Προς τραπεζίτη επιστολή

Rodiaki NewsRoom

Του Χ. Βουτυράκη
h_vout@yahho. Gr

Πιστεύω πως τα τραπεζικά ιδρύματα είναι πιο επικίνδυνα για τις ελευθερίες μας από την Εξουσία, την Αστυνομία και τον Στρατό μαζί.
Thomas Jefferson
(Πρόεδρος Αμερικής 1801-1809)

«Αξιότιμε κύριε» Τραπεζίτη
Η εξουσία της πατρίδας μου εκδηλώνει σε εσάς την αμέριστη αγάπη της, ανεξάρτητα πολιτικής της κάθε φορά κυβέρνησης, όποτε βρίσκεστε σε δύσκολη θέση. Έτσι και σήμερα σας επιτρέπει να εκπλειστηριάσετε τα σπίτια των άτυχων θυμάτων σας, στην Λαϊκή αγορά του διαδικτύου καθώς και στα συμβολαιογραφία, υιοθετώντας το σχήμα κάθε συμβολαιογράφος και αστυφύλακας κατά το άσμα “κάθε λιμάνι και καημός”.

Με την ευκαιρία αυτή αισθάνομαι την ανάγκη να σας εκφράσω και την δική μου ασήμαντη γνώμη που έχω για σας: Ζωολογικά ανήκετε στην συνομοταξία των Βαμπίρ ή των ανωφελών κουνουπιών. Διατηρείστε στην ζωή, ρουφώντας το αίμα των δημιουργικών ανθρώπων οδηγώντας τους αργά, βασανιστικά μαζοχιστικά στον οικονομικό, κοινωνικό επαγγελματικό και πολλές φορές, όταν τους ρουφήξετε όλο το αίμα, και στον φυσικό θάνατο.

«Αξιότιμε κύριε» τραπεζίτη, είστε κατ’ επάγγελμα αεριτζής, γιατί διαθέτοντας ελάχιστο κεφάλαιο χωρίς περιουσία, εκμεταλλεύεστε τους τόκους του χρέους των ανύποπτων πελατών σας. Χρέους που την αποπληρωμή του εγγυήθηκαν με την περιουσία ή το σπίτι τους και ότι απέκτησαν με την εργασία τους, δεδομένου ότι αυτοί είναι οι πραγματικοί παραγωγοί πλούτου. Εσείς έχετε απλά, ένα έγχρωμο φωτοτυπικό, εγκατεστημένο σε μια κεντρική τράπεζα και εκδίδετε χρωματιστά χαρτάκια, χωρίς κανένα αντίκρισμα και χωρίς περιορισμό, αφού καταργήσατε και το σε χρυσό αντίκρισμα τους(το1971).

Στην κεντρική αυτή τράπεζα λοιπόν εκτυπώνετε όσα σας κάνει κέφι πολύχρωμα χαρτάκια, προϊόντα νόμου και γι’ αυτόν τον λόγο ονομάζονται νομίσματα από αρχαιοτάτων χρόνων,. (Βλέπε Αριστοτέλη). Αυτά τα χωρίς αντίκρισμα χρωματιστά χαρτάκια σας, αποκτούν αξία μόνο όταν αρπάζετε την περιουσία του χρεοφειλέτη επειδή αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του. Και όταν μεν φταίει αυτός καλά να πάθει .

Όταν όμως φταίτε εσείς όπως σήμερα, επειδή αποτύχατε σαν επιχειρηματίας, γιατί μεταβληθήκατε σε αεριτζή και χαρτοπαίχτη δημιουργώντας την σημερινή οικονομική κρίση και γιατί μετατρέψατε την τράπεζα σας σε καζίνο , αντί να φαλιρίσετε εσείς γιατί να φαλιρίσει ο χρεοφειλέτης απλός άνθρωπος; Εσείς δε, που του πήρατε σε τόκους μια και δυό φορές πίσω τα χρωματιστά χαρτάκια σας, γιατί του παίρνετε και την περιουσία του , δηλαδή τους κόπους μιας ζωής;

Αν αυτό δεν είναι απάτη μετά ληστείας , τότε τι είναι; Αφού λοιπόν εσείς είστε υπεύθυνος της οικονομικής αδυναμίας μου «αξιότιμε κύριε» Τραπεζίτη, τότε η σύμβαση που μου δώσατε να υπογράψω είναι παράνομη και δεν ισχύει και πρέπει εγώ να σας πάω στο δικαστήριο γιατί όχι μόνο δεν σας χρωστώ τίποτα, αλλά εσείς μου χρωστάτε για την ζημιά που μου προξενήσατε.

