Το μονοπάτι των λύκων

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο

Θάνος Ζέλκας

O σύγχρονος κώδικας επικοινωνίας και η εισβολή της τεχνολογίας στη ζωή μας δεν είναι για όλους κάτι που μπορούν να προσαρμοστούν και να κατανοήσουν. Θυμάμαι χαρακτηριστικά εκείνη τη φορά που βοήθησα μια συμπαθητική γιαγιά να κάνει ανάληψη τη σύνταξή της από ένα μηχάνημα αυτόματης ανάληψης στην τράπεζα και το δέος με το οποίο κοίταζε το μηχάνημα. Με το ίδιο δέος κοιτάνε όλοι οι γέροντες τα κινητά και τις “έξυπνες” συσκευές που έχουν κατακλύσει τη ζωή μας.

Είναι γεγονός πως αυτές οι συσκευές αποτελούν πλέον ένα κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Σχεδόν απαραίτητο. Σκεφθείτε μόνο πόση ανασφάλεια νιώθουμε όταν ξεχάσουμε το κινητό μας τηλέφωνο κάπου. Με πόση αγωνία σπεύδουμε να το αναζητήσουμε και τρέμουμε στην ιδέα μήπως χάσουμε τα ευαίσθητα δεδομένα μας.

Έχουμε αναλογιστεί όμως πόση ανασφάλεια δημιουργεί όλη αυτή η τεχνολογική έκρηξη στην τρίτη ηλικία; Υπάρχουν άνθρωποι που έζησαν το τηλέφωνο με το μύλο και την ασπρόμαυρη τηλεόραση και ξαφνικά όλοι γύρω τους μιλάνε για ίντερνετ, για βιντεοκλήσεις, για κοινωνικά δίκτυα.

Ένας εντελώς ξένος κόσμος ξαφνικά ανοίχτηκε μπροστά τους σε λιγότερο από τριάντα χρόνια.
Το επόμενο μεγάλο βήμα θα είναι το ψηφιακό χρήμα. Ήδη κάποιες χώρες εισηγούνται την κατάργηση των χαρτονομισμάτων και την καθιέρωση των ψηφιακών νομισμάτων. Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες με τη μορφή που τις γνωρίζαμε θα έχουν μόνο διοικητικό και διεκπεραιωτικό ρόλο.

Αυτό σε εμάς φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό. Τι θα γίνει όμως με τους ηλικιωμένους που μετά βίας προσαρμόστηκαν στο “μηχάνημα που βγάζει λεφτά”; Πώς θα τους δώσουμε να καταλάβουν ότι πλέον το χρήμα θα είναι κάτι άυλο και θα λειτουργούν μόνο οι ψηφιακές συναλλαγές;

Σίγουρα κάποιοι δεν θα έχουν την ευκαιρία να τα ζήσουν. Όμως το ερώτημα παραμένει διότι τη δική τους τη σκυτάλη μια μέρα θα την πάρουμε εμείς. Θα έρθει η στιγμή που ακόμα κι εμείς που έχουμε εξοικειωθεί με την τεχνολογία, δεν θα μπορούμε να την ακολουθήσουμε. Είναι φύση αδύνατον να είμαστε συνεχώς ενημερωμένοι για τα πάντα. Η σκέψη όμως αυτή μπορεί να προστατεύσει τον κόσμο από έναν σύγχρονο ψηφιακό αναλφαβητισμό. Γεγονός που αν επιτρέψουμε, θα δημιουργηθούν πολίτες πολλών ταχυτήτων. Όποιος δεν μπορεί να προσαρμοστεί θα μένει εκτός συστήματος. Έτσι θα δημιουργηθούν νέου είδους ανισότητες. Χρειάζεται να ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με το κατά πόσο αργά ή γρήγορα μπορούμε να αφήνουμε τις νέες τεχνολογίες να υποκαθιστούν κάποιες κλασικές μεθόδους, λαμβάνοντας υπόψη την προσαρμογή των ευαίσθητων ηλικιών. Κάποιοι βέβαια μπορούν να επικαλεστούν ότι δεν μπορεί εξαιτίας αυτού του γεγονότος να προχωράει με ηπιότερους ρυθμούς η εξέλιξη.

Ως απάντηση θα επικαλεστώ όμως ένα παράδειγμα που συμβαίνει στη φύση. Μια αγέλη λύκων όταν μετακινείται χρησιμοποιεί την εξής διάταξη.

Μπροστά μπαίνουν οι γηραιότεροι ώστε να προσαρμόζεται όλη η αγέλη στον δικό τους ρυθμό. Πίσω τους είναι οι μανάδες με τα παιδιά και στο τέλος ακολουθούν οι ώριμοι και δυνατοί λύκοι. Αυτή η διάταξη έχει τη φιλοσοφία ότι καθώς οι δυνατοί βρίσκονται πίσω φυλάνε όλη την αγέλη. Αν συμβεί κάτι μπροστά, στους γηραιότερους και στα γυναικόπαιδα, μπορούν να τρέξουν και να τους προστατεύσουν. Κάποιοι επίσης λειτουργούν ως ανιχνευτές για να βρουν το ασφαλές μονοπάτι. Σε οποιοδήποτε άλλο σχήμα όλη η αγέλη θα είχε πρόβλημα. Διότι αν οι δυνατοί ήταν μπροστά και προχωρούσαν με το δικό τους βήμα, κάποιοι δεν θα μπορούσαν να τους ακολουθήσουν. Έτσι αυτοί που μένουν πίσω γίνονται εύκολοι στόχοι στους κινδύνους.

Η φύση με τη σοφία της για ακόμα μια φορά δείχνει το δρόμο. Το θέμα είναι αν εμείς έχουμε την ωριμότητα να τον ακολουθήσουμε.