Πριν αλέκτορα φωνήσαι...

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Θανάσης Καραναστάσης

Έχουμε μπροστά μας την Εβδομάδα των Παθών. Και θ’ ακουστεί ξανά η ρήση του Ιησού “Πριν αλέκτορα φωνήσαι, τρις απαρνήσει με”, στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο.

Πολλοί, στον σύγχρονο λόγο, αποδίδουν πολύ συχνά τη ρήση αυτή εντελώς λανθασμένα λέγοντας “Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις...”

Πρώτον, ο πετεινός δεν λαλεί, αλλά κράζει.

Δεύτερον, είναι ο Πέτρος που απαρνιέται τρεις φορές τον Χριστό πριν κράξει ο πετεινός. Είναι ένα κόμμα που χωρίζει το πιο σωστό από το λάθος, αυτό:

“Πριν αλέκτορα φωνήσαι, (κόμμα) τρις απαρνήσει με”.

Το παραπάνω είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα λαθεμένης απόδοσης παροιμιών, γνωμικών, ιδιωματικών φράσεων κ.λπ.

Τα τελευταία ιδίως χρόνια το πρόβλημα αυτό έχει γίνει κανόνας στον ηλεκτρονικό, αλλά και στον γραπτό Τύπο. Έτσι αλλάζει το νόημα αυτών των τόσο σημαντικών στοιείων της γλώσσας μας.
Άλλο σχετικό παράδειγμα: η παροιμία “Ζήσε ΜΑΥΡΕ μου να φας τον Μάη τριφύλλι”.

Πώς την λένε ή την γράφουν; “Ζήσε Μάη μου (!) να φας τριφύλλι”!

Ανήκουν άραγε οι μήνες στα μηρυκαστικά και δεν το ξέρουμε;

Άλλο παράδειγμα: “Λείπει ο Μάης (!) απ’ τη Σαρακοστή;”

Κι άλλο: “Όπου καεί στο χυμό (!) φυσά και το γιαούρτι”.

Είναι αναρίθμητα τα σχετικά παραδείγματα. Κι όχι μόνον αναφορικά με τις παροιμίες, τα αποφθέγματα κ.ά.
Η μητρική μας γλώσσα κακοποιείται από τους αμαθείς που έχουν κατακλύσει τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, το διαδίκτυο και από έντυπα απαράδεκτου επιπέδου.

Δεν είναι θέμα αυτό για δημόσιο προβληματισμό;

Δεν πρέπει κάποτε φιλόλογοι, γλωσσολόγοι, ειδικοί σε θέματα γλώσσας να πάρουν κάποια θέση; Δημόσια. Αυτή την απορία έχω.