Η ζημιά που προξενήσατε εσείς και οι λοιποί «αξιότιμοι» τραπεζίτες της πατρίδας μου,( (μου όχι μας, γιατί το χρήμα και επομένως και σεις δεν έχετε πατρίδα), έχει υπολογιστεί σε περίπου 233 δισεκατομμύρια ευρώ δημόσιου χρήματος, (δηλαδή δικού μου χρήματος και των συμπατριωτών μου), με αποτέλεσμα την καταστροφή της ιδιωτικής αλλά και της Εθνικής οικονομίας, προκαλώντας την σημερινή οικονομική μου αδυναμία.

Αυτά τα 233 δις τα μαζεύουν τώρα με νόμους, οι υποτίθεται αντιπρόσωποι μου στην βουλή, και αφού κατάργησαν την ΔΟΥ(Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία) και την κάμανε ΑΑΔΕ(Ανεξάρτητη αρχή δημοσίων εσόδων) ξεπληρώνουν τα χρέη σας και για μένα δεν μένει ούτε ένα ευρώ για κοινωνικές παροχές μισθούς συντάξεις δημόσια έργα κλπ. «Αξιότιμε κύριε» τραπεζίτη, πριν την οικονομική κρίση που εσείς δημιουργήσατε με τον τζόγο και την μετατροπή του μαγαζιού σας σε καζίνο εν αγνοία μου, σας θυμούμαι να στέλνετε τους ανθρώπους σας στο δικό μου μαγαζί και να με εκλιπαρείτε, ναι να με εκλιπαρείτε, να πάρω τα χρωματιστά χαρτάκια σας.

Πάρε κι από μένα μπάρμπα. Εδώ τα καλά χρωματιστά χαρτάκια. Πάρε να μπορείς να κινηθείς γιατί θα σε φάνε οι ανταγωνιστές σου, μου λέγατε. Κι εγώ που είχα το μειονέκτημα του δημιουργικού τίμιου, αξιοπρεπούς ανθρώπου δούλευα όλο και περισσότερο για να είμαι συνεπής και αξιόχρεος. Κι αυτό έκανα για 10, 20, 30 χρόνια γιατί γνώριζα ότι θα μπορούσα να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις μου όσο οι πελάτες μου είχαν πολύχρωμα χαρτάκια να με πληρώνουν.

Πώς να φανταστώ ότι είστε τζογαδόρος του κερατά και η τράπεζα σας ήταν καζίνο χρηματοπιστωτικών παιχνιδιών και ότι θα παίζατε τα ρέστα σας στην ρουλέτα με τα λεφτά των ληστρικών τόκων μου; Τότε αναγκαστήκατε να σταματήσετε να σκορπάτε χρωματικά χαρτάκια και με εισπρακτικές εταιρείες με εκβιάζατε για να πάρετε τα οφειλόμενα πίσω, αλλά που να τα βρω αφού τα πήρατε πίσω όλα από όλο τον κόσμο; Μετά, αφού μείνατε κι εσεις χωρίς χαρτάκια, τα κάνατε τάτσι μίτσι κότσι με τους πολιτικούς και παράνομα ζητάτε τώρα να μου πάρετε και το σπίτι.

Με τον τζόγο σας «αξιότιμε κύριε» Τραπεζίτη, αντί να πτωχεύσετε το μαγαζί σας, δανειστήκατε από την κεντρική σας τράπεζα τόνους νέα χρωματιστά χαρτάκια αλλά δεν είχατε περιουσία να τα εγγυηθείτε.. Έτσι τα πήρατε δανικά με εγγύηση του δημοσίου, δηλαδή δική μου, μετατρέποντας το ιδιωτικό σας χρέος σε δημόσιο, δηλαδή δικό μου. Με φεσώσατε επομένως δυό φορές και κάματε την χώρα μου (Μου, όχι μας) αποικία χρέους.

