To στάδιο “ΔΙΑΓΟΡΑΣ” κόλαφος για τη Ρόδο και το ιδεώδες του Αθλητισμού

Rodiaki NewsRoom

Γράφει η
Μαριέττα Σουσούδη
φιλόλογος

Στάδιον: Xώρος ευρύχωρος, καλαίσθητος, ιερός και απαραβίαστος κατά την αρχαιότητα, για την τέλεση αθλητικών αγώνων και την προαγωγή και ανάπτυξη του ιδεώδους “του καλού καγαθού” πολίτη στην κοινωνία

Σύμφωνα με τη ρήση του γιατρού της Αρχαιότητας, Γαληνού, “ου πάσα κίνησις γυμνάσιον εστίν” δηλαδή κάθε κίνηση δεν είναι και Γυμναστική, αλλά μόνον οι οργανωμένες και μεθοδικές κινήσεις του ανθρωπίνου σώματος με τη βοήθεια του “παιδοτρίβη” δηλαδή του διδασκάλου της Φυσικής Αγωγής, εντός χώρου καταλλήλου για την επίτευξη και ανάπτυξη των αρετών, όπως της σωματικής ρώμης, της ευγενούς άμιλλας, της ενίσχυσης της αυτοπεποίθησης και κατ’ επέκτασιν της διάπλασης υγιούς και άρτιας προσωπικότητας του νέου ανθρώπου κατά το αρχαίο γνωμικό: “ΝΟΥΣ ΥΓΙΗΣ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΥΓΙΕΙ”.

Το ΣΤΑΔΙΟΝ λοιπόν ήταν βασικό “εργαλείο” προς τον σκοπόν τούτον και κατά συνέπεια άρρηκτα συνδεδεμένο με την αξία του Αθλητισμού και αναλόγων εκδηλώσεων.

Mε την έννοια του Αθλητισμού και του Ολυμπισμού συνδέεται επίσης και ο γόνος των ερατιδών, ο δοξασμένος Διαγόρας ο Ρόδιος, που επάξια έλαβε τον τίτλο του “περιοδονίκη” διότι ενίκησε και εδόξασε όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και το νησί του, τη Ρόδο, σε όλους τους μεγάλους αγώνες της εποχής του (5ος αιώνας π.Χ.) στα Ολύμπια, τα Νέμεα, τα Πύθια, τα Ίσθμια. Το μεγαλόσωμο παρουσιαστικό του, η λεβεντιά του και η παλληκαριά του - ως πυγμάχος - ενέπνευσαν μεγάλους ποιητές αρχαίους και νεωτέρους όπως τον Πίνδαρο, τον Στέφανο Δάφνη, τον Λορέντζο Μαβίλη κ.ά να τον υμνήσουν και να τον καταστήσουν γνωστό σ’ όλους τους Έλληνες αλλά και στους ξένους.

Το αξιοσημείωτο στη βιογραφία του περίτρανου τούτου ανδρός είναι ότι όλη του η οικογένεια διακρίθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αντάξιοι του πατέρα τους οι τρεις γιοι του: Δωριέας, Δαμάγητος, Ακουσίλαος αλλά και τα εγγόνια του Ευκλέας και Πεισίδωρος, η δε κόρη του Καλλιπάτειρα ξεχώρισε για τον δυναμισμό και την τόλμη της ως η μόνη γυναίκα που είχε το σθένος να μπει στο Ολυμπιακό Στάδιο παραβαίνοντας την αυστηρή τότε νομοθεσία.

