Πίσω... ολοταχώς!

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Μάκης Ιγγλέσης

Από την δεκαετία του 60 που ξεκίνησε ο τουρισμός στην χώρα μας έως σήμερα, θυμάμαι κάθε χειμώνα να κάνουμε υπολογισμούς, πόσες κρατήσεις έγιναν για την επερχόμενη σεζόν από τα διεθνή πρακτορεία με προορισμό την Ελλάδα και τα τουριστικά μας θέρετρα, όπως το ίδιο πράττουμε σε κάθε τέλος της τουριστικής περιόδου για να δούμε τι μας άφησε η βαριά μας βιομηχανία που λέγεται τουρισμός και πόσα ήταν τα κέρδη της.

Δεν θυμάμαι όμως να διάβασα ή να άκουσα τι υποδομές και τι παροχές προσφέρουμε εμείς στα εκατομμύρια τουριστών που μας επισκέπτονται κάθε χρόνο!

Και δεν μιλώ για τις παροχές των σύγχρονων ξενοδοχειακών μας μονάδων που ομολογώ ότι είναι από τις καλύτερες της Ευρώπης, και προσφέρουν τα πάντα σύμφωνα βέβαια με το βαλάντιο του κάθε επισκέπτη, αλλά μιλώ για τις κρατικές τουριστικές υποδομές που δυστυχώς σε αυτόν τον τομέα είμαστε τουλάχιστον 50 έτη φωτός πίσω και από την γειτονική μας Τουρκία.

Και μην διανοηθεί κάποιος να πει ότι κάνω προπαγάνδα υπέρ των γειτόνων μας και τα συναφή.
Έλεος πια.

Πρέπει κάποτε να μάθουμε να λέμε αλήθειες, όσο και να μας πονάνε αυτές.
Πρέπει επιτέλους όταν κοιταζόμαστε στον καθρέπτη να βλέπουμε τον κακό μας εαυτό, και όχι τον Μέγα Αλέξανδρο

Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να αλλάξουμε ριζικά νοοτροπία, να πετάξουμε όλα τα βαρίδια και τα δεσμά που δεν μας αφήνουν να πάμε μπροστά σαν χώρα, σαν έθνος, σαν λαός.

Και δυστυχώς η φρικτή πραγματικότητα είναι πως σαν χώρα και σαν λαός είτε με τις κακές επιλογές μας, είτε ότι για κάθε κακό, πάντα φταίει ο άλλος και ποτέ εμείς, ε λοιπόν με αυτή την τακτική αντί να κάνουμε ένα βήμα προς την πρόοδο, εμείς κάνουμε 5 βήματα πίσω.

Και εξηγώ:
Έχουμε την τύχη να ζούμε σε ένα νησί που είναι στολίδι του Αιγαίου, και την ατυχία να μας κυβερνούν πολιτικοί εραστές της εξουσίας και όχι του τόπου και της Ελλάδας.

Και θα πω σε αυτούς τους κυρίους να πάνε ως τουρίστες όχι μακριά, αλλά στους γείτονές μας για να δούνε τα θαύματα που έκαναν σε χρόνο d-t μήπως και ξυπνήσει επιτέλους η πατριωτική τους συνείδηση.

Τι κάνουμε εμείς για τον τουρισμό μας;

Αρχαιολογικοί χώροι
Κατεβαίνουμε κατακαλόκαιρο σε απεργίες και στάσεις εργασίας στα αρχαιολογικά μας Μουσεία και Μνημεία και ταλαιπωρούμε τούς δύστυχους ξένους επισκέπτες μας. Μα ακόμη και όταν αυτά είναι ανοικτά είναι κλειστές οι τουαλέτες λόγω έλλειψης προσωπικού με ότι αυτό συνεπάγεται, (ουροσυλέκτες στην τσέπη). Κλειστές αρκετές αίθουσες των μουσείων πάλι από έλλειψη προσωπικού.

Οδικό δίκτυο
Κακοί δρόμοι, λακκούβες μπαλωμένες πρόχειρα που ξανά ανοίγουν σε 2 - 3 μήνες, απαρχαιωμένοι σηματοδότες που αρκετές φορές δεν λειτουργούν, ελλειπή σήμανση κ.τ.λ.

Πάρκα: Μία επίσκεψη σε αυτά, και μετά επισκέπτεσαι νευρολόγο για να σου δώσει αντικαταθλιπτικά.

Μαρίνα
Δόξα τον Θεό μετά από 30 χρόνια εγένετο το θαύμα έστω και με ατέλειες.

Ρομά επαίτες:
Απλωμένους σε όλα τα κεντρικά σημεία της Ρόδου που παρενοχλούν τους τουρίστες.

Όσο για τους γείτονές μας;
Θα τα γράψω τηλεγραφικά μήπως και ιδρώσει κάποιο αυτί.

Δρόμοι που αστράφτουν από καθαριότητα, Κάδοι απορριμμάτων στολίδια με τασάκια για τσιγάρα.

Έργα που γίνονται με 16ωρη βάρδια και τελειώνουν σε χρόνο ρεκόρ για να μην ταλαιπωρήσουν επισκέπτες, και καταστηματάρχες,

Επαίτες πουθενά στον ορίζοντα.

Οδικό δίκτυο τέλειο
Σηματοδότες από τους πιο σύγχρονους που σε πληροφορούν για τον χρόνο στάσης ή ξεκινήματος.
Συγκοινωνία, για όλους τους προορισμούς τακτικότατη.

Αδέσποτα εμβολιασμένα στειρωμένα με περιλαίμιο με ηλεκτρονική σήμανση, που κάθε Δήμος έχει την ευθύνη της φροντίδας για αυτά. Σε κάθε δε σημείο υπάρχουν μπολ με νερό και ξηρά τροφή, που κάθε πρωί αλλάζονται για να πλυθούν.

Τροχαία και αστυνόμευση παντού για να παραστούν στην κάθε ανάγκη.
Όταν λοιπόν διαπίστωσα ιδίοις όμμασι το πόσο πίσω είμαστε από τους γείτονες μας, δεν σας κρύβω ότι ζήλεψα και από τότε με βασανίζει ένα πελώριο ΓΙΑΤΙ!