Αντί να πτωχεύσετε το μαγαζί σας όπως κάθε ιδιωτική επιχείρηση που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, με την βοήθεια των πολιτικών ιπποκόμων σας, την βγάλατε λάδι, αφού προηγουμένως μου κλείσατε το δικό μου μαγαζί και μου ληστέψατε σύνταξη, επικουρικό, δώρα Χριστουγέννων κλπ. Έτσι εσείς μείνατε αξιοπρεπής και αξιόχρεος, με τα λεφτά μου, κι αντί να πάτε φυλακή με μεταμορφώσατε (όπως η Κίρκη τους ανθρώπους σε γουρούνια) στα γηρατειά μου σε αναξιοπρεπή, αναξιόχρεο και μπαταξή και αγωνίζομαι στα δικαστήρια που με σέρνετε να αποδείξω πως δεν είμαι τέτοιος αλλά προσπαθώ να επιβιώσω

Είστε και εκμεταλλευτής «αξιότιμε κύριε» Τραπεζίτη γιατί γνωρίζοντας ότι σας θεωρούσα τίμιο μου βάλατε στα ψιλά γράμματα της συμφωνίας μας όρους που μπορούσατε νόμιμα ή παράνομα να με κλέβετε. Είστε και δόλιος γιατί γνωρίζατε ότι αν ρίχνατε την τράπεζα καζίνο στα βράχια, δεν θα σας τιμωρούσε κανείς αφού θα πλήρωνα εγώ και οι λοιποί συμπατριώτες μου τα δικά σας χρέη. «Αξιότιμε κύριε» τραπεζίτη, γνωρίζεις πολύ καλά ότι το παγκόσμιο χρέος το 2016 έφθασε τα 215 τρις εκατομμύρια.

Όλες οι χώρες του πλανήτη από την Κίνα και την Αμερική μέχρι τους πιγκουίνους από τον Βόρειο μέχρι τον Νότιο πόλο χρωστούνε αυτά τα χρήματα που αυξάνονται κατά περίπου 15τρις δολάρια κάθε χρόνο. Αλλά σας ρωτώ, σε ποιόν τα χρωστά η ανθρωπότητα; Μήπως σε εξωγήινους; Ασφαλώς όχι. Απλά είναι φούσκα που ετοιμάζεται να εκραγεί. Είναι ανύπαρκτο λογιστικό χρήμα (φούσκα) και το ξέρετε. Όπως ξέρετε ότι για να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα, τυπώνετε συνέχεια τόνους χρωματιστά χαρτάκια χωρίς αξία αφού το παγκόσμιο χρέος δεν αντιστοιχεί με τα παγκόσμια αγαθά, και η φούσκα μεγαλώνει.

«Αξιότιμε κύριε» τραπεζίτη- αργυραμοιβέ, θυμηθείτε τον θεό της αγάπης της υπομονής της ευσπλαχνίας της συγχώρησης και της κατανόησης των ανθρώπινων παθών, λαθών και αμαρτιών. Ουδέποτε εξοργίστηκε και ουδέποτε υπήρξε βίαιος. Μέχρι που σταυρώθηκε, μόνο μία φορά έγινε έξαλλος και βίαιος. Όταν συνάντησε τους προγόνους σας τους τραπεζίτες –Αργυραμοιβούς, που δεν είχαν ούτε ιερό ούτε όσιο και τους τσάκισε τις τράπεζες (τραπέζια), τους σκόρπισε τα νομίσματα και τους μαστίγωσε σκληρά.

Εσάς να είστε βέβαιος ότι αργά ή γρήγορα λόγω των εγκλημάτων σας κατά της ανθρωπότητας, θα σας τιμωρήσει σκληρά η απελπισμένη κοινωνία που σαν πλημμύρα θα παρασύρει εσάς και τις τράπεζες σας. Και για να μην λέτε ότι δεν υπάρχει λύση μετά την απώλεια σας, σας θυμίζω το πείραμα του Βεργκλ στην ομώνυμη Αυστριακή πόλη που έγινε από τον Δήμαρχο της το 1932, με βάση την οικονομική θεωρία του Γερμανού οικονομολόγου Σίλβιο Γκέσελ., κατά την διάρκεια της οικονομικής κρίσης μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, χειρότερης από την σημερινή.

Η πόλη μέσα σε 2 μόνο χρόνια από πτωχυμένη γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη με ανεργία μηδενική, απλά και κυρίως γιατί τα χρήματα που έκδωσε ο δήμαρχος δεν μπορούσαν να τοκιστούν και όσο αργούσαν να αλλάξουν χέρια, έχαναν μέρος της αξίας τους. Αυτό εννοούσε και ο Άγγλος φιλόσοφος Φραγκίσκος Βάκων. «Τα λεφτά είναι σαν την κοπριά. Αν τα σκορπίσεις τριγύρω, κάνουν καλό. Αν τα μαζέψεις σ’ ένα σωρό βρομάνε απαίσια».