Βαλκανοποίηση μέσω Σκοπίων

Rodiaki NewsRoom

Η υπόθεση των «κατασκόπων» προμήνυμα αρνητικών εξελίξεων

Του Γιώργου Κύρτσου
Ευρωβουλευτή

Η πολιτική συνεργασία Τσίπρα – Ζάεφ έχει ιδιαίτερα αρνητικά αποτελέσματα στο εθνικό θέμα αλλά και στην ποιότητα της πολιτικής ζωής στη χώρα μας.

Η θεωρία των κατασκόπων και των ύποπτων χρηματοδοτών που με τόση ευκολία προβάλλουν Ζάεφ και Τσίπρας, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, αναδεικνύει τον κίνδυνο της βαλκανοποίησης του δημοσίου βίου. Αντί να εξευρωπαΐσουμε το πολιτικό σύστημα της ΠΓΔΜ, το πιθανότερο είναι ότι θα βαλκανοποιηθεί το πολιτικό σύστημα στη χώρα μας.

Το παιχνίδι του Ζάεφ
Επιδίωξη του Ζάεφ είναι να επικρατήσει πολιτικά, παίζοντας δυναμικά το χαρτί των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Το θέμα της Ε.Ε. είναι πολύ πιο σύνθετο γιατί ενδεχόμενο ξεκίνημα ενταξιακών διαπραγματεύσεων, το οποίο θα συζητηθεί τον Ιούνιο του 2019 μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου, δεν οδηγεί αυτόματα στην ένταξη. Το προηγούμενο της Τουρκίας, η οποία διαπραγματεύεται την ένταξή της τα τελευταία 15 χρόνια, είναι διδακτικό.

Ο Ζάεφ επινοεί ρωσική διείσδυση και ρωσικό κίνδυνο για να προκαλέσει παρέμβαση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στις εξελίξεις, υπέρ του. Στην πραγματικότητα η οικονομική διείσδυση της Ρωσίας στην ΠΓΔΜ είναι ελάχιστη. Το εξαγωγικό, εισαγωγικό εμπόριο της γειτονικής χώρας πραγματοποιείται σε ποσοστό 70% με την Ε.Ε. των 28, σε ποσοστό 5%-6% με τη Σερβία και ακολουθούν ως σημαντικότεροι εμπορικοί εταίροι η Κίνα και μετά η Τουρκία. Επομένως, η θεωρία της σημαντικής ρωσικής διείσδυσης δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η Μόσχα επιθυμεί την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Ο πρόεδρος Πούτιν και οι συνεργάτες του θεωρούν ότι υπάρχει μία στρατηγική ΝΑΤΟϊκής περικύκλωσης της Ρωσίας που περιλαμβάνει την Ουκρανία και τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και γι’ αυτό εναντιώνονται στην ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.

Εξαγωγή του προβλήματος
Τα Σκόπια εξάγουν το διεθνοπολιτικό τους πρόβλημα, μέσω της συνεργασίας με την κυβέρνηση Τσίπρα, στην Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του υιοθετούν ευχαρίστως τις θεωρίες συνομωσίας του Ζάεφ για δύο λόγους. Πρώτον, έχουν ταυτιστεί πολιτικά μαζί του και επιθυμούν την πολιτική του επικράτηση για να μην ακυρωθεί στην πράξη η επιλογή Τσίπρα – Κοτζιά.

Δεύτερον, αξιοποιούν τη μεθοδολογία Ζάεφ σε μια προσπάθεια να απαξιώσουν το μέτωπο απόρριψης της κυβερνητικής πολιτικής που ξεκινά από το ΚΚΕ και τον Μίκη Θεοδωράκη και περιλαμβάνει δυνάμεις που κινούνται στα δεξιά της ΝΔ.

Επιδίωξη του Μαξίμου είναι να εμφανιστούν όλοι οι διαμαρτυρόμενοι χρηματοδοτούμενοι από σκοτεινά κέντρα του εξωτερικού, ακόμη και από κατασκόπους. Η κυβέρνηση εμφάνισε σε πρώτη φάση όσους πήραν μέρος στα μεγάλα συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας σαν ακροδεξιούς, θρησκόληπτους και σκοταδιστές και τώρα κάνει ένα ακόμη βήμα στη λάθος κατεύθυνση, παρουσιάζοντάς τους σαν «πατριώτες» που χρηματίζονται.

Πρόκειται για μία επιλογή πολιτικής απελπισίας γιατί είναι βέβαιο ότι τέτοιου είδους επιχειρήματα συσπειρώνουν ακόμη περισσότερους εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής στο «Μακεδονικό» με το σκεπτικό ότι όχι μόνο βλάπτει τα καλώς εννοούμενα εθνικά συμφέροντα αλλά προωθείται και με απαράδεκτες μεθοδεύσεις που παραπέμπουν σε αυταρχικά ή ολοκληρωτικά καθεστώτα. Όλα τα είχαμε, η βαλκανοποίηση της πολιτικής μας ζωής με όρους Σκοπίων μας έλειπε!