Φώτης Κωστόπουλος: «Η αδράνεια και η ανυποληψία δεν ταιριάζουν στον Δικηγορικό Σύλλογο»

Ελευθερία Πελλού

Μαχόμενος δικηγόρος Ρόδου (παρ’ Αρείω Πάγω) αδιάκοπα από το 1981 και μέχρι σήμερα, με πλούσια δράση όχι μόνο στο σύλλογό του, αλλά και στα κοινά, όπου έχει διατελέσει αντιδήμαρχος Ρόδου και πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου, πρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβουλίου Δωδεκανήσου αλλά και επικεφαλής παράταξης ελάσσονος μειοψηφίας στο ίδιο όργανο, ο Φώτης Κωστόπουλος διεκδικεί την προεδρεία στο Δικηγορικό Σύλλογο Ρόδου στις προσεχείς εκλογές.

Με γνώσεις, εμπειρία και κυρίως συγκεκριμένες προτάσεις για την επίλυση σοβαρών προβλημάτων που ταλανίζουν τον κλάδο των δικηγόρων, ο Φώτης Κωστόπουλος δηλώνει στη «Ροδιακή» έτοιμος να συμβάλλει ώστε ο Δικηγορικός Σύλλογος Ρόδου να «αλλάξει σελίδα» κα να γίνει ένα σύλλογος «με κύρος, κοινωνικά και συνδικαλιστικά ισχυρός, με διαφορετική από την μέχρι σήμερα νοοτροπία, αντίληψη των πραγμάτων και αισθητική, εξωστρεφής και ανοιχτός στα μέλη του»!

Ποιοι είναι οι λόγοι που σας ώθησαν να διεκδικήσετε την προεδρία στο Δικηγορικό Σύλλογο Ρόδου;
Γιατί ο Δικηγορικός Σύλλογος Ρόδου πρέπει να αλλάξει σελίδα και να πάμε σε μία νέα εποχή αφήνοντας πίσω μας τις μέχρι σήμερα παθογένειες.

Στόχος μου είναι ένας Δικηγορικός Σύλλογος με κύρος, κοινωνικά και συνδικαλιστικά ισχυρός, με διαφορετική από την μέχρι σήμερα νοοτροπία, αντίληψη των πραγμάτων και αισθητική, εξωστρεφής και ανοιχτός στα μέλη του, ενώ πρέπει να αποκτήσουμε ξανά την χαμένη συλλογικότητά μας μέσα από την ουσιαστική λειτουργία των συλλογικών οργάνων της Γενικής Συνέλευσης και του Δ.Σ.

Το δίλημμα των επικείμενων εκλογών είναι εάν θα υπάρξει ανανέωση της διοίκησης του Συλλόγου μας σε πρόσωπα και ιδέες ή θα συνεχιστεί, η μέχρι σήμερα νοοτροπία που έχει αποτύχει.

Αυτοί είναι οι λόγοι που με ώθησαν να διεκδικήσω ξανά την Προεδρία του Συλλόγου μας και βέβαια η παρότρυνση μεγάλης μερίδας συναδέλφων με τους οποίους μοιραζόμαστε τους ίδιους προβληματισμούς.

Ποια τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος σας και πιστεύετε ότι θα πρέπει να τους δοθεί ιδιαίτερη προσοχή;

Το Δικηγορικό σώμα διανύει την χειρότερη περίοδο των τελευταίων δεκαετιών.

Οι δικηγόροι με την εφαρμοζόμενη και στο χώρο της δικαιοσύνης μνημονιακή πολιτική (στοχευμένος περιορισμός της επαγγελματικής ύλης, αύξηση του κόστους πρόσβασης στη δικαιοσύνη, επιβολή τέλους επιτηδεύματος, επιβολή ΦΠΑ, υψηλές -συνεχώς αναπροσαρμοζόμενες- ασφαλιστικές εισφορές κλπ.) εξωθούνται βίαια, εκτός επαγγέλματος.

Εκτός από την αφαίρεση μεγάλου μέρους της δικηγορικής ύλης, σε βάρος και της ασφάλειας των συναλλαγών και την πλέον άγρια και άδικη φορολόγηση των μικρομεσαίων δικηγόρων, υπάρχει και μια γενικότερη τάση απαξίωσης των δικηγόρων.

