Ο τραγικός απολογισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το τέλος των μνημονίων

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Αργύρης Αργυρού του Νικολάου

Μία περαστική καταιγίδα 8 ετών άφησε τη σφραγίδα της. Η αποφράδα ημέρα της 23ης Απριλίου 2010 όταν ο τότε πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου από το ακριτικό Καστελόριζο, όπου και επέλεξε, εξήγγειλε την προσφυγή της Ελλάδος στον μηχανισμό στήριξης, βάζοντας τη χώρα στον δρόμο των μνημονίων, όπου η συμφορά ήταν πλέον προδιαγεγραμμένη.

Η εκκίνηση της ολικής καταστροφής της χώρας από το Ευρωπαϊκό καπιταλιστικό σύστημα, είχε δοθεί μια εμπόλεμη κατάσταση 8ετής, ας μου επιτραπεί η έκφραση που άφησε το στίγμα, έδωσε το έναυσμα της επέλασις.

Η δήθεν καπιταλιστική κρίση ετέθη επί τω έργω, ο Καπιταλιστικός καταιγισμός παρέσυρε τα πάντα, η πύρινη λαίλαπα λυσσαλέα εξοστράκισε στο διάβα ό,τι είναι ανθρωπιστικό αποτέλεσμα της καταδυνάστευσης, ο λιμός και η ολική οικονομική εξαθλίωση του ελληνικού λαού.

Η απαρίθμηση του θλιβερού απολογισμού δεν έχει τέλος, οι 198 ημέρες κατ’ έτος εργασίας προς εκπλήρωση των υποχρεώσεων έναντι του Καπιταλιστικού συστήματος και η επαύξησής τους ως διαφαίνεται σε καθημερινή βάση είναι ο πρόλογος της μετέπειτα ιστορικής θλιβερής αναδρομής έναντι των 168 ημερών που ήτανε πριν.

Καταλυτική ημερομηνία πλέον θεωρείται το τέλος των μνημονίων (τρίτο) στις 21 Αυγούστου 2018, φυσικά με συγκρατημένη αισιοδοξία θα έλεγα, δε ότι δυστυχώς η στρατηγική ανάπτυξη που προκρίνεται δεν προσφέρει καμία ουσιαστική αλλαγή στο μείγμα πολιτικών που εφαρμόζονται αλλά αντιθέτως βασίζεται στην υπερφορολόγιση της εργασίας και των παραγωγικών δραστηριοτήτων. Η επίτευξη του σχεδίου και οι στόχοι είναι επιτυχής εξέλιξη σε ότι αφορά τη στρατηγική της Ένωσις ενός θλιβερού απολογισμού.

Οι θυσίες του Ελληνικού λαού μετά την μεταπολεμική περίοδο, όπου δεν υπήρχε Ευρωπαϊκός Καπιταλισμός και η ανάκαμψη η μετά το 1970 εποχή ότι πέτυχε έγινε βορά του Καπιταλιστικού συστήματος, μετατρέποντας την ανθρώπινη ζωή σε λεηλασία οικονομική, όπου και αυτό το συσσίτιο να είναι οι κάδοι των απορριμμάτων.

Το ιστορικό αυτό γεγονός για τα δεδομένα του ελληνικού κράτους δεν έχει τελείωμα, ούτε βιώσιμη ανάπτυξη για τη μετά των μνημονίων εποχή αναμένεται παρά τη δεκατετραετή παγίωση αποπληρωμής του χρέους (2018-2032), ούτε τα 20 ευρώ που επεξεργάζεται η κυβέρνηση για αύξηση του κατώτατου μισθού, αποτελούν σωσίβιο της πατρίδας, της καταστροφής έως το 2099.

Όσον αφορά το οκτάωρο εργασίας στοχοποιείται στη στρατηγική του Καπιταλισμού πρώτο σύμβολο αναφοράς (Αυστρία) 12ωρο και έπεται συνέχεια. Η δε Κυβερνητική πολιτική συνημμένη στη στρατηγική της Ένωσης τι και εάν οι συντάξεις δεν περικοπούν υπάρχουν και άλλοι τρόποι συνεχούς αφαίμαξης η μεταβίβαση ακινήτων στο 50%! και έπεται συνέχεια ως η μεγαλύτερη φορομπηκτική χώρα τριτοκοσμική για τα δεδομένα της εποχής φόροι, φόροι, φόροι!!! Σε ό,τι αφορά δε το πλεόνασμα του (4% Α.Ε.Π.) περίπου ετησίως είναι το επιστέγασμα της δεινής εισπρακτικής ικανότητας της Κυβερνητικής πολιτικής.

