Ο Γιώργος Τσοπανάκης άφησε πίσω του σπουδαία παρακαταθήκη

Rodiaki NewsRoom

Σοβαρός, ενωτικός, χωρίς αποκλεισμούς, εργασιομανής, αποτελεσματικός, αντικειμενικός, παθιασμένος...

Γιώργος Γιαννόπουλος
Πρώην Δήμαρχος Ρόδου

Κάθε φορά που φέρνω τον Γιώργο στη μνήμη μου, είναι με μια εικόνα πλημυρισμένη χαμόγελο.
Ένα πηγαίο χαμόγελο ειλικρινές που απλωνόταν σε όλο του το πρόσωπο απ’ τη χαρακτηριστική μουστάκα ως τα μάτια.
Και εκείνα με τη σειρά τους αποκάλυπταν μια πραότητα δυσεύρετη, ένα χαρακτήρα βαθιά στοχαστικό μα και παθιασμένο.

Αυτά του τα χαρίσματα τα ξεδίπλωσε άλλωστε σε ό,τι καταπιάστηκε. Στη δικηγορία, στα κομματικά, στο ποδόσφαιρο που παίζαμε ερασιτεχνικά.
Χαρίσματα που φάνηκαν έντονα στη θητεία του ως διοικητή στο Νοσοκομείο.

Σοβαρός, ενωτικός, χωρίς αποκλεισμούς, εργασιομανής, αποτελεσματικός, αντικειμενικός, παθιασμένος, πάντα όμως έτοιμος να ξεσπάσει σε εκείνο το γέλιο που συμπαρέσυρε τους πάντες και ελάφραινε εκτονωτικά και την πιο δύσκολη στιγμή.
Με το ίδιο επίμονο πάθος του με είχε πείσει σαν Δήμαρχο Ροδίων, να τον συνοδεύσω στην Αθήνα να κτυπήσουμε τις πιο απίθανες πόρτες για χάρη της Ένωσης Ρόδου Διαγόρα που έδινε τότε μάχη να κρατηθεί.

Ήταν σε εκείνο το ταξίδι που παραπονιόταν για ένα πεισματάρη πονοκέφαλο, μασουλώντας παυσίπονα για να περάσει , χωρίς να δίνει ιδιαίτερη σημασία αφού το σύνολο της σκέψης του ήταν απορροφημένο από την ομάδα. «Κρύωμα είναι» μου έλεγε... Δυστυχώς δεν ήταν.

Άφησε πίσω του πολύτιμη παρακαταθήκη, την αγάπη και την αναγνώριση από όλους. Φίλους και αντιπάλους.
Και την χαμογελαστή του εικόνα.
Εικόνα που μέσα μου επιστρέφει άμεσα, ανακλαστικά θαρρείς, κάθε που αντικρίζω τα ίδιας με εκείνου ποιότητας χαμόγελα της Λίζας και του Δημήτρη.

Δύο σπάνιες φωτογραφίες, τόσο μακρινές χρονικά, αλλά τόσο “ζωντανές”. Ο Γ. Τσοπανάκης έτοιμος να εκτελέσει πέναλτι στον τότε δήμαρχο Ρόδου, Γιώργο Γιαννόπουλο. Η φωτογραφία είναι από τα εγκαίνια του γηπέδου στους Αγίους Αποστόλους. Για την... ιστορία, η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα... Πολιτικοί αντίπαλοι μεν, φίλοι δε για το καλό της πόλης μας, όπως συνήθιζαν να λένε

Η ζωή του τόπου θα ήταν διαφορετική

Φιλήμων Ζαννετίδης
Αντιπεριφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου

Ως έναν ξεχωριστό άνθρωπο που ήξερε να κερδίζει και να εμπνέει την εμπιστοσύνη, θυμάται τον Γιώργο Τσοπανάκη ο αντιπεριφερειάρχης Φιλήμονας Ζαννετίδης

Ζωντανή και αγέρωχη κρατάει στη μνήμη του ο αντιπεριφερειάρχης, Φιλήμονας Ζαννετίδης, την εικόνα του Γιώργου Τσοπανάκη. Οι δύο τους συνυπήρξαν στο διοικητικό συμβούλιο του νοσοκομείου της Ρόδου και ο κ. Ζαννετίδης θυμάται έναν άνθρωπο έξυπνο, δραστήριο και δίκαιο, από τον οποίο διδάχθηκε πολλά:
«Είκοσι χρόνια χωρίς τον Γιώργο. Λες και ήταν χθες. Σίγουρα η πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου μας θα ήταν διαφορετική, αν ο Γιώργος ήταν κοντά μας. Όσοι τον ζήσαμε, διδαχθήκαμε πολλά από τον χαρακτήρα του και την ευγενική του ψυχή. Ήξερε να κερδίζει και να εμπνέει την εμπιστοσύνη. Έξυπνος, δραστήριος, διορατικός, δίκαιος, ήταν από τα προτερήματα που διαπίστωσα όσο τον ζήσαμε. Μόνο καλά λόγια πιστεύω ότι έχουν να πουν όλοι. Κρίμα που έφυγε νωρίς από τη ζωή, να είναι αιωνία η μνήμη του».

Ο Γιώργος παραμένει ζωντανός στις καρδιές μας

Βασίλης Υψηλάντης
Δικηγόρος, πρ. Βουλευτής Δωδ/σου

Είναι αλήθεια ότι η πρόωρη απώλεια του Γιώργου Σ. Τσοπανάκη, δεν στέρησε μόνον την οικόγενειά του από έναν υπέροχο σύζυγο και πατέρα, τους γονείς και τ’αδέλφια του από το καλό παιδί και αγαπητό αδελφό αλλά και μια ολόκληρη κοινωνία, της Ρόδου και της Δωδεκανήσου, από μια πολυσχιδή προσωπικότητα που, παρά το γρήγορο πέρασμά του από τη ζωή, κατάφερε να δώσει το δικό της σημαντικό στίγμα στην επιστημονική, οικονομική και δημοσιογραφική, κοινωνική, αθλητική και πολιτική ζωή του τόπου μας.
Θαύμαζε κανείς την ανθρωπιά και την αμεσότητά του. Χαρακτηριστικά που τον έκαναν ακόμα πιο αγαπητό σε όλους μας και την απουσία του κενό δυσαναπλήρωτο.
Στις καρδιές μας παραμένει ζωντανός.