Η θάλασσα μας ντροπιάζει και μας εκδικείται

Rodiaki NewsRoom

Γραφει ο Γεώργιος Β. Παπαγεωργίου

Όποιος αμφιβάλλει για την εκδικητικότητα της θάλασσας και σε τοπικό επίπεδο, τον προκαλώ να επισκεφθεί ένα τμήμα των τουριστικών παραλιών μας και εν προκειμένω τον κόλπο των Τριαντών όπου υπάρχουν μια σειρά από πολυτελή πεντάστερα ξενοδοχεία και πολυτελείς ιδιόκτητες μονοκατοικίες με φάτσα την θάλασσα για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι το χάλι της ανθρώπινης νοοτροπίας και αντίληψης σε σχέση με το περιβάλλον και την προστασία του, για το οποίο φαίνεται ότι δαπανώνται ασκόπως τεράστια χρηματικά ποσά σε όλο τον κόσμο χωρίς αποτέλεσμα.

Δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους τι έχει εκβρασθεί και τί υλικά πάσης φύσεως και προϊόντα βρίσκονται αυτή την στιγμή στιβαγμένα στις παραλίες μας, ξύλα, καλάμια, πλαστικά συσκευασίας, πλαστικά οικιακής χρήσης φαγητού, ποτών, καλλυντικών, δίχτυα, σχοινιά, ρούχα και παπούτσια, καθίσματα και καρέκλες πλαστικές και ξύλινες, πλαστικοί κουβάδες κάθε είδους και εργαλεία, σακούλλες κάθε μορφής και πρόελευσης, χαρτικά, μεταλλικά κουτιά, και ότι άλλο δεν μπορώ να σας περιγράψω εάν το φανταστείτε, είναι και αυτό.

Μένουμε με την εντύπωση ότι όσα ρίχνουμε με όποιον τρόπο άμεσο ή έμμεσο στην θάλασσα, ότι τα απαλλασόμαστε, για να μας διαψεύσει η σκληρή πραγματικότητα, ότι όλα επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος και με χειρότερο τρόπο, αφού αυτό για το οποίο υπερηφανευόμαστε και το απολαμβάνουμε μα κυρίως το κολύμπι μας, το μπάνιο μας στις όμορφες παραλίες με τα παιδιά μας και την οικογένειά μας, μας το μετατρέπει η θάλασσα που μας εκδικείται σε απέραντο σκουπιδότοπο, και βέβαια, άνθρωποι και μηχανήματα θα τρέξουν να τα καθαρίσουν αλλά που θα τα οδηγήσουν; Σε άλλο επίγειο τοπικό σκουπιδότοπο. Μπράβο μας.

Επαινούμε με αφέλεια όποια μικρή ή μεγάλη ομάδα ανθρώπων ή σχολείων ή εργαζομένων σε ξενοδοχεία τρέχουν φιλότιμα να καθαρίσουν τις παραλίες για να μην δουν τα χάλια μας οι ξένοι, λέτε και μόνον εμείς είμαστε αυτοί που ρυπαίνουμε την θάλασσα, ενώ είναι γνωστό ότι παγκοσμίως η θάλασσα έχει μετατραπεί σε φυσικό χώρο υποδοχής όλων των σκουπιδιών παντός είδους ακόμη και τοξικά, βιομηχανικά και χημικά προϊόντα βυθίζονται, θάβονται στην θάλασσα, το πιο ρυπαρό σημείο του πλανήτη και τα ψάρια κυρίως του βυθού δύο φορές επικίνδυνα, αφού τρέφονται εκτός των άλλων και με διαλυμένα πλαστικά.

Τί μπορούμε να κάνουμε, είναι το ερώτημα, και θα υπάρχει απάντηση αν η ρύπανση της θάλασσας αφορούσε μόνον εμάς ενώ αφορά όλους, απλώς στην ελληνική επικράτεια, στις ελληνικές θάλασσες όσοι κατοικούμε κοντά και δίπλα της μπορούμε, οφείλουμε να την προστατεύσουμε στο μέτρο του δυνατού, σεβόμενοι τον ίδιο μας τον εαυτό και το περιβάλλον στο οποίο ζούμε και αναπτύσσουμε διάφορες δραστηριότητες ρυπογόνες ή μη.