Νίκος Παπανδρέου: «Το όραμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αμφισβητείται από τα δύο άκρα»

Κυριακή Πετρίδου

Στα εθνικά θέματα οι αυταπάτες της κυβερνώσας παράταξης μπορούν να καταστούν φοβερά επιζήμιες

Ο κ. Νίκος Παπανδρέου, αν και γόνος μίας από τις ιστορικές πολιτικές οικογένειες της χώρας, πολυπράγμων και επιτυχημένος συγγραφέας μεταξύ άλλων, ήταν σαν να βρισκόταν πάντα στις…παρυφές της πολιτικής ζωής του τόπου.

Με την έννοια ότι μέχρι τώρα δεν είχε διεκδικήσει την ψήφο του ελληνικού λαού.

Αυτό θα κάνει για πρώτη φορά στις επικείμενες ευρωεκλογές, διεκδικώντας μία θέση στα έδρανα του ευρωκοινοβουλίου, μία πολιτική σκηνή που τα τελευταία (αρκετά πια) χρόνια μάθαμε…the hard way ότι παίζει καθοριστικό ρόλο για την πορεία και το μέλλον της Ελλάδας, για τη ζωή μας.

Στη συνέντευξη που παραχώρησε στη «Ροδιακή», ο γιος του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου, που ποτέ δεν είχε ασχοληθεί ενεργά με την πολιτική, εξηγεί τους λόγους που το αποφάσισε αυτή τη χρονική συγκυρία, μιλάει για τα ζητήματα που θα ήθελε να προωθήσει για την Ελλάδα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, εφόσον ο λαός τον τάξει εκεί, και δεν φείδεται κριτικής για τους χειρισμούς της κυβέρνησης στα εθνικά θέματα, λέγοντας ότι «παγιδεύει την εξωτερική πολιτική της χώρας τη στιγμή που λήγει η θητεία της».

Αναλυτικά, η συνέντευξη του κ. Νίκου Παπανδρέου:

-Κύριε Παπανδρέου, γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε ενεργά με την πολιτική, διεκδικώντας για πρώτη φορά την ψήφο του Ελληνικού λαού, σ’ αυτές τις εκλογές;
Οι κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών βρίσκονται στο απόσπασμα: οι συντάξεις, τα δημόσια αγαθά και το κράτος προνοίας. Η Ελλάδα περνάει μια σοβαρή οικονομική κρίση. Την ίδια στιγμή, το όραμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αμφισβητείται από τα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος. Σε αυτή την ιστορική συγκυρία όποιος θεωρεί ότι μπορεί να είναι χρήσιμος, έχει την υποχρέωση να συμμετέχει.

Θεωρώ ότι έχω συσσωρεύσει γνώσεις και εμπειρία. Πιστεύω ότι σε αυτή τη χρονική στιγμή μπορώ να είμαι χρήσιμος στη δημόσια ζωή.

Ο μόνος κριτής φυσικά είναι ο Έλληνας πολίτης.

-Εφόσον ο λαός σας στείλει με την ψήφο του στο Ευρωκοινοβούλιο, τι μπορείτε ή θα θέλατε να κάνετε για τη χώρα σ’ αυτή τη χρονική συγκυρία;
Η ανάπτυξη της Ελλάδος, στην ενέργεια, τα δίκτυα, τις μεταφορές και τον πρωτογενή τομέα περνάει μέσα από τις Βρυξέλλες. Πρέπει να πείσουμε για την ανάγκη Δημοσίων Επενδύσεων και τη μείωση των ασφυκτικών απαιτήσεων για το υπερβολικό πρωτογενές πλεόνασμα. Χρειαζόμαστε συμμαχίες και προοδευτικά επιχειρήματα, όχι φληναφήματα, ιδεοληψίες και νταούλια.

Πρεσβεύω την επανεκκίνηση της Ευρωπαϊκής Οικονομίας μέσα από ένα συνολικό σχέδιο δημοσίων επενδύσεων- ένα νέο «Σχέδιο Μάρσαλ». Αυτά αφορούν την Ελλάδα σε μεγάλο βαθμό. Χρειαζόμαστε ειδική μέριμνα για την Ελλάδα: τα δικά μας νέα Μεσογειακά ολοκληρωμένα προγράμματα.

Μέσα από επιχειρήματα και συμμαχίες οφείλουμε να προωθήσουμε προγράμματα που θα βοηθήσουν τις επενδύσεις, με γνώμονα τη βιώσιμη και περιβαλλοντικά ευαίσθητη ανάπτυξη.

Πιστεύω στην επαναφορά ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους μέσα από «έξυπνες» δημόσιες επενδύσεις. Παράδειγμα μπορεί να αποτελέσει η αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου της χώρας στο άμεσο μέλλον.

-Τι πιστεύετε ότι χρειάζεται ή πρέπει να γίνει για να ανακτήσει ο πολιτικός χώρος που εκπροσωπεί σήμερα, το ΚΙ.ΝΑΛ., αυτός του κέντρου ή της κεντροαριστεράς, τις δυνάμεις που έχει απολέσει όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης;
Η δική μου άποψη είναι ότι έχουμε ξεκινήσει να ανακτούμε το φυσικό πολιτικό μας χώρο.

