Γιάννης Ντελλάκης: Τα οφέλη της ανακύκλωσης πρέπει να επιστρέφουν στον δημότη της Ρόδου

Κυριακή Πετρίδου

Οι ανισότητες στο νησί δεν έχουν εξαλειφθεί τονίζει ο πρόεδρος των εργαζομένων στην καθαριότητα

«Τα οφέλη πρέπει να επιστρέφουν στον δημότη», λέει ο κ. Γιάννης Ντελλάκης, επί δεκατέσσερα χρόνια Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στην Καθαριότητα του Δήμου της Ρόδου και σήμερα της Ένωσης Εργατοϋπαλληλικού και Επιστημονικού προσωπικού στον Δήμο και τις δημοτικές επιχειρήσεις.

Σε συνέντευξη του στη «Ροδιακή», ο κ. Ντελλάκης, ένας από τους πλέον γνωστούς συνδικαλιστές του Δήμου, αρκετές φορές τονίζει ότι αναλύει τα πράγματα ως «ένας απλός εργαζόμενος», ωστόσο, παρά τις προσπάθειες που φαίνεται να καταβάλει η Δημοτική Αρχή για να εμπεδώσει την ανακύκλωση στους δημότες, οι προβληματισμοί που θέτει ο ίδιος βάζουν σε σκέψεις για τον σχεδιασμό που θα έπρεπε να είχε γίνει για ένα νησί όπως η Ρόδος όλα τα προηγούμενα χρόνια αλλά και για την ανισότητα που εξακολουθεί να υπάρχει, όπως λέει, ως προς την παροχή υπηρεσιών αφού το νησί, από τότε που εφαρμόστηκε ο “Καλλικράτης”, ουδέποτε απέδειξε ότι είναι «ένα».

Αναφέρει, μεταξύ άλλων, στη συνέντευξή του, ο κ. Ντελλάκης:

Ξεκινώντας από ένα θέμα της επικαιρότητας, με αφορμή το πρόσφατο ατύχημα υπαλλήλου της υπηρεσίας, ποια είναι η κατάσταση σχετικά με τα μέτρα ασφαλείας που λαμβάνονται και πόσα ατυχήματα έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια;
«Ας ξεκινήσουμε με μία αναφορά τι γίνεται πανελλαδικά στο θέμα των ατυχημάτων στους ΟΤΑ. Αυτή την περίοδο και με την κατάσταση που υπάρχει στη χώρα μας, καταλαβαίνετε, σ’ αυτές τις δουλειές που οι εργαζόμενοι καταπονούνται παραπάνω και δεν τους παρέχονται και τα είδη ατομικής προστασίας, η δουλειά θέλει ο εργαζόμενος να έχει περισσότερες ικανότητες και με την έλλειψη εκπαίδευσης με τους εργαζόμενους που παίρνουμε για ένα-δύο μήνες, καταλαβαίνετε ότι είμαστε πιο επιρρεπείς στα ατυχήματα.

Στην περιοχή μας, στη δουλειά, γίνονται πολλά μικρά ατυχήματα τα οποία δεν βγαίνουν προς τα έξω, και αυτά αντιμετωπίζονται εκείνη τη στιγμή. Καταλαβαίνετε ότι και με τα μηχανήματα και με τον παράγοντα ότι οι εργαζόμενοι κυκλοφορούν έξω στους δρόμους εκτιθέμεθα παραπάνω.

Τον περασμένο μήνα πράγματι είχαμε ένα ατύχημα, ένα λεωφορείο του ΚΤΕΛ χτύπησε ένα συνάδελφο στο Σαν Φραγκίσκο. Ελπίζουμε να το ξεπεράσει και να γυρίσει πίσω στη δουλειά».

Αυτή την περίοδο της κρίσης, λοιπόν, ποια είναι η κατάσταση τώρα στον Δήμο με τα είδη ατομικής προστασίας και γενικά τα μέτρα ασφαλείας;
«Η δουλειά μας είναι στα επικίνδυνα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Ο Δήμος, βάσει νομοθεσίας, υποχρεούται να παρέχει στους εργαζόμενους αυτούς κάποια μέσα ατομικής προστασίας, τα λεγόμενα ΜΑΠ, και βασικό για μένα, το οποίο δεν γίνεται μέχρι σήμερα και η τελευταία φορά που θυμάμαι ότι έγινε ήταν από την πρώην ΔΕΚΡ, είναι ο εμβολιασμός των εργαζομένων».

