Δημοτικό Στάδιο Ρόδου: Είμαστε η γενιά του «ό,τι να ’ναι και όπως να ’ναι»!

Rodiaki NewsRoom

Τα όσα γίνονται τις τελευταίες ημέρες στο Δημοτικό Στάδιο "Διαγόρας" της πόλης μας, φέρνουν στην επικαιρότητα τις άστοχες -τελικά- παρεμβάσεις από κάθε άποψη που κατά καιρούς έχουμε κάνει εμείς οι ...νεοροδίτες σε έργα των Ιταλών.

Οι παλιότεροι θα θυμούνται πάρα πολύ καλά ότι το συγκεκριμένο στάδιο, είχε μια εντελώς διαφορετική εικόνα μέχρι και την εποχή που μπήκε ο χλοοτάπητας (στο τέλος του 1979) για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της Ρόδου που τότε έπαιζε στο πρωτάθλημα της Α' Εθνικής Κατηγορίας.

Ήταν ένα στάδιο άκρως λειτουργικό για τον φίλαθλο κόσμο και με σαφώς μια πιο ...συμβατή και με το περιβάλλον εικόνα.

Στο σημείο που έγιναν οι παρεμβάσεις προκειμένου να αυξηθεί η χωρητικότητα (δηλαδή στο "πέταλο" δεξιά και αριστερά του ιστορικού ρολογιού), δέσποζαν τα θαυμάσια δέντρα που υπήρχαν και "αγκάλιαζαν" τις εξέδρες (αποτελούσαν σήμα κατατεθέν), ενώ υπήρχε και άπλετος χώρος για να κινηθούν οι θεατές.

Ακριβώς εκεί που τελείωναν τα σκαλιά των εξεδρών, υπήρχε ένα φαρδύς διάδρομος που διευκόλυνε την είσοδο και την έξοδο μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα αλλά και παράλληλα εξυπηρετούσε και τους όρθιους φιλάθλους.

Την εποχή μάλιστα που οι εξέδρες των ορθίων ήταν "must" στα ποδοσφαιρικά γήπεδα ανά τον πλανήτη, εμείς αποφασίσαμε να μην ακολουθήσουμε τη λογική.

Όπως αποδεικνύεται στις ημέρες μας με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, η συγκεκριμένη παρέμβαση όχι μόνο κατέστρεψε τη στιλιστική άποψη του έργου, το μετέτρεψε και σε επικίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα.

Διότι, το πρόσθετο κομμάτι στην εξέδρα προκειμένου να αυξηθεί η χωρητικότητα ήταν μια κακοτεχνία όπως δηλώνει στην «Αθλητική Ροδιακή» και ο προϊστάμενος της Εφορίας Νεοτέρων Μνημείων Γιώργος Καρυδάκης.

Με την πάροδο των χρόνων, έγιναν και άλλες παρεμβάσεις που επίσης ...στραπατσάρισαν την ιστορική εικόνα του Σταδίου, όπως η φαεινή ιδέα καταστροφής των σκαλοπατιών πίσω από τη σκεπαστή εξέδρα (που διευκόλυναν στην ομαλότερη είσοδο και έξοδο του κόσμου), καθώς και το κλείσιμο όλων των καμαρών που αποτελούσαν ένα από τα σήματα κατατεθέν του Σταδίου.

Οι συγκεκριμένες καμάρες ήταν διάσημες και εμείς αποφασίσαμε έτσι απλά να τις κλείσουμε, χρησιμοποιώντας μάλιστα υλικά που δεν συνάδουν με το χώρο. Οι Ιταλοί δεν έκαναν κάτι τυχαία. Όλα ήταν μελετημένα και βάση συγκεκριμένου σχεδίου. Εμείς ήρθαμε για να τα καταστρέψουμε και να αφήσουμε το στίγμα της προχειράτζας και του «ό, τι να’ ναι, όπως να’ ναι».

Η κατεδάφιση του επικίνδυνου τοιχίου, ίσως είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την ιστορική συνολική αποκατάσταση -έστω και τόσα χρόνια μετά- του συγκεκριμένου μνημείου…

Δραγάτης Δημήτρης