Μ. Κτιστοπούλου: Φυτεύω ζωγραφική να ριζώσει

Rodiaki NewsRoom

Τριάντα έργα μεγάλων, κατά κύριο λόγο, διαστάσεων «αφηγούνται» περιβαλλοντικές ανησυχίες, νοσταλγία κι ότι πρέπει να περιφρουρήσουμε.

Της Κατερίνας Λυμπεροπούλου στο thetoc.gr

Σ' έναν υποβλητικό κι ιδιαίτερο χώρο της Ιπποτοκρατίας, όπως το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης της Ρόδου, και συγκεκριμένα στην Πινακοθήκη που βρίσκεται στην Μεσαιωνική πόλη, πιο γνωστή ως «Παλαιό Συσσίτιο», η ελληνίδα ζωγράφος, Μαρία Κτιστοπούλου, παρουσιάζει την ατομική έκθεση ζωγραφικής με τίτλο «Χώμα και νερό».

΄Ενας σημαντικός αριθμός μικρότερων και μεγαλύτερων εικαστικών έργων της, που σχετίζονται με την πρωτογένεια της ύλης και την σπουδαιότητα της φύσης, αποτελούν το «υλικό» αυτής της έκθεσης που μας έδωσε την ευκαιρία μιας συνομιλίας μαζί της.

Με τι αισθήματα παρουσιάζετε τη δουλειά σας στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης στη Ρόδο;
Έχω συναισθήματα ύψους. Εκθέτω με ενθουσιασμό σ αυτό το υπέροχο νησί με την τόση ιστορία. Το Μουσείο βρίσκεται στη Μεσαιωνική πόλη, απέναντι από το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου. Σ αυτό το υποβλητικό και ιδιαίτερης γοητείας χώρο της Ιπποτοκρατίας με την μεγάλη επισκεψιμότητα από διεθνές κοινό. Ο χώρος περιλαμβάνει και διμερές κτίσμα του 14ου αιώνα. Αυτό είναι το «Συσσίτιο» που ανήκει στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης, όπου και παρουσιάζω τη δουλειά μου. Έχει μάλιστα και βοτσαλωτή αυλή με πηγάδι και μια ατμόσφαιρα που ξυπνά παλιές μνήμες. Αισθάνομαι ότι είναι όλα υπέροχα.

Εξηγείστε μας τον τίτλο της έκθεσης «Χώμα και Νερό»;
Στο Μουσείο δείχνω τη δουλειά των τελευταίων δώδεκα χρόνων. Είναι δύο ενότητες το «Χώμα και Νερό». Στην πρώτη ενότητα ζωγραφίζω το χώμα, τον ουρανό, το σανό, την αιωνόβια ελιά, το πεύκο την περικαλλή ροδιά την παραδεισένιά μηλιά και άλλα δέντρα Ζωγραφίζω τη φύση, τον αγέρα και την αντοχή του δέντρου. «Φυτεύω» ζωγραφικά έργα για να με θυμούνται, για να ριζώσει το έργο μου. Στη δεύτερη ενότητα απεικονίζω το νερό. Εστιάζω στο φυσικό φαινόμενο και στη συνεχή δυναμική αλλαγή του θαλασσινού τοπίου. Από μορφολογική άποψη επικεντρώνομαι στις θυελλώδεις θάλασσες, δηλαδή στην ευμετάβλητη και ρευστή θάλασσα, της οποίας ο ακριβής σχεδιασμός, σχεδόν μας διαφεύγει. Οι καταιγίδες και οι θαλασσοταραχές, εκφράζουν τη σημερινή αναστάτωση που βιώνει η ελληνική κοινωνία. Είναι σαν να βρισκόμαστε μπροστά σ ένα δύσκολο θαλάσσιο φαινόμενο. Το κοινωνικό σύνολο καλείται να αντιμετωπίσει μια σκληρή δοκιμασία.

Τι ακριβώς συμπεριλαμβάνει; Πόσα έργα και τι διαστάσεις;
Εκθέτω 30 έργα μεγάλων κατά κύριο λόγο διαστάσεων όπως 110Χ180, 90 Χ 180, 100 Χ150 και άλλες μεσαίες διαστάσεις ως 50χ70 η μικρότερη.

Πώς αντανακλάται η σπουδαιότητα της φύσης στην ύπαρξη της ανθρώπινης παρουσίας;
Η έμπνευση και η θεματολογία της έκθεσης βασίζονται στη νοσταλγία. Η δουλειά μου είναι νοσταλγική. Οι άνθρωποι είμαστε μέρος της φύσης από αυτήν ερχόμαστε και σ αυτήν καταλήγουμε. Εμείς την καταστρέφουμε αντί να την υπερασπιζόμαστε. Την καίμε και τελικά την καταργούμε. Στον τόπο μας, την Ελλάδα, οι φωτιές έχουν καταστρέψει τη φύση. Πρέπει να περιφρουρήσουμε τη φύση. Μέσα από τη δουλειά μου, θέλω να στείλω οικολογικά μηνύματα προστασίας της φύσης. Με ενδιαφέρει να μεταφέρω την αισιοδοξία, γι αυτό ζωγραφίζω δέντρα, τα οποία θεωρώ ανοικτά παράθυρα στην αισιοδοξία, στην αναγέννηση και στην ανανέωση. Ο ουρανός και η φύση δεν ζητούν τίποτα από εμάς, ενώ μας έχουν δώσει τόσα. Μόνο αγάπη και υπεράσπιση.

