Άκρως επιζήμια για την Ελλάδα η επιστροφή στη δραχμή
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 1263 ΦΟΡΕΣ
Γράφει ο Ηλίας Κ. Κυπραίος
Πολιτευτής Δωδεκανήσου
Ελλείψει πειστικών επιχειρημάτων, οι αγκιτάτορες για την επιστροφή της χώρας στη δραχμή, δίνουν την εντύπωση ότι προσπαθούν να πείσουν περισσότερο τους εαυτούς τους παρά τους άλλους, διότι γνωρίζουν ότι εάν η Ελλάδα εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, αντιμετωπίζει και το ενδεχόμενο της αποχώρησής της και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς προηγουμένως να έχει εξασφαλίσει τις εσωτερικές της δυνατότητες.
Μολονότι ανόμοιες οι εποχές, η όλη συζήτηση για την επιστροφή στη δραχμή μας φέρνει νοερά στην εποχή του «υπαρκτού σοσιαλισμού», τότε που το ρούβλι από διεθνές και σκληρό νόμισμα, κατέληξε να κυκλοφορεί μόνο στο εσωτερικό της Σοβιετικής Ένωσης, με τον εκμηδενισμό της αξίας και της αξιοπιστίας του. Τα φυλαγμένα ρούβλια σε αντίστοιχα της εποχής «στρώματα», μετετράπησαν αυτομάτως σε απλά χαρτιά άνευ αξίας.
Η καταστροφή αυτή κατέλαβε εξ απίνης τους χρηματιστηριακούς κύκλους, διότι ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να την προβλέψουν. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του πολύπειρου περί τα οικονομικά εθνικού ευεργέτη τραπεζίτη Ανδρέα Συγγρού, ο οποίος για τα τεράστια ποσά που κατέλιπε με τη διαθήκη του, συνιστά «να επενδυθούν στα ασφαλή ρωσικά ομόλογα».
Δεδομένου ότι οι πολυδάπανες και υπέρ της χρήσης των πιστωτικών καρτών απλοϊκές ενημερωτικές εκστρατείες, δεν απέδωσαν και προκειμένου η Ευρωπαϊκή Ένωση να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το φαινόμενο της φύλαξης των χαρτονομισμάτων σε «στρώματα» και άλλες απίθανες κρυψώνες, προήλθε στην απόφαση της βαθμιαίας απόσυρσής τους και της αντικατάστασής τους από νέα, σε άλλο χρώμα και σε άλλη μορφή.
Αυτό το μέτρο καθιστά εκ των πραγμάτων οιονεί υποχρεωτική την εμφάνιση των «στρωματοποιημένων» χαρτονομισμάτων και απαλλάσσει σε μεγάλο βαθμό τον προϋπολογισμό και το κοινωνικό σύνολο από την υποχρέωση της περίφημης «ανακεφαλαίωσης» των τραπεζών.