Πόσο καιρό, δηλαδή, έχει να γίνει ο εμβολιασμός και για ποιο λόγο δεν γίνεται;
«Τελευταία φορά θυμάμαι που έγινε ήταν το 2009-2010, επτά-οκτώ χρόνια, από την πρώην ΔΕΚΡ. Ήταν τότε Πρόεδρος ο κ. Παπαϊωάννου και ήταν ευαίσθητος σ’ αυτό το θέμα… Είναι υποχρεωτικό από τη νομοθεσία, υποχρέωση του Δήμου να το παρέχει….

Δεν υπάρχει ενδιαφέρον. Αν θυμάστε, συνέχεια που το έλεγα, ο προηγούμενος Αντιδήμαρχος Οικονομικών δεν ήθελε καν ν’ ακούσει γι’ αυτά. Τότε, για το γάλα που μιλούσαμε και για τα είδη ατομικής προστασίας και για τον εμβολιασμό, οι Δήμοι δεν …Τώρα, με τα ατυχήματα που έχουν γίνει, νομίζω ότι και από τις Ομοσπονδίες έχουν γίνει καταγγελίες στον Εισαγγελέα για να υπάρχει τέτοια παροχή.

Μπορούμε να μιλήσουμε και για μία θετική εξέλιξη, έχει γίνει ένα βήμα μπροστά. Ενώ ο προηγούμενος Αντιδήμαρχος δεν ήθελε ν’ ακούσει γι’ αυτά τα θέματα καθόλου, που ήταν υποχρέωση σας λέω του Δήμου, και διώκεται και ποινικά αν γίνει καταγγελία, ήρθαμε σε μία συμφωνία με τον σημερινό Αντιδήμαρχο και ξεκινήσαμε εδώ και ένα χρόνο να δίνεται το γάλα.

Παρ’ όλα αυτά, για μένα, ούτε τα ΜΑΠ ούτε το γάλα είναι το πρώτο και κύριο μέλημα που πρέπει να έχει ο Δήμος. Ο εμβολιασμός και οι εξετάσεις που πρέπει να κάνουν οι γυναίκες που εργάζονται στο τμήμα της καθαριότητας είναι. Πρέπει να καταλάβουν οι πολίτες ότι είναι και για δικό τους καλό. Γιατί είναι θέμα δημόσιας υγείας».

Ποια είναι η απάντηση από πλευράς Δημοτικής Αρχής;
«Είναι θέμα σκεπτικού για μένα. Η Δημοτική Αρχή λέει ότι πρέπει να γίνουν μελέτες κτλ. και πατάει πάνω σε όλα αυτά για να κερδίσει χρόνο. Είναι θέμα διαδικασιών. Για να σας δώσω να καταλάβετε, για να γίνουν αυτές οι εξετάσεις σε ένα δημόσιο φορέα όπως είναι το Νοσοκομείο, φαντάζεστε ότι 200-250 άτομα πρέπει να πάνε αυτή τη στιγμή στο Νοσοκομείο μας να βγάλουν ακτινογραφία ή κάνουν εξετάσεις…

Την τελευταία φορά που ήταν ο κ. Παπαϊωάννου, ο γιατρός, είχε γίνει μία συμφωνία με το ΙΚΑ, οι εργαζόμενοι πήγαν σε ομάδες για αιμοληψία και από εκεί βέβαια γίνονταν και οι απαιτούμενες ενέργειες για να εμβολιαστούν οι εργαζόμενοι. Γιατί, τώρα, πρέπει να κάνεις πρώτα εξετάσεις και μετά να εμβολιαστείς αφού ορισμένοι μπορεί να μη χρειάζονται εμβολιασμό».

Πόσα άτομα ασχολούνται αυτή τη στιγμή στον Δήμο με την καθαριότητα;
«Στη σάρωση, αυτή τη στιγμή, είναι γύρω στα 80 άτομα και άλλα τόσα στην αποκομιδή. Τον άλλο μήνα θα έχουμε πρόβλημα γιατί θα φύγουν οι συνάδελφοι που είναι με οκτάμηνη σύμβαση, οι παρατασιούχοι που λέμε. Μόνιμο προσωπικό να είναι 50 και 50. Κάπου εκεί».