Και ποιος ακόμα δεν έχει ακούσει ή διαβάσει τη φράση που άφησε εποχή “ΚΑΤΘΑΝΕ, Ω ΔΙΑΓΟΡΑ, ΟΥΚ ΕΣ ΟΛΥΜΠΟΝ ΑΝΑΒΗΣΕΙ”. Ο θρύλος που λέγεται λοιπόν “ΔΙΑΓΟΡΑΣ” αποτελεί αιώνια δόξα του νησιού μας και τιμής ένεκεν προς αυτό το αθλητικό φαινόμενο της εποχής του - αξίζει να αναφερθεί - και ο Α’ Γυμναστικός Σύλλογος Ρόδου που ιδρύθηκε το 1905 με πρόεδρο τον αείμνηστο Γυμνασιάρχη Δημ. Αναστασιάδη, που ήταν και ο εμπνευστής της ίδρυσης αυτής και που χάρις στην πρωτοβουλία του αυτή ο Σύλλογος “Διαγόρας” διέπρεψε στην κοινωνία της Ρόδου με την ανάληψη πολλών δραστηριοτήτων όχι μόνον αθλητικών αλλά και καλλιτεχνικών, φιλανθρωπικών, εκπαιδευτικών, έχοντας σαν μέλη του ανθρώπους εκλεκτούς, καλλιεργημένους, δραστήριους και ένθερμους πατριώτες.

Το όνομα “Διαγόρας” δόθηκε και στο αεροδρόμιο της πόλης μας και όπως ήταν απολύτως φυσιολογικό και στο ΝΕΟ ΣΤΑΔΙΟ.
Κατά την περίοδο της Ιταλοκρατίας αλλά και μετά την απελευθέρωση και ανεξαρτησία της Ρόδου ο ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ είχε προσεχθεί ιδιαίτερα επιμελώς και αξιοπρεπώς τόσο εντός όσο και εκτός των τειχών του.

Οι μεγαλύτεροι συμπολίτες μας και αναφέρομαι προπάντων στους Ροδίους την καταγωγή, θα θυμούνται τις λαμπρές γυμναστικές επιδείξεις, τις σχολικές εκδηλώσεις και φυσικά την άψογη διεξαγωγή διαφόρων αθλητικών αγώνων σ’ ένα περιβάλλοντα χώρο άψογο και πεντακάθαρο!!
Δυστυχώς όμως τα τελευταία χρόνια το Στάδιο “Διαγόρας” έχει χάσει τελείως την παλιά του αίγλη και αξιοπρεπή εικόνα και τολμώ να πως την αποστολή του.

Αφορμή για να γράψω αυτό το άρθρο ήταν η ημέρα του Σχολικού Αθλητισμού κατά την οποίαν εμείς οι εκπαιδευτικοί υποχρεούμεθα να συνοδεύσουμε τους μαθητές μας σε αθλητικούς χώρους πλησιέστερους ή απομακρυσμένους της πόλης μας, για να απασχοληθούν δημιουργικά αναπτύσσοντας αθλητικές δεξιότητες και προτιμήσεις. Τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει στα σχολεία ο θεσμός αυτός και η νεολαία δείχνει ενθουσιασμένη.

Οποία όμως απογοήτευση και πικρία σε συνδυασμό με εκνευρισμό και αγανάκτηση καταλαμβάνει εκπαιδευτικούς και μαθητές όταν επισκέπτονται την άθλια περιβαλλοντική εικόνα του Σταδίου τούτου, είναι πολύ δύσκολο να περιγράψει κανείς!!! Και πέρυσι και πρόπερσι και στο κοντινό παρελθόν και προ οικονομικής κρίσης και τώρα που διάγουμε την κρίση... η ίδια εικόνα απαράδεκτη και απογοητευτική!

Και για να γίνω πιο σαφής και να “σας ξεναγήσω” στον απείρου κάλλους ετούτο χώρο θα ξεκινήσω από τη μικρή είσοδο, την ακαλαίσθητη με διάσπαρτα αγριόχορτα και ουκ ολίγα περιττώματα κατοικιδίων, με αθλητικές εγκαταστάσεις πεπαλαιωμένες, με γυμναστήρια σκοτεινά και παραμελημένα και όργανα γυμναστικής που δεν εκσυγχρονίστηκαν εδώ και χρόνια.