Το κυριότερο πρόβλημα των δικηγόρων όμως είναι η επαγγελματική μας επιβίωση. Υπάρχουν συνάδελφοι που δεν συγκεντρώνουν ούτε τον ελάχιστο αριθμό των παραστάσεων. Πολλοί, νέοι κυρίως δικηγόροι, δεν μπορούν να συντηρήσουν τα γραφεία τους ούτε να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, γι αυτό και χρειάζεται να στηριχθούν οι συνάδελφοι αυτοί τόσο γνωστικά όσο και υλικά για να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.

Ασφαλώς ο Σύλλογος δεν μπορεί να εξασφαλίσει δουλειές για τα μέλη του. Μπορεί όμως να συμβάλει ώστε να δημιουργηθούν νέα πεδία απασχόλησης αλλά και να αμείβονται για την εργασία τους. Το ζήτημα «της χρονοχρέωσης» εντός και εκτός γραφείου θα πρέπει να αναδειχτεί και να εφαρμοσθεί. Ο δικηγόρος δεν είναι ούτε ψυχολόγος ούτε παιδαγωγός. Προσφέρει γνώσεις και χρόνο και πρέπει να αμείβεται.

Εκτός όμως από τους νέους συναδέλφους μια ξεχωριστή κατηγορία συναδέλφων που χρειάζεται ειδική μέριμνα είναι οι γυναίκες δικηγόροι που είναι μητέρες, για τις οποίες δεν υπάρχει καμιά μέριμνα, αν και ασκούν το λειτούργημά τους κάτω από ασφυκτικές συνθήκες που δημιουργούνται από την προσπάθειά τους να διατηρήσουν ισορροπίες ανάμεσα στην οικογένεια και την δικηγορία. Γι΄ αυτό πρέπει να αναληφθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες διευκόλυνσης τους στην καθημερινή άσκηση του επαγγέλματός τους.

Ανταποκρινόμενος στην πρόκληση αυτή και έχοντας επίγνωση της πιο πάνω δύσκολης κατάστασης και πιστεύοντας πώς ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, χωρίς εξαρτήσεις, φανατισμούς, και ιδεοληψίες, αλλά με σαφή ιεράρχηση των προτεραιοτήτων και διατύπωση ρεαλιστικών και εφαρμόσιμων προτάσεων, με έμφαση στην αλληλεγγύη, με αποτελεσματικότητα και πάντα με συλλογική δράση ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να βρούμε τις απαντήσεις στα προβλήματα και να αναστρέψουμε την κατάσταση.

Πρέπει και μπορούμε να καταφέρουμε να ανακτήσουμε τον σημαντικό θεσμικό μας ρόλο. Πρέπει να καταστήσουμε σαφές στους υπόλοιπους λειτουργούς της Δικαιοσύνης, αλλά και σε όλους τους παράγοντες της Πολιτείας ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος θα είναι καθημερινά παρών, δίπλα στον μαχόμενο Δικηγόρο για να αντιμετωπίσει κάθε είδους πρόβλημα που δημιουργείται εις βάρος του.

Πρέπει να διαφυλάξουμε την επαγγελματική μας υπόσταση. Πρέπει να αμυνθούμε στις εισπρακτικές καταιγίδες που μας πλήττουν και στα κάθε λογής «μέτρα» που μειώνουν ή σχεδόν εξαφανίζουν το εισόδημά μας, χωρίς όμως ποτέ να ξεχνούμε την υποχρέωσή μας να στεκόμαστε δίπλα σε όποιον έχει ανάγκη τις υπηρεσίες μας, καθώς και τον κοινωνικό ρόλο που οφείλει ο Δικηγορικός Σύλλογος Ρόδου να επιδεικνύει και να αποδεικνύει καθημερινά.