Εσείς στηρίξατε τους συμβασιούχους…
«Ναι, γιατί ήταν δίκαιο το αίτημά τους για εμάς. Και θα το δείτε την επόμενη χρονική περίοδο που θα φύγουν οι άνθρωποι αυτοί και θα ξαναγυρίσουμε στα ίδια. Γι’ αυτό φωνάζουμε εμείς ότι η δουλειά μας, η Διεύθυνση Καθαριότητας, πρέπει να πλαισιωθεί από μόνιμο και σταθερό προσωπικό. Η Διεύθυνση Καθαριότητας πρέπει να έχει το δημόσιο χαρακτήρα και να μην είναι χωρισμένη σε τρία ή τέσσερα κομμάτια».

Μπορεί, βέβαια, κάποιος να αντιτείνει ότι θα συμβάλλει ο ιδιώτης. Από την αρχή του “Καλλικράτη” ζήσαμε κύριε Ντελλάκη όλο αυτό με τις αντιδράσεις για την ιδιωτικοποίηση μέρους του έργου της καθαριότητας. Η Δημοτική Αρχή, πάντως, συχνά-πυκνά το αναφέρει, ότι σε μία περίοδο όπως πέρυσι που αντιμετώπισαν πρόβλημα μεγάλες πόλεις ανά τη χώρα, στη Ρόδο δεν ζήσαμε κάτι τέτοιο. Σήμερα, φαίνεται να επικρατεί… ησυχία. Ποια είναι η κατάσταση;
«Να μην το φέρνουμε από τη μία πλευρά και να καταλάβουν όλοι ότι αυτό που δεν αντιμετωπίσαμε εδώ όπως στην υπόλοιπη χώρα-και το λέω ξεκάθαρα-ήταν γιατί οι εργαζόμενοι αυτοί και εμείς, και τα δύο Σωματεία, δεν θέλαμε να φθάσουμε τη δουλειά μας στα άκρα εκείνη τη χρονική περίοδο. Εδώ, λοιπόν, πάμε στην καλή διάθεση των εργαζομένων και όχι ότι ήταν ο ιδιώτης.

Δεν υπήρχε πανελλαδική απεργία εκείνη τη στιγμή, υπήρχαν και υπάρχουν και ιδιώτες και σε άλλα μέρη τα οποία είχαν πρόβλημα. Αλλά εδώ πρέπει να τονιστεί η καλή διάθεση των εργαζομένων και όχι επειδή είχαμε ιδιώτη. Είμαστε όλοι σχεδόν οι συνάδελφοι που ασχολούμαστε με την καθαριότητα 20-25 χρόνια ο καθένας, και καταλαβαίνετε και εσείς ότι την περίοδο εκείνη, τον Αύγουστο, εάν οι ίδιοι εμείς αφήναμε τα σκουπίδια αμάζευτα-γιατί, όταν ελέγχεις το ΧΥΤΑ και όταν υπάρχει απεργία θα μπορούσαμε και εμείς να κλείσουμε δρόμους κτλ., θα έμεναν τα σκουπίδια αμάζευτα.

Δεν το κάναμε, και δεν το κάναμε και με τη σύμφωνη γνώμη των συναδέλφων συμβασιούχων. Αν θυμάστε, κατηγορήθηκα εγώ προσωπικά και ο κ. Μπακίρης (σ.σ. ο Πρόεδρος του Συλλόγου των υπαλλήλων) μετά από τη ΔΑΣ ΟΤΑ αλλά εμείς επειδή ήμασταν έμπειροι και δεν είχαμε μάθει να κάνουμε τέτοιες κινήσεις, εμείς και οι συνάδελφοι μαζέψαμε τα σκουπίδια…».

Και που οδηγούμαστε λέτε;
«Οδηγούμαστε μαθηματικά στην απόφαση που έχει ληφθεί. Αν θυμάστε καλά εγώ από τους πρώτους φώναζα πριν πέντε-δέκα χρόνια να έρθουν μηχανήματα κτλ. Μόλις ιδιωτικοποιήθηκε η καθαριότητα ήρθαν και πέντε απορριμματοφόρα που εμείς τα φέραμε. Το leasing και τις διαδικασίες αυτές για να προμηθευτεί ο Δήμος απορριμματοφόρα οι εργαζόμενοι τις είχαν κάνει τις μελέτες πριν πέντε–έξι χρόνια. Δεν έρχονταν τότε γιατί αν έρχονταν πολύ καλά καταλαβαίνετε δεν θα υπήρχε θέμα ιδιωτικοποίησης. Αν πηγαίναμε σε μόνιμες θέσεις εργασίας δεν θα υπήρχε θέμα ιδιωτικοποίησης. Εδώ είναι που θέλουμε να οδηγήσουμε τα πράγματα…».

