Ο 22χρονος Ροδίτης που έκανε το χόμπι του επάγγελμα!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 5540 ΦΟΡΕΣ
Ο Βασίλης Αναστόπουλος, και η αγάπη του για την παράδοση που του έδωσε πρωτότυπη δουλειά
Τόσο μικρός, αλλά με κατασταλαγμένη σκέψη. Τόσο οργανωμένος που στα 22 του χρόνια είναι ήδη καιρός που έχει κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και δεν σταματά εκεί.
Η συλλογή του από παλιά αυθεντικά αντικείμενα, υφάσματα και φορεσιές του Αρχαγγέλου, κοσμεί το δικό του Λαογραφικό Μουσείο στο κέντρο του χωριού και το επισκέπτονται ντόπιοι, Έλληνες και ξένοι τουρίστες που το επιθυμούν.
Ο Βασίλης Αναστόπουλος, 22 ετών φοιτητής στο 4ο έτος πλέον της Σχολής Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης, εμπλουτίζει συνεχώς τη συλλογή του, και επισκέπτεται τα νησιά για να ανακαλύψει επίσης τους θησαυρούς τους, αγοράζοντας παλιά αντικείμενα που ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει ξεπεράσει.
Ο νεαρός Αρχαγγελίτης που από μικρός ήξερε τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει, πράγμα σπάνιο και για τους πλέον ώριμους νέους ανθρώπους, καθοδηγήθηκε από την αγάπη του στην παράδοση και έχοντας τη στήριξη της οικογένειάς του σήμερα οδεύει σε δρόμους που κατευθύνει το ανήσυχο πνεύμα του.
Μόλις επέστρεψε για τις καλοκαιρινές του διακοπές στο νησί, που μόνο… διακοπές δεν θα είναι αφού η… δουλειά του πάει ρολόι και η όρεξή του είναι μεγάλη.
Από πότε θυμάσαι τον εαυτό σου να έχει αγάπη για τα παλιά αντικείμενα;
Από την οικογένειά μου υπήρχαν κάποια αντικείμενα παλιά, λαογραφικού ενδιαφέροντος που για εμένα έγιναν αμέσως ένας θησαυρός, με πολύ μυστήριο. Τα είχαμε φυλαγμένα σ’ ένα σεντούκι και με θυμάμαι πολύ μικρό να το ανοίγω, να τα κοιτάω, να τα πιάνω στα χέρια μου και να κλείνω πάλι το σεντούκι. Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με την πολιτιστική μας κληρονομιά. Τις ίδιες εποχές θυμάμαι όταν όλοι στην οικογένεια πηγαίναμε στο χωράφι να μαζέψουμε ελιές, εγώ έψαχνα τα σπασμένα κεραμικά που υπήρχαν διάσπαρτα στο χωράφι, κι αναρωτιόμουν πώς βρέθηκαν εκεί. Αργότερα θυμάμαι ότι βρήκα βιβλία αρχαιολογικά και τοπικά και διάβασα για τη μεγάλη παράδοση που έχει η περιοχή μου στην κεραμική. Άρχισα να κάνω συνειρμούς, οι οποίοι στην πορεία, κι ενώ ξεκίνησα να διαβάζω, αποδεικνυόταν ότι είχαν ιστορική βάση, κι αυτό με γέμιζε χαρά και μου έδινε όρεξη να ψάχνω περισσότερο.
Και η Σχολή που επέλεξες να φοιτήσεις είναι σε παρεμφερή κατεύθυνση!
Στη Γ’ Λυκείου ήμουν αποφασισμένος ότι αυτό που ήθελα να κάνω έπρεπε να έχει σχέση με όλα αυτά που αγαπώ. Έτσι επέλεξα τη Σχολή Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης, που περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα γνώσεων και ταυτόχρονα καλύπτει και μία μεγάλη χρονική περίοδο μελέτης αντικειμένων. Από το Σεπτέμβριο θα παρακολουθήσω το 4ο έτος. Η αγάπη μου για την κατεύθυνση αυτή ενισχύει την όρεξη για τη σχολή μου.
Η ιδέα σου να δημιουργήσεις το Αρχαγγελίτικο σπίτι στον Αρχάγγελο πώς προέκυψε και πότε έγινε πραγματικότητα;
Η οικογένειά μου δεν είχε το τυπικό Αρχαγγελίτικο σπίτι και πάντα ήταν αυτό το όνειρό μου. Έτσι, πλησιάζουν δύο χρόνια που μέσα σ’ αυτό το σπίτι τοποθέτησα μέρος της Συλλογής που είχα ήδη δημιουργήσει, αγοράζοντας αντικείμενα με πολλά από τα οποία το στόλισα όπως είναι τα πιάτα που είναι όλα αυθεντικά, οι φορεσιές, και παλιά και ίσως ξεχασμένα αντικείμενα, τα οποία τότε ήταν απολύτως απαραίτητα.
Έχεις κι άλλα αντικείμενα στη συλλογή σου τα οποία δεν εκτίθενται;
Στη συλλογή μου έχω πολλά περισσότερα αντικείμενα από αυτά που εκθέτω στο Αρχαγγελίτικο σπίτι στο οποίο χρησιμοποίησα μόνο όσα χρειάζονται, με βάση το έθιμο. Όλα είναι αυθεντικά, τα περισσότερα είναι από αγορές που έχω κάνει, ενώ τα τελευταία χρόνια πολλοί Αρχαγγελίτες και τους ευχαριστώ γι αυτό, μου έχουν δωρίσει πολύτιμα οικογενειακά τους αντικείμενα. Το Αρχαγγελίτικο σπίτι δεν ανήκει σ’ εμένα, ανήκει σ’ όλο το χωριό και στους επισκέπτες του, οι οποίοι έρχονται απ’ όλο τον κόσμο και εισάγονται στην πολιτιστική κληρονομιά του χωριού μου και της Ρόδου.
Το ενδιαφέρον σου επικεντρώνεται μόνο στο χωριό σου ή ψάχνεις παλιά αντικείμενα και άλλων περιοχών;
Για εμένα είναι πάντα πρόκληση να καταφέρνω να εντοπίσω ένα σπάνιο αντικείμενο, να το αγοράσω και να το προσθέσω στη συλλογή μου. Η ικανοποίηση έρχεται γνωρίζοντας ότι έχω διασώσει και βρίσκεται σε ασφαλή χώρο, ένα κομμάτι της παράδοσής μας. Η αγάπη αυτή μ’ έκανε τα τελευταία χρόνια να πηγαίνω στα νησιά μας και να ανακαλύπτω τους θησαυρούς τους, αντικείμενα παλιά, καμιά φορά και ξεχασμένα, τα οποία αγοράζω και έχω στη συλλογή μου από Αστυπάλαια, Σύμη, Κάρπαθο, Τήλο, Νίσυρο και άλλα νησιά.
Αντί να κάνεις ό,τι κάνει ένας νεαρός της ηλικίας σου, εσύ πας στα νησιά και ψάχνεις τα παλιά;
Δεν είμαι τελείως αποκομμένος από το πώς ζει ένας νεαρός της ηλικίας μου, αλλά δεν με γεμίζει και το να ζω μόνο έτσι. Η ενασχόληση αυτή μου δίνει χαρά και περισσότερη χαρά μου δίνει ότι εισάγω και πολλούς φίλους μου στο να βλέπουν την παράδοση με άλλο μάτι.
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