Πρέπει όμως, περισσότερο από όλα, να συμβάλλουμε με τις λύσεις που θα προτείνουμε και τα όσα θα εφαρμόσουμε να καταστεί η Δικηγορία του μέλλοντος ελκυστικότερη, αποδοτικότερη, πιο ανθρώπινη, πιο αποτελεσματική, με στόχο τον μαχόμενο Δικηγόρο, τον Πολίτη, την Κοινωνία και όλα όσα έκαναν τον κάθε ένα από εμάς πριν από πολλά ή λίγα χρόνια να θελήσουμε να γίνουμε Δικηγόροι.

Αυτή την κατάσταση καλείται να αντιμετωπίσει η νέα διοίκηση του Συλλόγου που θα προκύψει από τις εκλογές του Νοεμβρίου.

Ο νέος Πρόεδρος μαζί με το Διοικητικό Συμβούλιο πρέπει με σοβαρότητα, σωστό προγραμματισμό και με δυναμικό τρόπο να διαχειριστούν αυτή την κατάσταση έτσι ώστε ο Δικηγορικός Σύλλογος με το κύρος που του αρμόζει να γίνεται σεβαστός και οι Δικηγόροι να αισθάνονται ότι μπορούν να στηριχθούν στον Σύλλογό τους ως αρωγό στην επαγγελματική τους καθημερινότητα.

Δύο σημαντικά ζητήματα τα οποία απασχολούν σε τοπικό επίπεδο τον σύλλογο σας είναι το Δικαστικό Μέγαρο και το Κτηματολόγιο. Ποια η άποψη σας;
Και για τα δύο αυτά θέματα στις εκλογές του 2014, είχα καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις και ειδικά για το Δικαστικό Μέγαρο.

Κατ’ αρχήν το Κτηματολόγιο εξελίχθηκε, τα τελευταία χρόνια, στο μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε οι δικηγόροι της Ρόδου αλλά και η τοπική κοινωνία γενικότερα, το οποίο από αναπτυξιακό εργαλείο έχει μετατραπεί σε αντιαναπτυξιακό με τον τρόπο που λειτουργεί.

Δυστυχώς το κτηματολόγιο αφέθηκε στην τύχη του και γι’ αυτό φέρουν ευθύνη και οι προηγούμενες και μέχρι τώρα διοικήσεις του Συλλόγου, αφού δεν διέγνωσαν έγκαιρα το πρόβλημα.

Άποψή μου την οποία έχω καταθέσει στην συνέλευση που είχαμε για το θέμα αυτό πριν το καλοκαίρι, είναι ότι άμεσα πρέπει να συντάξουμε μελέτη για τον τρόπο υπαγωγής του κτηματολογίου μας στο Εθνικό Κτηματολόγιο, που κάποια στιγμή θα συμβεί και δεν πρέπει να μας βρει απροετοίμαστους, και ενώ λήφθηκε απόφαση να συγκροτηθεί ομάδα εργασίας για να μελετήσει το θέμα και να προετοιμάσουμε αυτή την υπαγωγή στο Εθνικό Κτηματολόγιο, δυστυχώς το Δ.Σ αδράνησε για μια ακόμα φορά.

Επίσης πρότεινα και προτείνω η υπαγωγή να γίνει σε δύο φάσεις.

Στην πρώτη φάση να γίνει μόνο διοικητική ένταξη στο Εθνικό Κτηματολόγιο έτσι ώστε να μπορούν να διατεθούν κονδύλια και εξοπλισμός για την μεταγραφή των εκκρεμών πράξεων που ανέρχονται σε πολλές χιλιάδες και μετά να ακολουθήσει μηχανοργάνωση και το “ΣΚΑΝΑΡΙΣΜΑ” όλων των τόμων. Δεν είναι δυνατόν εν έτει 2017 να κάνουμε χειρόγραφες έρευνες. Αυτό πρέπει να σταματήσει.

H διοικητική και μόνον ένταξη δεν θα επηρεάσει το νομικό καθεστώς λειτουργίας του κτηματολογίου, ενώ θα βοηθήσει στον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας του. Το πότε και πως θα γίνει στο μέλλον και η κτηματολογική ένταξη, αυτό θα αποτελέσει αντικείμενο ολοκληρωμένης μελέτης.