Αυτό ήθελα να πούμε. Τώρα, που βλέπετε να καταλήγουν τα πράγματα;
«Δεν υπάρχει Δήμος, όχι στην Ελλάδα, ευρωπαϊκός Δήμος ο οποίος έχει ιδιωτικοποιήσει το νερό, την καθαριότητα, και έχει φέρει αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα θα είναι να πάμε σε μείωση των σκουπιδιών. Δεν μπορούμε να βάζουμε τους πολίτες να παράγουν σκουπίδια για να οικονομάει ο ιδιώτης. Είναι δεδομένο. Ο όγκος των σκουπιδιών είναι ο ίδιος. Εμείς, ως Δήμος, πρέπει να εκπαιδεύσουμε τους δημότες. Για να υπάρχει αποτέλεσμα πρέπει και οι τρεις εμπλεκόμενοι (ο Δήμος, οι εργαζόμενοι και οι πολίτες), να μάθουν ότι δεν πρέπει να παράγουμε σκουπίδια για να τα μαζεύει ο ιδιώτης.

Πρέπει να πάμε στην ανακύκλωση, να πάμε στην επαναχρησιμοποίηση, την κομποστοποίηση. Όλοι οι δήμοι που έχουν καταφέρει να έχουν αποτέλεσμα δεν ιδιωτικοποίησαν την καθαριότητα. Είναι μία πράξη που την έκαναν οι Δήμοι στη Γερμανία και είναι καταχρεωμένοι».

Τις ενέργειες του Δήμου και της Δημοτικής Αρχής τα τελευταία χρόνια προς την κατεύθυνση της ανακύκλωσης και της προστασίας του περιβάλλοντος, όπως είναι το ΚΔΑΥ, πώς τις βλέπετε;
«Και το ΚΔΑΥ είναι ιδιωτικοποιημένο αυτή τη στιγμή. Αυτό που είπα προηγουμένως: Η εκπαίδευση η δική μας είναι βάζουμε τους πολίτες να παράγουν σκουπίδια, να τα μαζεύει ο Δήμος, να τα παίρνει στον ιδιώτη, να κονομάει ο ιδιώτης. Η πρακτική λοιπόν είναι η εξής:

Ο δημότης ανακυκλώνει, ο δημότης προσέχει το περιβάλλον αλλά έχει και οφέλη. Δεν ανακυκλώνει για να έχει οφέλη μόνο η μία μεριά, ο ιδιώτης. Τα οφέλη πρέπει να γυρίσουν στο Δήμο και τους δημότες του.
Για να σας το δώσω πιο απλά να το καταλάβετε: Εσείς πιστεύετε ότι με την ανακύκλωση και με όλη αυτή τη διαδικασία που γίνεται, του χρόνου η δημοτική αρχή θα έρθει να μειώσει τα δημοτικά τέλη; Αυτή είναι η ουσία…».

Τον Ροδίτη πώς τον βλέπετε, ανταποκρίνεται;
«Μέχρι στιγμής όχι γιατί πιστεύω ότι είναι θέμα παιδείας και λυπάμαι που το λέω αυτό. Δεν έχουμε την παιδεία αυτή τη στιγμή που έχουν οι Βόρειες χώρες. Είναι πολύ δύσκολο το πρόβλημα αυτό. Να σας δώσω να καταλάβετε πως χαλάει όλο το σύστημα.

Μπορεί οι δέκα πολίτες αυτή τη στιγμή ν’ ανακυκλώνουν και μέσα στον κάδο της ανακύκλωσης να πάει να πετάξει ένας…ένα βαρέλι μπογιά. Και λέω ότι οι πολίτες πρέπει να δουν μείωση στην τιμολόγηση για να καταλάβουν…Το κίνητρο μετράει…Κακώς μιλάω βέβαια γιατί είμαι και εκπρόσωπος των εργαζομένων και δεν θέλω να μπαίνω σε τέτοια σκληρά πράγματα που δεν είναι και της ειδικότητάς μου, αλλά υπάρχουν προγράμματα γι’ αυτά τα πράγματα. Υπάρχει το ΕΣΠΑ, υπάρχουν προγράμματα που καρπώνεται ο ιδιώτης. Η Ε.Ε., αυτή τη στιγμή, δίνει πάρα πολλά λεφτά για να πάμε στην ανακύκλωση. Ο πολίτης, το μπουκαλάκι το νερό το πλαστικό, ήδη το έχει πληρωμένο για ν’ ανακυκλωθεί».