Το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε από τους πολίτες να τους δώσει μια ιστορική ευκαιρία. Οι προοδευτικοί πολίτες και ανάμεσα τους πολλοί φίλοι του ΠΑΣΟΚ, γενναιόδωρα, του την έδωσαν. Δεν τίμησε την ψήφο τους. Τσάκισε το συλλογικό σθένος με το ψεύτικο δημοψήφισμα, υποθήκευσε τη δημόσια περιουσία εις το διηνεκές, τσαλάκωσε την ιστορίας της ελληνικής Αριστεράς με τη σύμπραξη με την άκρα δεξιά, προχώρησε με ευκολία στην αδιανόητη λιτότητα και την καταστολή, παρενέβη στους δημοκρατικούς θεσμούς, τα βρήκε με ολιγαρχικά οικονομικά συμφέροντα εντός και εκτός Ελλάδος.

Επέδειξε και ασυγχώρητη συμπεριφορά στα εθνικά θέματα. Το αποτέλεσμα; Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ με τις πολιτικές του, οδήγησε στην άνοδο τόσο της Δεξιάς που επιστρέφει χωρίς ένα συγγνώμη για τις δικές της ευθύνες, και της ακροδεξιάς που βρίσκει έδαφος στην ανομία και την απαράδεκτη διαχείριση του προσφυγικού.

Το Κίνημα Αλλαγής έχει πρόγραμμα για την επόμενη μέρα. Μπορεί και οφείλει να ηγηθεί ενός νέου προοδευτικού μετώπου. Τα μέτωπα αυτά χτίζονται με τους προοδευτικούς πολίτες. Καλούμε όλους τους φίλους της μεγάλης προοδευτικής παράταξης να ενώσουμε ξανά τις φωνές μας.

-Πόσο κοντά βρίσκεται σήμερα το ΚΙΝΑΛ με το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Τι πιστεύετε ότι θα πρέπει να υιοθετήσει και τι να αποφύγει από το κόμμα που κυριάρχησε επί τόσα χρόνια στην πολιτική ζωή της χώρας;
Το ΠΑΣΟΚ είναι η σπονδυλική στήλη του Κινήματος Αλλαγής. Είναι η βάση πάνω στην οποία μπορούμε να οικοδομήσουμε μια ευρύτερη προοδευτική συμμαχία με τους πολίτες. Κρατάμε τις πάγιες δεσμεύσεις μας στο Συμβόλαιο με το Λαό για Κοινωνική Δικαιοσύνη. Κρατάμε την παρακαταθήκη του ΕΣΥ, του ΑΣΕΠ, της Διαύγειας. Πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τις πελατειακές σχέσεις. Όλο το πολιτικό σύστημα ευθύνεται για αυτό. Το ΠΑΣΟΚ έχει πάρει το μάθημά του. Για τη Νέα Δημοκρατία επιτρέψτε μου να διατηρώ τις αμφιβολίες μου.

-Με αφορμή την πρόσφατη Συμφωνία των Πρεσπών έχετε δηλώσει ότι «στα εθνικά θέματα πρέπει να είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι». Εδώ, στο Αιγαίο, βρισκόμαστε σε μία πολύ ευαίσθητη εθνικά περιοχή. Εσείς, εφόσον εκλεγείτε στην Ευρωβουλή, με ποιο τρόπο είστε διατεθειμένος να προωθήσετε τα εθνικά μας ζητήματα;
Διανύουμε εξαιρετικά κρίσιμες στιγμές σε ό,τι αφορά τα εθνικά μας θέματα. Η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει, γιατί παγιδεύει την εξωτερική πολιτική της χώρας τη στιγμή που λήγει η θητεία της. Η ενδοτική συμπεριφορά έναντι της Τουρκίας είναι ανεξήγητη. Επιπροσθέτως, η πρόσφατη δημόσια διαφωνία Κοτζιά-Τσίπρα, τείνει να καταστήσει το ζωτικό θέμα των Ελλήνων Μουσουλμάνων, πεδίο εσωκομματικής αντιπαράθεσης! Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Στην περίπτωση των εθνικών θεμάτων οι «αυταπάτες» της κυβερνώσας παράταξης μπορούν να καταστούν φοβερά επιζήμιες.

Η Ευρώπη διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σε ό,τι αφορά τη σχέση μας με τη γείτονα. Το καθεστώς «ειδικής σχέσης» Ευρώπης- Τουρκίας, διαμορφώνει θετικό πλαίσιο για την άσκηση αποτελεσματικής διπλωματίας.
Τα σύνορα της Ελλάδος είναι και τα σύνορα της Ευρώπης. Διατηρώ πάγιες θέσεις για την ανάγκη ύπαρξης κοινού Ευρωστρατού και κοινών δυνάμεων ασφαλείας, διατηρώντας πάντα ισχυρή αποτρεπτική ισχύ σε εθνικό επίπεδο.
Σε ό,τι αφορά το άμεσο μέλλον και το μεταναστευτικό ζήτημα, θα πιέσω για ένα Κοινό και Ενιαίο Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου. Οι χώρες του νότου - όπως η Ελλάδα - δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε τόσο μεγάλο αριθμό προσφύγων – και δεν είναι και δίκαιο.