Λεξιστορείν: Είσαι πολύ αυθάδης!

Αλέξανδρος Ν. Κατσαράς

Η λέξη αυθάδης είναι σύνθετη από το αυτός (ο ίδιος) και το ρήμα ανδάνω (αρέσω, γίνομαι ευχάριστος). Φαίνεται ότι η λέξη αρχικά σήμαινε αυτόν που είναι αρεστός στον ίδιο του τον εαυτό, αυτόν που κάνει μόνο ό, τι ευχαριστεί, ό, τι αρέσει στον ίδιο χωρίς να τον ενδιαφέρει η συμπεριφορά και η εικόνα του.
Σιγά –σιγά η σημασία της εξελίχθηκε και σήμερα δηλώνει τον θρασύ, τον αγενή, τον άνθρωπο που δεν δείχνει σεβασμό στα λόγια και στις πράξεις του.
Η λέξη μας δίνει και το ρήμα αυθαδιάζω που σημαίνει φέρομαι ή μιλάω υπεροπτικά και κακότροπα.