Είναι αποκρουστική η καθημερινή χρήση της λέξεως «κωλοτούμπα»

Είναι αποκρουστική η καθημερινή χρήση  της λέξεως «κωλοτούμπα»

Είναι αποκρουστική η καθημερινή χρήση της λέξεως «κωλοτούμπα»

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 295 ΦΟΡΕΣ

Του Γεώργιου Β. Παπαγεωργίου


Λυπούμαι αλλά στον 20ο αιώνα, έχουμε ξαφνικά αλλαγή της ελληνικής γλώσσας με τη χρήση και την προσθήκη νέων λέξεων που εμείς, σαν μαθητές την περίοδο 1940-1960, ούτε είχαμε ακούσει, ούτε είχαμε διαβάσει, δεν κάναμε ποτέ, μα ποτέ χρήση, λέξεις με διπλή ή τριπλή ερμηνεία, αχρησιμοποίητες σε φιλολογικά κείμενα.

Για παράδειγμα, πακέτο, κούρεμα, φόρμα, πλατφόρμα, και τα πρόσφατα, καινούργια όπως ολιστικό σχέδιο ανάπτυξης, ή κυλινδρικό σχέδιο ανάπτυξης, φράσεις και λέξεις που ερμηνεύω όπως για την περίπτωσή μας, πακέτο τσιγάρα, κούρεμα του κεφαλιού μου, φόρμα γυμναστικής, πλατφόρμα τραίνου, φορτηγού ή πλοίου, ενώ το ολιστικό και κυλινδρικό είναι ακατανόητα, αχαρακτήριστα.

Όπως αυτές όλες τις λέξεις τις χρησιμοποιούν κυρίως για προγράμματα και σχέδια οικονομικού και κοινωνικού χαρακτήρα, όπως η λέξη θεσμός που ερμηνεύεται τρόικα αν είναι δυνατόν, απορώ τι κάνουν και τι λένε οι παλαιοί κυρίως φιλόλογοι γιατί είναι πρέπον, είναι δυνατόν να επιτρέπεται η χρήση τέτοιων δυσνόητων λέξεων;

Kωλοτούμπα για τους σημερινούς, σύγχρονους χρήστες της συγκεκριμένης λέξεως σημαίνει, ερμηνεύεται ως κυβίστηση, δήλωση αναίρεσης μιας προηγούμενης θέσης, υπόσχεσης ή ασυνέπεια πολιτικής σε πρόγραμμα, θέσεις και υποσχέσεις ενώ χρησιμοποιείται και ως κυρίως υβριστική, είναι πρέπον;

Δυστυχώς προσέφυγα στο ελληνικό λεξικό της Ακαδημίας Αθηνών και διαπίστωσα μετά λύπης και απορίας πολλοίς, ότι αυτή η λέξη βρίσκεται καταχωρημένη στο Ελληνικό λεξικό και ερμηνεύεται με τις πολύ ωραίες Ελληνικές λέξεις, όπως κυβίστηση, αναίρεση, ασυνέπεια, ή ψευδής υπόσχεση και απορώ γιατί κυρίως οι πολιτικοί μας στο δημόσιο διάλογο κυρίως αντιπαράθεσης, δεν χρησιμοποιούν αυτές τις ωραίες ελληνικές λέξεις μεστές περιεχομένου και κατανοητές.

Η συνέχεια δίδεται και αποφίεται, στις θέσεις των διακεκριμένων Ροδιτών παλαιών φιλολόγων που μας δίδαξαν γράμματα.

Διαβάστε ακόμη

Δρ. Μελίνα Φιλήμονος - Τσοποτού: Τα νησιά, τα μουσεία και οι φύλακες

Σπύρος Συρόπουλος: "Δωριέας: Ο αρχιτέκτονας του πολιτικού μεγαλείου μιας διαχρονικής πόλης"

Φίλιππος Ζάχαρης "«Δικαίωμα στη Λήθη»: H ασφαλιστική κάλυψη των ασθενών που επιβίωσαν από καρκίνο"

Γιάννης Παρασκευάς: Οι ενστάσεις και η ουσία του πολιτικού προβλήματος

Φίλιππος Ζάχαρης: Ο πολύπλευρος άνθρωπος σε μία πολύπλοκη ζωή

Ηλίας Καραβόλιας: «Η επικίνδυνη εμμονή»

Θανάσης Καραναστάσης: Με τους... κράχτες στην Ευρωβουλή

Σωτήρης Ντάλης: "Iσραήλ- Ιράν: Από τον σκιώδη πόλεμο στην απόλυτη σύγκρουση;"