Η πρώτη μαθητική κατάληψη σχολείου στη χώρα που έγινε στον Αρχάγγελο!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 4228 ΦΟΡΕΣ
Το 1975, οι Αρχαγγελίτες μαθητές απείχαν από τα μαθήματα για δύο μέρες και διέσωσαν τον καθηγητή τους
Δεν προλαβαίνουν να ξεκινήσουν τα σχολεία και ξεκινά ο χορός των καταλήψεων!
Αλλά τι να μας πουν αυτοί, όταν στη Ρόδο του 1975 οι μαθητές στον Αρχάγγελο, κλείδωσαν το σχολείο τους, κλειδώθηκαν στο γήπεδο του Άρη για δύο μέρες και απέτρεψαν έτσι την απόσπαση του καθηγητή τους Κωνσταντίνου Διμέλη στη Νίσυρο, η οποία είχε αποφασιστεί για πολιτικούς λόγους!
Επαναστάτες με αιτία, από τότε, κέρδισαν τον αγώνα, κάνοντας την πρώτη μαθητική κατάληψη σχολείου στην Ελλάδα μετά τα πέτρινα χρόνια, κράτησαν τον καθηγητή τους στο σχολείο και σήμερα έχουν να αναπολούν και μαζί τους κι εμείς αφού ο Στέργος Παρδαλός, από τους μαθητές τότε, καθηγητής σήμερα στο ιστορικό σχολείο, έχει στην κατοχή του τη φωτογραφία που τους δείχνει όλους στα… κάγκελα.
Πότε κάνατε τη διαμαρτυρία και ποιος ήταν ο λόγος;
Εν έτει 1975, μήνα Νοέμβριο. Τη χρονιά εκείνη διορίστηκε Αρχαγγελίτης καθηγητής Θεολόγος, ο αείμνηστος σήμερα Κωνσταντίνος Διμέλης. Διορίστηκε με την έναρξη της σχολικής χρονιάς το Σεπτέμβρη και το Νοέμβρη βγήκε απόφαση απόσπασής του στη Νίσυρο. Οι λόγοι ήταν πολιτικοί.
Εκείνη την περίοδο τα πολιτικά μίση και πάθη ήταν ακόμα έντονα. Ο άνθρωπος είχε οικογένεια, με δύο μικρά παιδιά, οι οικονομικές συνθήκες ήταν δύσκολες, και έπρεπε να φύγει, να πάει στη Νίσυρο… Εκείνο όμως που έπαιξε τον πολύ σημαντικό ρόλο για τον οποίο οι μαθητές προέβησαν σ΄ αυτή την έντονη διαμαρτυρία ώστε να αποτρέψουν την απόσπασή του ήταν το ότι ο ίδιος είχε προλάβει ήδη σ΄ αυτό το διάστημα των δύο μηνών να έρθει πολύ κοντά στους μαθητές, να μας προσεγγίσει και να αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση μαζί μας.
Και είπατε να αναλάβετε δράση! Πρόκειται για το ίδιο σχολείο που λειτουργεί και σήμερα στον Αρχάγγελο;
Ακριβώς. Για το εξατάξιο τότε Γυμνάσιο Αρχαγγέλου, ένα σχολείο ιστορικό, το μοναδικό μέχρι το 1982 στην ανατολική πλευρά της Ρόδου στο οποίο τη χρονιά εκείνη εγώ ήμουν από τους μικρούς, ήμουν μαθητής της Β’ Γυμνασίου.
Οι μεγάλοι το οργάνωσαν;
Οι μαθητές της Στ΄ τάξης όταν πληροφορήθηκαν την απόσπαση πήραν την πρωτοβουλία να διαμαρτυρηθεί όλο το σχολείο. Έτσι, ένα πρωί που πήγαμε κι εμείς οι υπόλοιποι για μάθημα βρήκαμε τις πόρτες κλειδωμένες. Απ’ έξω υπήρχαν οι μεγαλύτεροι μαθητές που εξηγούσαν και σ΄ εμάς τους μικρότερους τι είχε γίνει και τι είχαν σκοπό να κάνουμε.