Περίσκεψη η συγκίνηση επιδιώκετε να δημιουργήστε με τα έργα σας;
H συγκίνηση είναι ο στόχος μου. Να μεταφέρω στο θεατή του έργου μου την ελπίδα για την αναγέννηση της φύσης. Ιδιαίτερα εμπνεύσθηκα από την ελιά που είναι το πιο χαρακτηριστικό δέντρο της ελληνικής και μεσογειακής χλωρίδας. Είναι ένα δέντρο που έχει τη δυνατότητα να αναγεννιέται, να ανασταίνεται να συμβολίζει την τελική νίκη της ζωής απέναντι στο θάνατο.

Μπορεί ένας καλλιτέχνης να επιβιώσει ζωγραφίζοντας σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης;
Σίγουρα η κρίση στην Ελλάδα έχει αποκτήσει τραγικές διαστάσεις. Αυτό αφορά την αγορά και όχι την παραγωγή της τέχνης από τους καλλιτέχνες. Στην Ελλάδα μεγάλοι δημόσιοι οργανισμοί έχουν πλέον τεράστια οικονομική αδυναμία ως προς την διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων και εκθέσεων. Οι ρομαντικοί νεοσυλλέκτες της προηγούμενης εικοσαετίας ολοκληρωτικά εξουδετερώθηκαν. Κατά συνέπεια ο καλλιτέχνης δεν μπορεί να επιβιώσει σήμερα μέσω της αγοράς της τέχνης.

Πώς έχει διαμορφώσει η πραγματικότητα την ελληνική αγορά έργων τέχνης;
Οι δύσκολες μέρες για την τέχνη δεν πέρασαν ακόμα δυστυχώς και βλέπω δύσκολο να περάσουν, διότι το μειωμένο ως ελάχιστο αγοραστικό ενδιαφέρον επικεντρώνεται σε έργα παλαιών ήδη καταξιωμένων καλλιτεχνών, τα οποία όμως πωλούνται και σε τιμές πολύ χαμηλές. Διαλύονται συλλογές λόγω κρίσης και αυτά τα έργα επανέρχονται, ξαναγυρίζουν στην αγορά της τέχνης και πωλούνται σε πολύ χαμηλές τιμές. Οπότε περιορίζεται το ενδιαφέρον για έργα νέων Ελλήνων καλλιτεχνών. Εκείνοι που έχουν αξιολογηθεί στο χρόνο με τη δουλειά τους πιθανόν να έχουν δυνατότητα και ευκαιρία πώλησης. Όμως ανάκαμψη δεν βλέπω. Διότι στην κρίση που βιώνουμε το επάγγελμα του ζωγράφου είναι πρώτο στη λίστα των πληγέντων επαγγελμάτων, σύμφωνα με το υπουργείο εμπορίου. Είναι δύσκολο να επιβιώσει ο νέος καλλιτέχνης σήμερα. Πρέπει να πιστεύει στον εαυτό του και να δουλέψει πολύ σκληρά για να είναι αυθεντικός και να πείσει με τη δουλειά του. Διαφορετικά όχι μόνο δεν θα επιβιώσει, αλλά θα χαθεί. Και ένας νέος για να πετύχει σημαντικοί παράγοντες είναι βεβαίως η τύχη, η επικοινωνία, οι γνωριμίες και η αυθεντικότητα της δουλειάς του.

Ποια τα νέα καλλιτεχνικά σας βήματα;
Πάντα έχω σκέψεις και νέες ιδέες για δουλειά. Δεν σταματώ να δοκιμάζω νέα στοιχεία και να πειραματίζομαι. Με ενδιαφέρει να μπορώ να καταγράφω την ασταμάτητη αγωνία μου στον καμβά. Θέλουμε η έκθεση της Ρόδου να μεταφερθεί στη συνέχεια και σε κάποιο άλλο σημαντικό Μουσείο της περιφέρειας.

Info:
«Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης» (Παλαιό Συσσίτιο)
Σωκράτους 179, Μεσαιωνική Πόλη, Ρόδος τηλ: 2241036646
Ώρες λειτουργίας:
Τρίτη-Σάββατο 15:00 – 22:00.
Κυριακή και Δευτέρα και αργίες: κλειστά. Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 20 Οκτωβρίου 2018.