Εγώ δεν θα τους ψηφίσω. Εσείς;

Εγώ δεν θα τους ψηφίσω. Εσείς;

Εγώ δεν θα τους ψηφίσω. Εσείς;

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 1959 ΦΟΡΕΣ

Του Νίκου Κουμνάκη
Αρχιτέκτονα και Πολιτικού Μηχανικού


Μεγάλος ντόρος στην πόλη μας. Συγχαρητήρια στη δημοτική αρχή. Δεκάδες μπράβο και αναρτήσεις ικανοποίησης στα ηλεκτρονικά μέσα.

Ο λόγος: Βάψανε με μπλε τους χώρους στάθμευσης των ΑΜΕΑ. Για σκεφτείτε τι μας περίμενε αν δεν είχαν αποτύχει στη διεκδίκηση της πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης… Τότε θα “την είχαμε βάψει” εμείς.

Της Ευρώπης που αν αυτό συνέβαινε σε οποιαδήποτε πόλη της, θα περνούσε σαν μια αυτονόητη ενέργεια ρουτίνας των τεχνικών υπηρεσιών του δήμου και τέλος.

Όμως εδώ ζούμε στην απόλυτη ανυπαρξία ικανότητας να παρέμβουμε στο δημόσιο χώρο και έτσι ακόμα και με το παραμικρό αυτονόητο γεγονός ξεσπιώμαστε.

Ένας αγαπημένος φίλος αρχιτέκτονας, μου λέει συχνά: «θέλω να ονειρεύομαι». Που πάει να πει ότι έχει απόλυτη επίγνωση ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση βαθέως ύπνου. Την ίδια στιγμή που στον άλλο προηγμένο κόσμο οι άνθρωποι είναι ξύπνιοι και αποφασίζουν, αναθέτοντας στους αρχιτέκτονες να υλοποιούν.

Η μοναδική φορά που έγινε ένα έργο κλίμακας στην πόλη μας, με ξένα μεν χρήματα αλλά με τις ευλογιές και διευκολύνσεις της παρούσας δημοτικής αρχής, ήταν ο υποσταθμός της ΔΕΗ, τοποθετημένος στο μέρος που οι άνθρωποι που αγαπούν την πόλη ονειρευόμασταν να γίνει το νέο κέντρο της.

Αφού λοιπόν μας έκανε το όνειρο εφιάλτη, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι απόλυτα απέναντι σε αυτή τη δημοτική αρχή. Και είμαι πεπεισμένος ότι λιγότερη ζημιά κάνει στην πόλη με την απραξία της, παρά με τις όποιες επιλογές και τις παρεμβάσεις της.

Πριν από κανένα χρόνο, πολύ-διαφήμιζαν τη διαμόρφωση της πλατείας Γέροντα (αυτή που είναι ανάμεσα στη νέα Μαρίνα και το 6ο Δημοτικό σχολείο ως ένα πρωτοποριακό έργο. Ειδικά βοτσαλάκια, ειδικό τρόπο ποτίσματος, ειδικά φυτά... Έδιναν την εντύπωση ότι τη μελέτη την έκανε η ΝASΑ. Τόση ειδικότητα είχε πέσει…

Τώρα ένα χρόνο μετά, μπορεί να δει κανείς ότι έχει περάσει μια μπουλντόζα και τα έχει σαρώσει και εξαφανίσει όλα…

Ευτυχώς που τα χρήματα για τη διαμόρφωση ήταν από την τσέπη τους… (διευκρινίζω για όποιον δεν έχει χιούμορ, ότι το σχόλιο είναι ειρωνικό).

Επειδή λοιπόν αυτό δεν τους βγήκε, αποφάσισαν να κάνουν άλλη μια προσπάθεια στην περιοχή. Όμως τώρα θέλουν να το μεγαλώσουν. Εξ’ άλλου έρχονται εκλογές και πρέπει να δείξουν κάποιο έργο.

Δεν μπορώ να αντιληφθώ τι είναι αυτό που τους κάνει να πιστεύουν ότι αν έχεις αποτύχει απόλυτα στα μικρά, ενώ δεν έχεις καμιά εμπειρία και όραμα για τα μεγάλα, στην πρώτη σου εμπλοκή με ένα από αυτά, θα έχεις ένα ευτυχές αποτέλεσμα.

Είναι πασιφανές ότι η περιφερική οδός έδωσε κυκλοφοριακή ανάσα στην πόλη και είναι απαραίτητη η συνέχισή της μέχρι το λιμάνι.

Όμως παρά τη σημασία της, εν τούτοις δημιούργησε και κάποιες παράπλευρες δυσλειτουργίες.
Μια από αυτές είναι το κλείσιμο τη πόλης με ένα όριο, που αποκόπτει το οπτικό και λειτουργικό άνοιγμά της προς τη θάλασσα. Η διάτρηση αυτού του ορίου και η ενοποίηση του οικιστικού ιστού με την παραλία επείγει να αποκατασταθεί, προκηρύσσοντας μια ολιστική μελέτη που θα προτείνει σημαντικές παρεμβάσεις για το σκοπό αυτό.

