Έχομε «Δημοκρατία»;!

Rodiaki NewsRoom

Γράφει η Μαίρη Παπανδρέου

Οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες, σήμερα πιστεύομε ότι δεν έχομε «Δημοκρατικό καθεστώς», διότι δημοκρατία είναι εκείνο το πολίτευμα στο οποίο «κρατεί»-κυβερνά ο Δήμος (=ο λαός), όμως, τουλάχιστον σήμερα, κυβερνά «ολιγαρχία», διότι οι αποφάσεις της διακυβέρνησης παίρνονται από μια «ελιτίστικη»(=αυστηρώς κομματική) κλειστή ομάδα, διαφόρων συμφερό-ντων, που έχει όμως τη δύναμη να επιβάλει τις απόψεις της.

Παλαιότερα, κάναμε λόγο για «διαπλοκή», όπου τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στήριζαν τα συμφέροντά τους, εκμαυλίζοντας οικονομικά, κόμματα και πολιτικούς. Μήπως όμως, όπου η «Δημοκρατία» μας, «μπάζει νερά», υπάρχουν τρόποι να «επουλωθούν» οι πληγές; Υπάρχουν τρόποι να συνετισθούν οι «κακώς διοικούντες» πολιτικοί;

Εδώ, ανακαλύπτει ο κάθε προσεκτικός πολίτης παρατηρητής, πως οι κάποιοι κεφαλαιούχοι, είναι “διαπλεκόμενοι κεφαλαιοκράτες”, παίρνουν τα πλοία τους ή τα εργοστάσιά τους στο εξωτερικό, όπως στο Σίτυ, στον Άγιο Μαυρίκιο, στη Βουλγαρία, στα Σκόπια και σε άλλα γειτονικά μας κράτη, βυθίζοντας στην ανεργία ολόκληρους Ελληνικούς Νομούς. Αφελώς, πιστεύοντας ότι η αγορά ελληνικής ονομασίας ηλεκτρικών συσκευών σημαίνει ενδυνάμωση της ελληνικής οικονομίας, οι οικιακές συσκευές που αγόραζα, έφεραν «ελληνικά ονόματα».

Η αφελής άγνοιά μου αποκαλύφθηκε, όταν χρειάστηκε μια ηλεκτρική συσκευή αλλαγή εξαρτήματος και οι αντιπρόσωποι που κάλεσα, μου είπαν: «Θα έχετε το ανταλλακτικό μετά από δύο με τρεις εβδομάδες, διότι πρέπει να το φέρομε από την «τάδε» χώρα, όπου κατασκευάζεται η ηλεκτρική σας συσκευή (με την ελληνική επωνυμία)»!

Ο κάθε προσεκτικός παρατηρητής, διαπιστώνει ότι το «κεφάλαιο» δεν είναι πιστό σε μία και μόνον ιδεολογική ταυτότητα. Κι όμως κάποιοι, που πολλοί ονομάζουν «ολιγάρχες», ενδεχομένως φοβούμενοι τις έντιμες, θαρραλέες και ανεξάρτητες φωνές, απέκοψαν τους πολιτικούς από το επάγγελμά τους (δικηγόρους, γιατρούς, πολιτικούς μηχανικούς κ.α.), δημιουργώντας έτσι, μια επαγγελματική τάξη «επαγγελματιών πολιτικών», οι οποίοι μη έχοντες άλλο έσοδο για να ζήσουν, γίνονται χειραγωγήσιμοι, συνεργάσιμοι και φερέφωνά τους.

Ο Αριστοτέλης είχε πει: «Αν η ελευθερία και η ισότητα γεννήθηκαν στη σκέψη κάποιου ανθρώπου, στην πράξη μπορούν να βρεθούν στη Δημοκρατία, όπου όλοι οι άνθρωποι έχουν την ίδια ευθύνη για τα κοινά». Δυστυχώς, για τα «κοινά», που αναφέρει ο Αριστοτέλης, οι σημερινοί ενδιαφερόμενοι ως επί το πλείστoν, έχουν ιδιοτελή κίνητρα, δηλαδή το προσωπικό οικονομικό ή κοινωνικό όφελος. Η ευθύνη λοιπόν, είναι μόνον δική μας, που αφορά το σκεπτικό και το κίνητρο της επιλογής μας, αναφορικά με το «ποιοι» επιθυμούμε να μας διοικούν.