Η όλη μεταμνημονιακή ανάπτυξη και έξοδος στις αγορές ενέχεται από πολλούς κινδύνους όπου το προανέφερα αιτιολογώντας την όλη κατάσταση, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ενεργειακό κόστος (το βαρέλι πετρέλαιο) η εκτίναξη της τιμής του για το (2018-2019) από 30-40 δολλάρια θα φθάσει τα 75 άρα επιπλέον κόστος 5 δισ. για την ελληνική οικονομία.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι αποταμιεύσεις των Ελλήνων κατέρευσαν (2011-2017) μείωση του πλούτου κατά 32,5 δισ. ευρώ, γεγονός που θα επιδράσει άμεσα την καταναλωτική δαπάνη. Ένα μέρος των 600.000 χιλ. μεσαίων και μικρών επιχειρήσεων έχει πολύ μεγαλύτερο δανεισμό και αν οι αναδιορθώσεις δεν βγαίνουν θα επέλθει το τέλος και μη ξεχνάμε στο σύνολό τους απασχολούν περίπου το 80% του εργατικού δυναμικού.

Η εξασθένηση της αγοράς θα είναι συντριπτικά εμφανής εάν γίνει η πραγμάτωση από 1-1-2019 της περικοπής των συντάξεων όπου η αγορά θα στενάζει με απώλεια 1,8 δισ. ετησίως. Σε ότι αφορά δε τον χρονικό ορίζοντα της καταστροφικής πορείας των μνημονίων η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 25% διαδοχικές περικοπές σε μισθούς και συντάξεις οι δε αξίες των ακινήτων σημείωσαν κάθετη πτώση κατά 40%.

Η ανεργία σάρωσε στο 27% στους δε νέους κάτω των 25 ετών προσέγγισε το 55%. Οι τράπεζες πτώχευσαν, χρειάστηκαν τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις για να διασωθούν ενώ τα «capital controls» παραμένουν σε ισχύ έστω και πιο χαλαρά εδώ και τρία χρόνια, τα χρέη προς το ασφαλιστικό σύστημα ανέρχονται σε 130 δισ., η δε οικονομία για να φθάσει τα επίπεδα του 2009 καθίσταται απρόβλεπτη.

Σε ό,τι αφορά δε τις συνολικές αμοιβές των μισθωτών από 84.875 δισ. ευρώ το 2009 υποχώρησαν σε 59.741 δισ. ευρώς το 2017. Πρόκειται για μείωση κατά 25.134 δισ. ευρώ, ήτοι ποσοστό 29,6%, σε ό,τι αφορά τον ιδιωτικό και ιδιαίτερα τον ευρύτερο Δημόσιο τομέα καταργήθηκε ο 13ος και 14ος μισθός, ένδειξη ελάφρυνσης δαπανών του Ευρωπαϊκού Καπιταλιστικού συστήματος, οι δε νεοπροσλαμβανόμενοι να αρκούνται στους μισθούς πείνας των 400 ευρώ.

Ό,τι αφορά δε το μικτό αποτέλεσμα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων περιορίστηκε το 2017 στο 91.673 δισ. ευρώ έναντι 128.365 δισ. το 2009. Οι απώλειες ανέρχονται σε 36.692 δισ. ευρώ ποσοστό 28,5%.

Οι επενδύσεις υπέστησαν περικοπές από 43.559 δισ. ευρώ το 2009, έκλεισαν το 2017 στα 20.844 δισ. ευρώ.

Τέλος δε το χρέος της τοκογλυφίας από 301.062 δισ. το 2009 κυμαίνεται στα 317.407 δισ. το 2017.
Συμπερασματικά θα έλεγα κατ’ ευχήν στον ελληνικό λαό καλή δύναμη και σε αυτούς φυσικά που έχουν εργασία ότι το 2018 οι φορολογούμενοι θα εργασθούν μέχρι τις 18ης Ιουλίου, δηλαδή 50 ημέρες περισσότερες σε σύγκριση με το 2009 για να πληρώσουν τους φόρους και τις εισφορές τους ήτοι 168 ημέρες τον χρόνο!!! Φρίκη.

Σε ό,τι αφορά δε την προσωρινή αναστολή των 15 δισ. οι οποίοι πολλοί πλανώνται και διερωτώνται ένας είναι ο λόγος.

Οι θεσμοί βλέποντας τη δεξιά συντηρητική παράταξη του κ. Μητσοτάκη να διαμαρτύρεται την πιθανή μη περικοπή των συντάξεων, όπως εξυπακούεται από την κυβερνούσα παράταξη του κ. Τσίπρα θέλοντας να επιδείξουν την πειθαρχία και την αυστηρότητά τους για την προσωπική παγίωση των 5 νησιών τουτ Φ.Π.Α. ανεστάλησαν προσωρινά τα 15 δις σαν ανάκαμψη για τη μεταμνημονιακή εποχή με ισοδύναμα 28 εκατομμύρια του Φ.Π.Α τυχόν δε περικοπή των συντάξεων για τον κ. Μητσοτάκη, προ των εκλογών ισχύει «Ο πλούτος θνητός η δόξα αθάνατος».