Η σημασία της Ομάδας στην προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 314 ΦΟΡΕΣ
Παλαιότερα, το παιδί από τη γέννησή του θεωρούνταν tabula rasa. Tabula rasa είναι η λατινική έκφραση του όρου άγραφος πίνακας. Αναφέρεται στην επιστημολογική θεωρία που ορίζει πως ο άνθρωπος δεν γεννιέται με προϋπάρχουσες, έμφυτες γνώσεις, αλλά η γνώση του αποκτάται μέσω της εμπειρίας και αντίληψής του. Η συγκεκριμένη άποψη έχει πλέον εκλείψει.
Τα παιδιά είναι ενεργητικά όντα που συμβάλλουν στην ανάπτυξή τους και στην ανακάλυψη του περιβάλλοντος γύρω τους. Σημασία έχει βέβαια σε αυτό το ταξίδι και η συμβολή των σημαντικών τους άλλων, είτε ενηλίκων είτε συνομηλίκων. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος από τη συμμετοχή τους σε μια ομάδα.
Το παιδί μέσα στην ομάδα μαθαίνει την αξία της διαφορετικότητας και της πολυμορφίας. Κατανοεί πως όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί αλλά μαζί φτιάχνουν ένα υπέροχο μωσαϊκό που ονομάζεται ανθρωπότητα. Αποτέλεσμα αυτής της κατανόησης είναι ο σεβασμός και η αγάπη για τον άλλον.
Η ομάδα δημιουργεί αυτόματα ένα φυσικό πλαίσιο όπου τα μέλη μέσα από τη συμφωνία αλλά και από τον έλεγχο της ίδιας της ομάδας κατανοούν τα διάφορα είδη ορίων αλλά και τη μεγάλη σημασία που αυτά έχουν. Καταλαβαίνουν πως οι άνθρωποι χρειάζονται τα όρια για να νιώθουν ασφαλείς. Επίσης, αναγνωρίζουν πως αυτά δεν χρειάζεται να τίθενται με τρόπο αυταρχικό αλλά έπειτα από επικοινωνία και μέσω της παροχής επιλογών έτσι ώστε να διατηρείται η ελευθερία.
Τα μέλη μέσα στην ομάδα, με τη συμβολή του κατάλληλα εκπαιδευμένου παιδαγωγού, κατανοούν τον εαυτό τους και τα συναισθήματά τους με αποτελεσματικότερο τρόπο. Ανακαλύπτουν πως όλοι οι άνθρωποι αισθάνονται αναπτύσσοντας έτσι την ενσυναίσθησή τους. Παραδέχονται πως ό,τι νιώθουν είναι αποδεκτό, ακόμη και τα πιο δύσκολα συναισθήματα και εφευρίσκουν αποδεκτούς τρόπους για την έκφρασή τους.
Μαθαίνουν πως ‘’είναι εντάξει ‘’ κάποιες φορές να νιώθουν θυμωμένα ή λυπημένα. Αυτό θα τους οδηγήσει στο να αγαπήσουν τον εαυτό τους έτσι όπως είναι.
Η αυτοεκτίμηση είναι ακόμη μία αξία που αναπτύσσεται στο πλαίσιο της ομάδας.
Το παιδί νιώθει την αποδοχή των συνομηλίκων του και καθρεφτίζει σε εκείνους πτυχές του εαυτού του που ακόμη και το ίδιο δε γνώριζε. Με τις κατάλληλες δραστηριότητες καλλιεργείται η αγάπη για τον εαυτό και αναγνωρίζεται η αυτοαξία του.
Η αλληλοβοήθεια και η αλληλοϋποστήριξη με τη μορφή της συνεργασίας καλλιεργείται επίσης σε ένα ομαδικό πλαίσιο. Τα μέλη μαθαίνουν να λειτουργούν ως ένας ενιαίος οργανισμός, χωρίς να χάνεται η ατομικότητα του καθενός και να πετυχαίνουν τους στόχους τους.
Η ομάδα, εν τέλει, αποτελεί ένα δίχτυ ασφαλείας για το παιδί που γνωρίζει πως ακόμα και αν στραβοπατήσει στο ταξίδι του, η ομάδα θα είναι εκεί για να το πιάσει. Συμπερασματικά, η παιδική ηλικία είναι μια ευαίσθητη περίοδος της οποίας οι αναμνήσεις διαμορφώνουν την προσωπικότητα του ενήλικα, γι’ αυτό, θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη βάση στις εμπειρίες της.
Το κρίσιμο αυτό ταξίδι από την παιδικότητα ως την ενηλικίωση έχει δυσκολίες όμως όπως είπε και ο Askhari Johnson Hodari «εάν όλοι βοηθήσουν στο να κρατήσουμε τον ουρανό, τότε ούτε ένας δεν θα κουραστεί».
ΚΕΔΙΑΘ
Ηλιάνα Καλογεράκη
Απόφοιτος ΦΠΨ Ιωαννίνων