Ανοιχτή επιστολή προς Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου

Rodiaki NewsRoom

ΑΠΟΣΤΟΛΕΑΣ:
Ρόδιος πολίτης, δημοσιογράφος, πατέρας παιδιού με Ειδικές Πολύπλοκες και Αυξημένες Ανάγκες

ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ:
Διοικήτρια του Νοσοκομείου, Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, Επιστημονική επιτροπή του Νοσοκομείου μας και Σύλλογος Νοσοκομειακών γιατρών

Είναι κοινή διαπίστωση ότι για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα δεν υπάρχει από το Νοσοκομείο καμία επίσημη έκτακτη ή τακτική ενημέρωση για οποιοδήποτε θέμα του Νοσηλευτικού μας ιδρύματος.

Δεν πραγματοποιούνται συνεντεύξεις τύπου ούτε εκδίδονται δελτία τύπου. Έτσι είναι αδύνατον να τεθούν ερωτήματα και να δοθούν απαντήσεις που ενδιαφέρουν τον χρήστη των υπηρεσιών, δηλαδή τον πολίτη.

Καμία ενημέρωση (επίσημη επαναλαμβάνω) για το τι έχει πετύχει η διοίκηση και οι γιατροί μας ποιοι είναι οι στόχοι, ο προγραμματισμός, ποιες οι διεκδικήσεις, οι ελλείψεις τα προβλήματα.
Έτσι η κοινωνία μένει αμέτοχη και φυσικά ανήμπορη να βοηθήσει εάν κι όπου μπορεί.
Δεν ξέρω αν η σιωπή είναι χρυσός αλλά ένα είναι σίγουρο. Ότι το Νοσοκομείο μας δεν έχει ανάγκη από χρυσό.

Γνωρίζω επίσης (λόγω επαγγέλματος) ότι η εσωστρέφεια και οι κλειστές πόρτες στερούν το οξυγόνο, την καθαρή σκέψη, μειώνουν τις προοπτικές και απομακρύνουν από αληθινά συμμετοχικές και δημοκρατικές διαδικασίες.
Ειδικά τώρα... και μετά από αυτές τις γενικές προς συζήτηση σκέψεις.

Δυο όλα κι όλα ερωτήματα που ζητούν από την πλευρά μου ως πολίτη τεκμηριωμένες επιστημονικές και επίσημες απαντήσεις.
ΠΡΩΤΟΝ:
Πού ακριβώς βρίσκεται η προσπάθεια για την παροχή οδοντιατρικής φροντίδας για ΑΜΕΑ για τα οποία απαιτείται ολική νάρκωση; Ποιο είναι ακριβώς το χρονοδιάγραμμα και πότε και με ποιον τρόπο θα μπει ο πρώτος ασθενής στο χειρουργείο;

Αν η λύση είναι τα κλιμάκια γιατρών από Αθήνα έχουν βρεθεί αυτά; Τα κλιμάκια αυτά θα εκπαιδεύσουν και τους δικούς μας γιατρούς ώστε σε εύλογο χρονικό διάστημα να αυτονομηθεί το νοσοκομείο μας;

ΔΕΥΤΕΡΟΝ:
Γιατί στο Νοσοκομείο της Ρόδου δεν πραγματοποιούνται εγκεφαλογραφήματα σε παιδιά; Εγκεφαλογραφήματα με στέρηση ύπνου και πιθανή χορήγηση μέθης για παιδιά που δεν συνεργάζονται.

Τι ακριβώς χρειάζεται το Νοσοκομείο σε εξοπλισμό και ιατρικό προσωπικό ώστε γονείς και παιδιά να γλιτώσουν μετακινήσεις, ταλαιπωρία και δυσβάσταχτα έξοδα; Έχει τεθεί ποτέ το θέμα στις επαφές με τα υπουργεία; Έχει ζητηθεί ποτέ η βοήθεια της διαθέσιμης να βοηθήσει τοπικής αυτοδιοίκησης; Σύλλογοι, φορείς, σωματεία έχουν ποτέ γίνει κοινωνοί παρόμοιων ζητημάτων σε μια προσπάθεια εξεύρεσης λύσης;;

Νομίζω πως ερωτήματα που για εμάς τους απλούς πολίτες φαντάζουν πολύπλοκα και δύσκολα είναι μάλλον απλή υπόθεση να απαντηθούν από τη διοίκηση και το επιστημονικό προσωπικό του νοσοκομείου μας.

Ίσως είναι πιο δύσκολο να τα διεκδικήσει κανείς από την πολιτεία και την κεντρική διοίκηση.
Από την άλλη βέβαια τίποτα δεν χαρίζεται χωρίς αγώνα έστω κι αν ο πολίτης το δικαιούται πέρα για πέρα.

Συγγνώμη για τις πιθανές ανακρίβειες στην περιγραφή ιατρικών όρων αλλά δεν είμαι ειδικός.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Εν αναμονή των απαντήσεών σας.

Με εκτίμηση
(εκ μέρους της 11χρονης Φοίβης)
Κώστας Σαμιωτάκης