Το μήνυμα των εκλογών

Φίλιππος Ζάχαρης

Πολλοί μιλούν και θέλουν να πιστεύουν πως η Ελλάδα εισέρχεται σε μια νέα εποχή, μετά τη νίκη της Ν.Δ. Μετά τη διακυβέρνηση της χώρας από το ετερόκλητο σχήμα της κατ’ επίφασιν αριστεράς και της εθνικιστικής δεξιάς, μετά το ξεσκόνισμα των γαλάζιων σημαιών από το μνημονιακό χρονοντούλαπο, έρχεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης να κυβερνήσει μια χώρα με την ψήφιση μιας σειράς νομοσχεδίων μέχρι τα Χριστούγεννα, που όπως είναι φυσικό θα προκαλέσουν και πάλι κοινωνική αναστάτωση.

Η Δεξιά, που θέλει να αποτινάξει τη ρετσινιά του συντηρητισμού και της δογματικής διακυβέρνησης του τόπου, κάνει και πάλι την εμφάνισή της, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την απήχηση και τις παρενέργειες στον κοινωνικό ιστό από τα νέα σκληρά μέτρα που αναμένονται, σε συνέχεια φυσικά της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.

Το νέο δίπολο εξουσίας συνοδεύεται βέβαια και από μερικά άλλα κόμματα – καθένας κάνει την εκτίμησή του για αυτά – συν το παραδοσιακό ΚΚΕ που παλεύει να αναστηθεί με νέο ταχνητά πλουραλιστικό ύφος και ήθος αλλά και το ΚΙΝΑΛ που ψάχνει ακόμη να βρει το ιδεολογικό του στίγμα ή τη στάση της επόμενης μέρας στο προσεχές κοινοβούλιο.

Ο αποκλεισμός της Χρυσής Αυγής βέβαια, ήταν από τα πολύ θετικά των εκλογών, παρόλα αυτά όμως η παρουσία της Ελληνικής Λύσης προβληματίζει και πάλι σοβαρά, αν μάλιστα σκεφθεί κανείς τη δήλωση Βελόπουλου ότι οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής πήγαν στη Ν.Δ.

Παίρνουμε μια γεύση λοιπόν από το νέο Κοινοβούλιο, από τα έξι κόμματα που ψήφισε ο ελληνικός λαός που συνειδητά πλέον έχει επιλέξει την πορεία του στο πολιτικό γίγνεσθαι. Όλα τα υπόλοιπα ανήκουν στους εκλογολόγους και τα τηλεοπτικά κανάλια που και πάλι έδωσαν ρέστα λαϊκισμού και πολιτικάντικου ομφαλοσκοπισμού, με παθητικούς θεατές και πονηρές τακτικές πρόβλεψης της επόμενης μέρας.

Ένα είναι σίγουρο: η Ελλάδα δεν άλλαξε σελίδα, γιατί πολύ απλά οι πολίτες της δίνοντας μια ευκαιρία στη συντηρητική παράταξη να κυβερνήσει και πάλι, παρέχουν τα εχέγγυα σε ένα μνημονιακό κόμμα να επιστρέψει χωρίς τη ρετσινιά του παρελθόντος αλλά του εξυγιαντή.

Φυσικά θα επαναλάβω και πάλι πως η παράταιρη αριστερή παρένθεση έκανε το παν για να εξοργίσει περισσότερο τον ελληνικό λαό. Αυτός όμως εμπιστεύθηκε την τύχη του και πάλι στους γνωστούς χειριστές της εξουσίας. Και το επαναλαμβανόμενο πολιτικό τροπάριο έχει και πάλι την τιμητική του.

Αν θέλει κανείς να βγάλει κάποιο συμπέρασμα από τις εκλογές αυτές, είναι πως καμία αλλαγή δεν συντελέστηκε – τουναντίον νιώθει κανείς πως επαναλαμβάνεται το γνωστό έργο με διαφορετικούς κομπάρσους – πολιτικούς απαλλαγμένους από το στίγμα του μνημονίου, λες και δεν πέρασαν ποτέ από την κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια, λες και όλοι ξέχασαν τον ρόλο που έπαιξαν Ν.Δ. και νυν ΚΙΝΑΛ στη σταδιακή πτώχευση της χώρας.

Όμως δυστυχώς δεν είναι και λίγοι οι πολίτες που συντηρούν αυτή τη νοσηρή κατάσταση. Είναι οι ίδιοι πολίτες που ανέχθηκαν επί τέσσερα συναπτά έτη τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, οι ίδιοι που δεν αντέδρασαν ουσιαστικά στο βαρύ μνημόνιο από το 2015 και μετά.

Μπροστά μας λοιπόν μια νέα κατάσταση, με τη Ν.Δ. να ειστρέφει στην εξουσία και χιλιάδες κομματικά στελέχη της να περιμένουν να τακτοποιηθούν καταλλήλως. Οι παθογένειες του ρουσφετιού και των θεαματικών μετεγγραφών τύπου Χρυσοχοΐδη, η παρουσία νέων επαγγελματιών πολιτικών στα έδρανα της Βουλής, τα δεκάδες νέα φιλόδοξα πρόσωπα στο Κοινοβούλιο που εξασφάλισαν καλό μισθό για τέσσερα τουλάχιστον χρόνια, όλα αυτά ήταν επιλογή των πολιτών που από χρόνο σε χρόνο φωλιάζουν και σε νέο κόμμα.

Θέλουν κάποιοι να πιστεύουν πως έχουμε πλέον μαι άλλη κατάσταση μετά την επικράτηση Μητσοτάκη. Θέλουν να φαντασιώνονται μια πιο δίκαιη κοινωνία, συνοδευόμενη από πολιτικο-οικονομική σταθερότητα.

Μάταιες αλλά πάνω απ’ όλα ποταπές σκέψεις. Στο τέλος μένουν μόνο τα ευχαριστήρια των ξένων ηγετών. Αυτά και η υπενθύμιση ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να ξεχνά τις υποχρεώσεις της απέναντι στους δανειστές. Αυτό είναι και το βασικό μήνυμα των εκλογών που πέρασε στα ψιλά.