Με την σημερινή δομή και τρόπο λειτουργίας του κτηματολογίου οι αμετάγραπτες πράξεις συνεχώς θα αυξάνονται και τα προβλήματα θα διογκώνονται, ενώ όσο περνά ο χρόνος το Κτηματολόγιο θα υποβαθμιστεί ακόμα περισσότερο και στο τέλος θα φθάσουμε σε αδιέξοδο.

Δεν έχουμε άλλο χρόνο για χάσιμο, το πρόβλημα δεν λύνεται με ευχολόγια, αλλά με συγκεκριμένες δράσεις, ο νέος Πρόεδρος και η νέα διοίκηση του Συλλόγου πρέπει από την πρώτη ημέρα ανάληψης των καθηκόντων τους να αντιμετωπίσουν άμεσα και κατά απόλυτη προτεραιότητα το θέμα αυτό.

Δυστυχώς η απερχόμενη Διοίκηση ολιγώρησε στο θέμα αυτό με αποτέλεσμα να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες άλλοι φορείς, όπως π.χ το Τεχνικό Επιμελητήριο, ενώ ο Δικηγορικός Σύλλογος θα έπρεπε να έχει αυτές τις πρωτοβουλίες σε συνεργασία οπωσδήποτε με το Τεχνικό Επιμελητήριο, αφού υπάρχουν εκτός από νομικής φύσης και θέματα Τεχνικά.

Ως προς το Δικαστικό Μέγαρο να υπενθυμίσω ότι στις εκλογές του 2014, αφού πλέον είχε γίνει φανερό ότι είχε ναυαγήσει η επέκταση των Δικαστηρίων στο Παλαιό Νοσοκομείο και μετά από σκέψη και έρευνα, πρότεινα να επεκταθεί το Δικαστικό Μέγαρο στο κτίριο που στεγάζεται η Λέσχη Αξιωματικών, το κτίριο της οποίας είχε στο μεταξύ περιέλθει στον Δήμο.

Για τον σκοπό αυτό έκανα επαφές με τον τότε Δήμαρχο κ. Κουσουρνά, ο οποίος δημόσια δήλωσε ότι βλέπει θετικά το θέμα αυτό, αφού η ταλαιπωρία εκατοντάδων πολιτών που συνωστίζονται καθημερινά στο Δικαστικό Μέγαρο αφορά όλες τις αρχές του τόπου.

Δυστυχώς η Διοίκηση που εξελέγη το 2014 δεν συνέχισε αυτή την προσπάθεια παρά το γεγονός ότι μετά τις εκλογές έστειλα έγγραφο, το οποίο ουδέποτε εισήχθη στο Δ.Σ και βεβαίως ουδεμία επίσημη κρούση ή αίτημα υποβλήθηκε στον Δήμο.

Σήμερα χαίρομαι γιατί συνυποψήφιοι μου μέλη, της απερχόμενης διοίκησης, συμφωνούν με την πρόταση αυτή, την οποία το 2014 χαρακτήριζαν ανέφικτη, όμως θα πρέπει να εξηγήσουν στους συναδέλφους γιατί ολιγώρησαν τα τελευταία (4) χρόνια, όντας μέλη της απερχόμενης διοίκησης και μάλιστα από θέσεις ευθύνης.

Προκαλεί δε θυμηδία το γεγονός ότι μέλη της απερχόμενης διοίκησης και υποψήφιοι Πρόεδροι, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές θυμήθηκαν να επισκεφθούν τον Περιφερειάρχη και τον Δήμαρχο για θέματα του Δικαστικού Μεγάρου, ενώ κάτι τέτοιο δεν σκέφθηκαν να το κάνουν τα (4) χρόνια που ήταν στην διοίκηση.

Ποιες οι προτεραιότητες και οι σχεδιασμοί εφόσον εκλεγείτε;
Ουσιαστικά τις περιέγραψα με τις παραπάνω απαντήσεις μου.

Επιπλέον από κοινού με τους συναδέλφους που θα εκλεγούν στο Δ.Σ, αλλά και με άλλους που θα θελήσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους θα αναδιοργανώσουμε τον Σύλλογό μας.