Όταν όλο το σχολείο αντί για μέσα στο προαύλιο είχε συγκεντρωθεί απ΄ έξω ξεκινήσαμε πορεία προς το Δημαρχείο Αρχαγγέλου. Το κλίμα ακόμα τότε ήταν περίεργο όπως είπαμε, μόλις είχε πέσει η Χούντα. Οι μεγαλύτεροι αποφάσισαν να συγκεντρωθούμε κάπου πιο μαζεμένα. Κατευθυνθήκαμε όλοι μαζί προς το γήπεδο του Άρη Αρχαγγέλου, κλειδώσανε οι μεγαλύτεροι τις πόρτες για να μην μπορέσουν να μας γυρίσουν στις τάξεις και μείναμε κλεισμένοι εκεί όλη μέρα.
Ταμπουρωθήκατε δηλαδή!
Κι εκείνη την ημέρα και την επομένη ολόκληρη και θα το συνεχίζαμε και τρίτη μέρα αν το αίτημά μας να ανασταλεί η απόσπαση δεν ικανοποιείτο.
Ποιοι ήταν οι αρχηγοί της… επανάστασης;
Πρωτεργάτες της διαμαρτυρίας ήταν μαθητές που σήμερα είναι γιατροί, αρχιτέκτονες, μηχανικοί, πετυχημένοι επαγγελματίες.. Θυμάμαι τον Στέργο Λαμπριανό, τον Παναγιώτη Χατζηνικόλα του Γεωργίου, τον Παναγιώτη Φουτούλη του Γεωργίου, τον Αντώνη Παγκά, τον Στέλιο Πέττα, τον Σάββα Καλαθενό, τον Μανόλη Πιννίκα, τον Βασίλη Αφαντενό, ήταν πολλοί. Θυμάμαι που ανέβαιναν πάνω στους τοίχους του κυλικείου για να μας μιλήσουν, να μας εμψυχώσουν, να παραμείνουμε όλοι εκεί για τον αγώνα μας.
Και κερδίσατε!
Τρίτη μέρα δεν χρειάστηκε. Η διαμαρτυρία μας στέφθηκε από επιτυχία. Ο καθηγητής μας Κωνσταντίνος Διμέλης, παρέμεινε στο σχολείο μας, δίδαξε σ΄ αυτό για χρόνια και αργότερα έγινε διευθυντής στο Λύκειο Αφάντου απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε το 2000. Απεβίωσε το 2014.
Είστε κι εσείς καθηγητής στο σχολείο του Αρχαγγέλου, όπου φοιτήσατε. Είναι και σήμερα τόσο διεκδικητικοί οι μαθητές της περιοχής, τι βλέπετε εσείς που τα βλέπετε πια από την άλλη πλευρά;
Είμαι 20 χρόνια καθηγητής στο σχολείο Αρχαγγέλου, όπου φοίτησα κι εγώ, διδάσκω Φυσική, Χημεία, Γεωγραφία και οι μαθητές εκεί πάντα έχουν θέσεις και είναι διεκδικητικοί. Κι αυτό τους λέω κι εγώ. Οι διεκδικήσεις τους όμως να είναι λογικές, να είναι ανήσυχα πνεύματα, ώστε να μην είναι αργότερα εργαλεία του συστήματος και άβουλοι πολίτες. Αλλά, μέτρον άριστον. Βέβαια τα τελευταία χρόνια οι καταλήψεις των σχολείων ανά τη χώρα έχουν γίνει της μόδας και συχνά γίνονται διά ασήμαντον αφορμή. Αυτό ευτυχώς δεν αφορά τα δικά μας σχολεία και τους δικούς μας μαθητές.
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