Απέναντι από τις κερκίδες, αντικρίζει ο κάθε επισκέπτης πλαστικοποιημένα καθίσματα, άλλα βρόμικα, άλλα κακοσυντηρημένα για τα οποία χρειάζεσαι προσωπικά μαξιλαράκια για να καθίσεις και να παρακολουθήσεις τα αθλητικά δρώμενα εντός του γηπέδου.

Οι τοίχοι που περιβάλλουν τον χώρο του Σταδίου εντός και εκτός έχουν πάρα πολλά χρόνια να δουν ένα βάψιμο!!
Αντίθετα έχουν “δει” άπειρες φορές βωμολοχίες, συνθήματα, διάφορα “graffiti” και κάποιοι έχουν διαγράψει και αρκετά από αυτά μην αντέχοντας να διαβάζουν τα ανεκδιήγητα σχόλια διαφόρων περιθωριακών.

Συρματοπλέγματα σε πολλά σημεία επίσης που χρησιμεύουν για τη φύλαξη του περιβάλλοντος χώρου, έχουν καταστραφεί με την πάροδο των ετών, αφού κανένας δεν φρόντισε να τα αντικαταστήσει και κάποια διάσπαρτα καλάθια απορριμμάτων που υφίστανται δεν καλύπτουν δυστυχώς την ελλιπή εικόνα καθαριότητας του Σταδίου τούτου.

Αλλά το χειρότερο πάντων!! Η αισχύνη η απερίγραπτη; Οι κοινόχρηστοι χώροι - οι τουαλέτες, αγαπητοί αναγνώστες αλλά και κύριοι Αρμόδιοι της διαχείρισης του “Διαγόρα”,

Εμφανής η παντελής έλλειψη καθαριότητας και αντίσηψης τη στιγμή μάλιστα που τόσοι άνθρωποι επισκέπτονται τον χώρο, αθλητές, μαθητές αλλά και τουρίστες.

Αισθάνθηκα πολύ άσχημα - πιστέψτε με!! - όταν οι μαθήτριές μου, στην ηλικία της εφηβείας, μου ζήτησαν να τους υποδείξω τους κοινόχρηστους χώρους για άμεση ανάγκη τους. Το θέαμα που αντίκρισα με γέμισε οργή και θυμό ενώ τα παιδιά ένιωθαν αμηχανία και αποστροφή να κάνουν χρήση του χώρου τούτου.

Δεν ήξερα τι να απαντήσω και τελικά τόσο εγώ όσο και συνάδελφοί μου αναγκασθήκαμε να συνοδεύσουμε τις μαθήτριές μας στο χώρο του Καζουλλείου προς εξυπηρέτησή τους.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στο Στάδιο - μιας διαμονής βαρετής και ανούσιας για άτομα τα οποία δεν σχετίζονται με αθλητικές δραστηριότητες - αφού δεν έχει τίποτα το ωραίο να περάσει την ώρα του ο επισκέπτης - εισήρχοντο και τουρίστες, οι οποίοι όμως γρήγορα αποχωρούσαν, δεδομένου ότι ο αφιλόξενος αυτός χώρος δεν τους προκαλούσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν έκρινε κανείς από το ύφος τους το σκυθρωπό και αδιάφορο.
Κάποιοι μάλιστα έβγαζαν φωτογραφίες, πολύ φοβούμαι όμως ότι μάλλον προς δυσφήμιση θα ήταν...

Αυτά σε γενικές και ειδικές γραμμές παρατηρεί κανείς κατά την επίσκεψή του στο ΝΕΟ ΣΤΑΔΙΟ της ΡΟΔΟΥ που αμαυρώνει το όνομα και τον θρίαμβο του ένδοξου ολυμπιονίκη μας.