Οι υπηρεσίες του Συλλόγου θα πρέπει να οργανωθούν με τέτοιο τρόπο ώστε να δρουν καθημερινά προς όφελος και εξυπηρέτηση των δικηγόρων. Υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε και να προσφέρουμε στους συναδέλφους, ώστε να βελτιώσουμε την καθημερινότητα μας. Η άποψη μου είναι ότι ένας επιστημονικός Σύλλογος με το κύρος του Δικηγορικού Συλλόγου, θα μπορούσε να κάνει πολλά αν δρούσε συλλογικά και με σχέδιο και σε συνεργασία και με άλλους επιστημονικούς Συλλόγους.

Από την πρώτη στιγμή θα επιδιώξουμε «συμμαχίες» από κοινού με τους υπόλοιπους φορείς έτσι ώστε να διαμορφώσουμε κοινές προτάσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.

Οι καιροί απαιτούν συλλογική δράση και αντίδραση, απέναντι σε αποφάσεις που θίγουν το σύνολο της επαγγελματικής μας υπόστασης και ωθούν πολλούς συναδέλφους μας στην εύρεση εργασίας σε διαφορετικά αντικείμενα ή στην φυγή στο εξωτερικό, ως έσχατη λύση επιβίωσης.

Επιπλέον να γίνει πράξη η ίδρυση και λειτουργία γραφείου πληροφόρησης του Συλλόγου, έτσι ώστε να ενημερώνονται τα μέλη του συλλόγου αλλά και οι απλοί πολίτες για κρίσιμα θέματα που μας αφορούν.

Πέρα από αυτά, το πλέον σημαντικό είναι να επιδιώξουμε διαφάνεια στην λειτουργία του Συλλόγου μας. Οι ετήσιοι ισολογισμοί και προϋπολογισμοί, αφού εγκριθούν από την Γ.Σ. θα δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του Συλλόγου.

Επίσης πρέπει επιτέλους να λειτουργήσουν τα συλλογικά όργανα και κυρίως η Γενική Συνέλευση, η οποία δεν έχει συγκληθεί ούτε μία φορά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, να δημοσιοποιούνται έγκαιρα οι ημερήσιες διατάξεις και να δίνεται δικαίωμα σε κάθε συνάδελφο να ζητά την εισαγωγή θεμάτων προς συζήτηση, ενώ και οι συγκλήσεις και η θεματολογία του Δ.Σ θα δημοσιοποιείται έγκαιρα μέσω της ιστοσελίδας του Συλλόγου για να γνωρίζουν όλοι οι συνάδελφοι τα θέματα που συζητούνται και αν θέλουν να παρίστανται.

Ο Σύλλογος πρέπει να αποκτήσει συλλογικότητα και να ξαναγίνει το «σπίτι» μας και να ανακτήσει το κύρος που του αξίζει ως ο πρώτος επιστημονικός σύλλογος του τόπου μας.

Ο δικηγόρος μπορεί και πρέπει να τεθεί ξανά στο επίκεντρο, να ανακτήσει το χαμένο κύρος του, στην κοινωνία αλλά και για τον εαυτό του.

Γιατί θα πρέπει οι συνάδελφοι σας να σας επιλέξουν μεταξύ των συνυποψήφιων σας;

Για να αφήσουμε πίσω ότι δεν μας αξίζει.

Γιατί όπως σας είπα πρέπει ο Σύλλογος μας να γυρίσει σελίδα και ξεκινήσει μια νέα εποχή, ως ο πρώτος επιστημονικός σύλλογος αυτό το χρωστάμε στα μέλη και την κοινωνία.

Η αδράνεια και η ανυποληψία δεν ταιριάζουν στον Δικηγορικό Σύλλογο που πρέπει να είναι πρωτοπόρος σε όλα, λόγω της ειδικής βαρύτητας που έχει.

Κατέρχομαι σ’ αυτές τις εκλογές ως ίσος προς ίσο. Δεν πιστεύω ότι είμαι ο “Μεσσίας” που θα λύσει όλα τα προβλήματα με μιας ή ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα γίνουν όλα όπως πρέπει.

Έχω όμως την διάθεση την πείρα και την θέληση να ασχοληθώ και έχω αποδείξει ότι μπορώ. Γι’ αυτό ζητώ από τους συναδέλφους μου να με εμπιστευθούν.