Με το θέμα των χωματερών τι γίνεται;
«Αν πάτε στην παλιά τη χωματερή, αυτή που ήταν στο Τσαΐρι, μπορεί στα χαρτιά να φαίνεται ότι έχει αποκατασταθεί, βγάλτε μερικές φωτογραφίες και αν έχει αλλάξει τίποτα από τότε… Εξακολουθούν οι πολίτες και ρίχνουν ακόμα σ’ αυτές τις χωματερές και ο καθένας νομίζει τώρα με την τεχνολογία ότι θα έρθει μία Επιτροπή από την Ευρώπη και θα δει…Είναι χαρτογραφημένες, από τον δορυφόρο και μόνο μπαίνουν τα πρόστιμα.

Δεύτερον, δεν μπορούμε να μιλάμε για ΚΔΑΥ και να γίνονται εγκαίνια σε ΧΥΤΑ. Απλός εργαζόμενος είμαι αλλά κάνεις εγκαίνια σε ΧΥΤΑ και κάνεις εγκαίνια και σε ΚΔΑΥ; Δεν συμβαδίζουν αυτά τα πράγματα. Κάνεις εγκαίνια σε ΚΔΑΥ και κάνεις εγκαίνια σε ΧΥΤΥ (σ.σ. χώρος υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων). Κάναμε εγκαίνια σε ΚΔΑΥ και το ΧΥΤΥ που το εγκαινιάσαμε-που είναι ΧΥΤΑ-σε δύο χρόνια κλείνει. Δηλαδή, τι θα είμαστε αναγκασμένοι; Τα τετραγωνικά του νησιού είναι συγκεκριμένα. Θα ξανανοίξουμε καινούργια χωματερή;».

Ποιο είναι εκείνο το πρόβλημα στο οποίο θα στεκόσασταν περισσότερο;
«Η Διεύθυνση Καθαριότητας, Ανακύκλωσης και Ηλεκτροφωτισμού, τα προβλήματα που έχει και αντιμετωπίζει σήμερα έπρεπε να τα έχει λύσει πριν δέκα-δεκαπέντε χρόνια. Μπορώ να πω από τον Καποδίστρια. Γιατί είπαμε και προηγουμένως που είναι το πρόβλημα. Όπως πληρώνω εγώ ανταποδοτικά τέλη που είμαι στο Ροδίνι τα ίδια ανταποδοτικά τέλη πληρώνει και εκείνος που είναι στην Κρητηνία. Και σ’ εκείνον πρέπει να παρέχονται υπηρεσίες.

Υπάρχει, δηλαδή, μία ανισότητα…
«Ανισότητα, ναι. Μπορώ να πω-και αναλαμβάνω και την ευθύνη αυτών που θα πω-ότι το νησί, ουδέποτε τα τελευταία επτά χρόνια που έχουμε τον Καλλικράτη, δεν έχει γίνει ένα…Όλα αυτά τα προβλήματα, λοιπόν, έπρεπε να έχουν λυθεί, και ειδικά σε υπηρεσίες ανταποδοτικού χαρακτήρα. Πρέπει να καταλάβει ο πολίτης ότι τα ανταποδοτικά τέλη δεν επηρεάζουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Είναι τέλη τα οποία πληρώνουν οι δημότες και πρέπει ο Δήμος να τα διαθέτει ξανά προς τους δημότες σε μορφή εργασίας.

Τι αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή, για να δείτε και που είναι το πρόβλημα και που θα οδηγηθούμε το επόμενο χρονικό διάστημα: Οι συνάδελφοι συμβασιούχοι, βάσει σχεδιασμού που είχε γίνει τότε ήταν 120, αυτούς που ήθελε δηλαδή η υπηρεσία, η σάρωση και η αποκομιδή για να δουλέψει. Ο Δήμος ζήτησε 75 εργαζόμενους για να συνεχίσουν μετά το Μάρτιο.