Υψώνω φωνή διαμαρτυρίας και ως Ροδία και ως εκπαιδευτικός προς ΕΣΑΣ ΚΥΡΙΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΚΑΙ ΑΝΘΥΠΟΫΠΕΥΘΥΝΟΙ που έχετε αναλάβει την τύχη του νησιού της Ρόδου και διαχειρίζεσθε υποδομές και υπηρεσίες και κατά κύριον λόγο απευθύνομαι στον ΔΗΜΟ ΡΟΔΙΩΝ να επισκεφθεί το Στάδιο και να δει “ιδίοις όμμασιν” τα “κακώς κείμενα” που υφίστανται σ’ αυτό.
Οφείλετε, Κύριοι Αρμόδιοι, να αναλάβετε δράση για την αλλαγή της εικόνας του Σταδίου της πόλης μας με κάθε μέσον ακόμα και με συμμετοχή εθελοντών, αθλητών και άλλων φορέων, δεδομένου ότι διανύουμε και περίοδο οικονομικής δυσπραγίας και πολλά πράγματα κωλυσιεργούν.

ΚΑΛΩ ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΩΣ, μέσα από το άρθρο μου αυτό και τους αρμοδίους του Υγειονομείου της Ρόδου, να αφυπνισθούν και να... εγερθούν από τα άνετα γραφεία τους και να λάβουν μέτρα υγιεινής και βελτίωσης, το συντομότερο δυνατόν, στους κοινόχρηστους χώρους του Γηπέδου ώστε να αποφευχθούν μολύνσεις και άλλες συνέπειες στους νέους που αθλούνται ή επισκέπτονται τις εγκαταστάσεις αυτές.
Επιπροσθέτως εκφράζω και τους ενδόμυχους φόβους μου ότι το Στάδιο του τόπου μας - εάν δεν ληφθούν εγκαίρως τα απαραίτητα μέτρα - θα ακολουθήσει την παρακμή του θαυμάσιου πάρκου του Ροδινιού ή του Εθνικού Θεάτρου, δεδομένου ότι σ’ αυτό το κοσμοπολίτικο νησί προηγείται πάσης φύσεως τουριστική δραστηριότητα και περιθωριοποιούνται πνευματικά έργα, εξωραϊσμοί, πνεύμονες πρασίνου, οδοποιΐα κ.ά, που καθημερινά τέτοιες ελλείψεις μας πληγώνουν και μας αγανακτούν.

Σ’ όλες τις πόλεις εντός και εκτός ελληνικής επικράτειας Ο ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΣ, ΑΝΘΟΣΤΟΛΙΣΤΟΣ, ΜΕ ΑΓΑΛΜΑΤΑ, ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ, ΜΕ ΣΥΝΤΗΡΗΤΕΣ, ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΤΕΣ, ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ, που επιμελούνται και επαγρυπνούν για την ομαλή λειτουργία του. Έχω επισκεφθεί και εντός και εκτός Ελλάδος αρχαία και μοντέρνα στάδια και έμεινα με τις καλύτερες εντυπώσεις!!

Στο δικό μας Στάδιο που θα έπρεπε να υπάρχει φιλοτεχνημένος ο ανδριάντας του Διαγόρα και η ζωή και το έργο του καταγεγραμμένη σε ειδική στήλη, δυστυχώς είναι ακόμα ζητούμενον... Πολλά “πρέπει” άλλωστε ζητούνται...
Κι αν δεν είναι εφικτό να γίνουν όλα τα παραπάνω για λόγους οικονομικούς και λόγους πολιτικής βούλησης, τότε σκεφθείτε - Κύριοι Υπεύθυνοι - και τη λύση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και ανάθεσης, δεδομένου ότι το Ελληνικό Δημόσιο έχει αποδειχθεί ανεπαρκές και αναποτελεσματικό σε πολλούς τομείς.

Ευελπιστώ και εύχομαι το παρόν άρθρο μου να αποτελέσει το έναυσμα για ένα Στάδιο αισθητικά επιμελημένο και υγειονομικά βελτιωμένο, ευπαρουσίαστο και αντάξιο του ονόματος του Διαγόρα και των Διαγοριδών!!
Ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία.