβολή της αλλά άλλες ενέργειες, κυρίως για τη βελτίωση των υποδομών της και τη διευκόλυνση της έλευσης στο νησί» αναφέρει ο Άρης Θεοδωρόπουλος, ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από τη δημιουργία του φεστιβάλ.

Ο Άρης είναι ένας άνθρωπος που γεννήθηκε για να εξερευνά τα βουνά. Η πρώτη του επαφή με το βουνό ήρθε σε πολύ μικρή ηλικία, όταν ξεκίνησε να περπατά μαζί με τους γονείς του στα μονοπάτια που βρίσκονται πάνω από τα Τρίκαλα Κορινθίας και στο όρος Ζήρεια. Έπειτα συνέχισε, κάνοντας εξορμήσεις και ελεύθερη κατασκήνωση στη Ζήρεια παρέα με τους παιδικούς του φίλους.

Ο ίδιος θεωρεί πως η αναρρίχηση δεν είναι κάτι ακραίο αλλά μια απολύτως φυσική δραστηριότητα που πηγάζει από μέσα μας. Αυτή την αίσθηση μας περιγράφει ο ίδιος καθώς του ξυπνούν αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια. «Αν μετράει και η πρώτη, αποτυχημένη μου προσπάθεια να αποδράσω από το πάρκο στο οποίο με είχε "φυλακίσει" η μητέρα μου, αυτό σημαίνει πως ασχολούμαι με το βουνό σχεδόν 50 χρόνια!

Στη συνέχεια βέβαια, ως παιδί, είχα καλύτερες επιδόσεις στα δέντρα και στους φράχτες της γειτονιάς μου στο Ξυλόκαστρο». Ωστόσο η συστηματική ενασχόλησή του με την ορειβασία και την αναρρίχηση ξεκίνησε το 1979. «Έκανα τα πρώτα μου βήματα στην αναρρίχηση γύρω στα δεκαέξι, στη Βαράσοβα, κοντά στο Μεσολόγγι.

Ήταν εκείνες οι αξέχαστες μέρες που γυρνούσα στο σχολείο κι έδειχνα με περηφάνια στους φίλους μου τις γρατζουνιές από τα ακόμη κοφτερά βράχια της» προσθέτει. Από εκείνα τα χρόνια μέχρι και σήμερα ο Άρης δεν έπαψε στιγμή να ασχολείται με αυτό που αγαπά. Μάλιστα έχει συμβάλει όσο λίγοι στην ανάπτυξη αυτής της δραστηριότητας στη χώρα μας.

Είναι οδηγός βουνού, προπονητής ορειβασίας και αναρρίχησης και εκπαιδευτής εναεριτών. Επίσης έχει γράψει βιβλία και τεχνικά εγχειρίδια για την ορειβασία και την αναρρίχηση, καθώς και τους αναρριχητικούς οδηγούς για την Κάλυμνο και την υπόλοιπη Ελλάδα.

Ο Άρης και οι γύρω του δεν σταματούν ποτέ να δουλεύουν με σκοπό να βελτιωθούν οι συνθήκες και να αξιοποιηθεί πλήρως το νησί. Μέχρι σήμερα έχουν χρειαστεί άπειρες ώρες δουλειάς και συντονισμένων προσπαθειών από πολλούς ανθρώπους και φορείς, και η δουλειά δεν σταματά ποτέ.

Τούτο έχει ως αποτέλεσμα η Κάλυμνος να είναι ίσως το μοναδικό μέρος στην Ελλάδα με εναλλακτικό τουρισμό επί τουλάχιστον 8 μήνες τον χρόνο. Σύμφωνα με τα στατιστικά από την καταχώριση διαδρομών της μεγαλύτερης διαδικτυακής πύλης των αναρριχητών (8a.nu), η Κάλυμνος είναι το δημοφιλέστερο αναρριχητικό πεδίο στον κόσμο.

Αν και δεν υπάρχουν επίσημα στατιστικά στοιχεία, υπολογίζεται πως κάθε χρόνο περίπου 10.000 αναρριχητές επισκέπτονται το νησί. Οι περισσότεροι από αυτούς προέρχονται από την κεντρική και βόρεια Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τον Καναδά. Τον τελευταίο καιρό ωστόσο αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους στο νησί και αρκετοί από την Κίνα και την Ιαπωνία.

Αν επισκεφθεί κανείς σήμερα την Κάλυμνο, έχει να επιλέξει ανάμεσα σε 3.500 χιλιάδες αναρριχητικές διαδρομές. Είναι μάλιστα τόσο πολλές, που ο ίδιος ο Άρης δυσκολεύεται να ξεχωρίσει κάποια από αυτές. «Το αγαπημένο μου αναρριχητικό πεδίο αυτή την εποχή είναι το Secret Garden.

Πρόκειται για ένα πεδίο κρυμμένο στην απόμακρη βορινή πλευρά του νησιού, απέναντι από τις νήσους Καλόλιμνο και Ίμια και τα μικρασιατικά παράλια. Το πεδίο Secret Garden είναι ιδανικό για το καλοκαίρι, μια και βρίσκεται σχεδόν ολόκληρη την ημέρα στη σκιά. Οι περισσότερες διαδρομές έχουν ελαφρώς αρνητική κλίση επάνω σε τέλειο, συμπαγή ασβεστόλιθο, με σταλακτίτες να ξεπροβάλλουν κάθετα στον βράχο».

Ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσει κανείς την αναρρίχηση. Ειδικότερα αν δεν τον ενδιαφέρουν οι επιδόσεις και το κάνει για λόγους αναψυχής δεν υπάρχουν όρια ηλικίας.

Ωστόσο χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, αφού πρόκειται για ένα άθλημα που εγκυμονεί πολλούς κινδύνους, ειδικά όταν εξασκείται κανείς χωρίς τις απαιτούμενες γνώσεις και εμπειρίες. Χαρακτηριστική είναι η συμβουλή του Άρη σε αυτό το σημείο: «Αποφύγετε να σας δείξει αναρρίχηση κάποιος φίλος που έχει ασχοληθεί λιγάκι.

Η αναρρίχηση δεν σηκώνει λάθη και ημιμάθεια». Ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος για να ξεκινήσει κάποιος είναι η παρακολούθηση μιας καλής σχολής ορειβασίας ή αναρρίχησης που οργανώνεται από επίσημο ορειβατικό σύλλογο με πιστοποιημένους και έμπειρους εκπαιδευτές.

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως παρόλο που κάποτε δεν είχε καμία σχέση με το νησί, πλέον ο Άρης θεωρείται δικαιωματικά Καλύμνιος. Απολαμβάνει ιδιαίτερα τη ζωή στο νησί, κάνοντας καθημερινά το άθλημα που αγαπά.

Αφιερώνει τον περισσότερο χρόνο του στα βράχια, προσπαθώντας να επανέλθει σε υψηλό επίπεδο φυσικής κατάστασης, και μας περιγράφει το πρόγραμμα που ακολουθεί αυτή την περίοδο. «Εγερτήριο πριν από τις 7 το πρωί, εξόρμηση στα αναρριχητικά πεδία μαζί με λίγους καλούς φίλους και συνεργάτες για αναρρίχηση, ταυτόχρονος έλεγχος αναρριχητικών διαδρομών, συντήρηση οξειδωμένων βυσμάτων ή καθαρισμός των βράχων από σαθρά, επικίνδυνα κομμάτια. Επίσης, διάνοιξη νέων διαδρομών και νέων αναρριχητικών πεδίων. Όλα αυτά είναι ζωτικής σημασίας για να παραμείνει η Κάλυμνος κορυφαίος αναρριχητικός προορισμός».

Η όρεξη που έχει για αναρρίχηση και δουλειά δεν σταματά ποτέ. Μέσα από την καθημερινή του ενασχόληση και την προσπάθεια να γίνουν καλύτερες οι συνθήκες στο νησί γεννιούνται νέες ιδέες και προβληματισμοί. «Δεν έχουμε την πολυτέλεια να σταματήσουμε ούτε λεπτό τον έλεγχο, τη συντήρηση, τον καθαρισμό και τη δημιουργία των νέων αναρριχητικών διαδρομών που ανέφερα παραπάνω. Δεν μπορεί, όμως, να συνεχίσουν να γίνονται κυρίως από μια παρέα εθελοντών. Η αναρρίχηση αποτελεί πηγή αειφόρου ανάπτυξης για την Κάλυμνο και ανεκτίμητη φυσική κληρονομιά για την Ελλάδα συνολικά και πρέπει να οργανωθεί και να προστατευτεί πλέον επισήμως».