Ένα δεύτερο αρνητικό επακόλουθο είναι η δυσλειτουργία του τοπικού κυκλοφοριακού, σε επίπεδο γειτονιάς. Η περιφεριακή έχει αφήσει κάποια κομμάτια δρόμων (Κλαυδίου Πέπερ, Αυστραλίας κλπ)που ενώ τρέχουν σε επαφή με αυτήν, είναι μέρος του τοπικού συστήματος κυκλοφοριακών αρτηριών. Σε αυτές είναι αναγκαία η συμπλήρωσή τους με τη δημιουργία και άλλων δρόμων όπου είναι εφικτό και στη συνέχεια μια κυκλοφοριακή μελέτη που θα έχει σκοπό την περαιτέρω διευκόλυνση της κυκλοφορίας σε επίπεδο γειτονιάς.

Αντ’ αυτών προχωρούν σε ένα ερμαφρόδιτο είδος παρέμβασης, που ονομάζουν «Αποκατάσταση του Ανατολικού παραλιακού μετώπου και άλλα φαιδρά...».

Αντιλαμβάνομαι ότι αυτή η δημόσια τοποθέτησή μου, δεν είναι το κατάλληλο βήμα για εξειδικευμένη συζήτηση όσον αφορά τις πολλές αστοχίες που έχω εντοπίσει στη μελέτη . Όμως θεωρώ χρήσιμο να παραθέσω τουλάχιστον ένα απλό πρακτικό παράδειγμα, για να μπορέσει ο κάθε πολίτης να καταλάβει με πόση προχειρότητα και βιασύνη αντιμετωπίζουν ένα τόσο σοβαρό ζήτημα.

Έτσι όπως είναι η κατάσταση, κουτσά στραβά η τοπική κυκλοφορία επιτυγχάνεται χωρίς μεγάλα προβλήματα. Εγώ πχ που μένω στην πλατεία του Αγίου Νικολάου, αν θέλω να πάω στις παραλιακές Τράπεζες, παίρνω την οδό Δαμασκηνού μέχρι την πλατεία Γέροντα, στρίβω αριστερά και σε λιγότερο από 1 λεπτό είμαι εκεί. Αν έρχομαι δε από την ίδια περιοχή, δηλαδή τις παραλιακές Τράπεζες προς το σπίτι μου που είναι στην πλατεία, σταματώ στο STOP στη διασταύρωση με την Καποδιστρίου και περνώντας την Υψηλάντου εύκολα και γρήγορα είμαι στον προορισμό μου.

Τώρα κάποιοι έρχονται να με διευκολύνουν και για την ίδια διαδρομή προτείνουν: Όσον αφορά την πρώτη, να κατέβω την Δαμασκηνού μέχρι την πλατεία Γέροντα, εκεί να στρίψω δεξιά, να πάω μέχρι την πολυκατοικία των στρατιωτικών, να βγω στη Λ. Τηλιακού, να κινηθώ δυτικά να μπω στον κυκλικό κόμβο μπροστά στο ξενοδοχείο “Congo”, να γυρίσω τα μπρος πίσω, να περιμένω το φανάρι να μπω στο απέναντι ρεύμα της περιφερειακής επιβαρύνοντας το φόρτο κυκλοφορίας της, να περάσω ξανά από την πλατεία Γέροντα και να καταλήξω στον προορισμό μου.

Για την επιστροφή θα φτάσω στην αρχή της Υψηλάντου και ένα κράσπεδο θα μου απαγορεύσει να μπω σε αυτήν. Θα οδηγηθώ μέχρι τη ΔΕΗ, θα μπω στη Χ. Τσιγάντε, θα κινηθώ νότια και μετά θα στρίψω δεξιά στην Απόστολου Παπαϊωάννου μέχρι την Καναδά και από εκεί στρίβοντας δεξιά μετά από κάποιο χρόνο θα φτάσω στην πλατεία και θα βρω επιτέλους το σπίτι μου.

Όσο και να φαίνεται αυτό το σενάριο έξω από κάθε λογική, εντούτοις είναι το αποτέλεσμα μιας κατ’ εντολήν μελέτης που ετοιμάζονται να εγκρίνουν και μετά να την εφαρμόσουν, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι έτσι θα οργανώσουν την περιοχή μας και θα μας διευκολύνουν. Στην ουσία είναι το κύριο προεκλογικό τους έργο, για να «έχουν μούτρα» να διεκδικήσουν ξανά την ψήφο μας.

Εγώ δεν θα τους ψηφίσω. Εσείς;

Διαβάστε ακόμη

Γιατί να ψηφίσουμε στις Ευρωπαϊκές εκλογές του 2024;

Στην Ηλιούπολη για τα μπαράζ ανόδου ο ΠΑΟΚ Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Παγκόσμια ημέρα βιβλίου

Δρ. Μελίνα Φιλήμονος - Τσοποτού: Τα νησιά, τα μουσεία και οι φύλακες

Σπύρος Συρόπουλος: "Δωριέας: Ο αρχιτέκτονας του πολιτικού μεγαλείου μιας διαχρονικής πόλης"

Φίλιππος Ζάχαρης "«Δικαίωμα στη Λήθη»: H ασφαλιστική κάλυψη των ασθενών που επιβίωσαν από καρκίνο"

Γιάννης Παρασκευάς: Οι ενστάσεις και η ουσία του πολιτικού προβλήματος

Φίλιππος Ζάχαρης: Ο πολύπλευρος άνθρωπος σε μία πολύπλοκη ζωή