Άρα, είναι σαν να λέμε από μόνοι μας ότι αφού είχαμε 120 βάσει σχεδιασμού από τις υπηρεσίες για να γίνει η δουλειά μας, εμείς ζητάμε 75, καταλαβαίνετε και μόνοι σας ότι με το να πάρεις 75- και δεν ήταν και οι ειδικότητες αυτές που είχαμε-το 120 δεν χωράει μέσα στο 75. Άρα, και άμεσα να είναι η πρόσληψη των συναδέλφων αυτών που παίρνουμε για τις μόνιμες εργασίες, θα μας λείπουν 35-40 άτομα από την προκήρυξη και μόνο.

Όταν, λοιπόν, αυτός που θέλει να κάνει τη δουλειά του και του λέει το Υπουργείο ότι μετά το πέρας αυτών των διαδικασιών, ο Δήμος θα πρέπει με ιδία μέσα να παρέχει τις υπηρεσίες σον πολίτη. Όταν, λοιπόν, αυτός ο Δήμος που του λέει το Υπουργείο “πόσους θέλεις»”, κόβει από μόνος του 40 εργαζόμενους, καταλαβαίνετε ότι θα του λείπουν 40 εργαζόμενοι τον άλλο μήνα. Τι θα γίνει; Θ’ αναγκαστούμε ή να πάμε σε καινούργια προκήρυξη ή να πάρουμε τον φίλο μας τον ιδιώτη να του πούμε θέλουμε συν σαράντα άτομα και το 50% να γίνει 60%. Γιατί οι 70 συνάδελφοι ανήκουν και στα δυο Σωματεία. Εγώ έχω μέλη 160, τον αμέσως επόμενο μήνα θα έχω 130, θα μειώνονται…».

Θα έχουμε πρόβλημα, δηλαδή, μέσα στο καλοκαίρι;
«Σίγουρα. Και έχεις τμήμα σχεδιασμού και το γνωρίζεις ότι ο πληθυσμός της Ρόδου από το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα ανεβαίνει κατά χιλιάδες….Εσύ είχες σχεδιάσει να έχεις 100-150 άτομα άμεσα, και δεν θα έχεις. Και σας είπα ποιο θα είναι το αποτέλεσμα: Το αποτέλεσμα θα είναι το 50% του ιδιώτη να γίνει 60% και θα χαιρόμαστε.

Να πούμε, τέλος, τι γίνεται και με τα χρήματα που διεκδικούν οι υπάλληλοι;
«Κοιτάξτε, καταλαβαίνω τους συνδημότες μας που λένε ότι αυτοί με τέτοια κρίση…Πριν δέκα χρόνια ξεκίνησαν αυτές οι διεκδικήσεις, από την πρώην ΔΕΚΡ, οι οποίες ήταν περικοπές στους μισθούς που έκριναν τα δικαστήρια ότι παράνομα έγιναν. Αυτές οι περικοπές είχαν γίνει από την πρώην ΔΕΚΡ η οποία δεν επηρεάζει τον κρατικό προϋπολογισμό. Μας έγιναν οι περικοπές στους μισθούς οι οποίες παρέμειναν στα ταμεία της ΔΕΚΡ και τις εκμεταλλεύτηκε η ΔΕΚΡ για κάποιους σκοπούς που κανένας δεν ξέρει ποιοι ήταν.

Δεν γύρισαν στον κρατικό προϋπολογισμό να πάνε στο χρέος που και εμείς έχουμε πληρώσει.
…Το καινούργιο είναι ότι, μετά την αποτυχία να έρθουμε σε συμφωνία με το Δήμο έχουμε κινήσει όλες τις διαδικασίες και περιμένουμε να υπάρξει δικάσιμος στον Άρειο Πάγο.

Το τέταρτο δικαστήριο, το κατά το ήμισυ εκτελεστέο, εκτελέστηκε με κατάσχεση προς το Δήμο και πληρώθηκαν οι εργαζόμενοι από 1000 ευρώ, συνολικά 115 χιλιάδες ευρώ. Συνεχίζει, βέβαια, εφετειακά ο Δήμος να έρχεται σε αντίθεση αλλά η απόφαση του Δικαστηρίου ήταν κατά το ήμισυ εκτελεστέα».