Η έκθεση «Αιγαίο-Μεσόγειος» του Μάνου Αναστασιάδη στο Γαλλικό Κατάλυμα Ρόδου

Rodiaki NewsRoom

Στον ωραίο και υποβλητικό χώρο του Γαλλικού Καταλύματος Ρόδου της οδού Ιπποτών βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγάλη εικαστική έκθεση του Μάνου Αναστασιάδη με θέμα «Αιγαίο-Μεσόγειος- εικόνες-μύθοι-ενοράσεις-αφαιρέσεις», η οποία εντάσσεται στο 4ο Φεστιβάλ Καλλιτεχνικής Δημιουργίας Ροδίων 2019.

Ο γνωστός δημιουργός είναι διδάκτωρ στο Τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, υπήρξε δάσκαλος τέχνης και εκπαιδευτικός, δίδαξε στη δημοτική εκπαίδευση και στο Μεταπτυχιακό Τμήμα δασκάλων «Αλέξανδρος Δελμούζος», υπό την εποπτεία του Πανεπιστημίου Αιγαίου, με επιστημονικό αντικείμενο την εικονογράφηση και την εικαστική έκφραση των παιδιών, ειδικά για τη μεγάλη της σημασία ως αισθητικό και επιστημονικό εργαλείο έρευνας και μελέτης.

Η έκθεση έχει αναδρομικό χαρακτήρα και είναι εντυπωσιακή, μπορώ να το πω αυτό παρακολουθώντας προσεκτικά τη δραστηριότητά του διαχρονικά, με έργα αντιπροσωπευτικά του συγκεκριμένου θέματος από τα μέσα της δεκαετίας του ‘80 μέχρι τις μέρες μας.

Όσον αφορά τα ποιοτικά στοιχεία της έκθεσης, κάνει ιδιαίτερη εντύπωση ο πλούτος των τεχνικών του και η δύναμη των εκφραστικών του διατυπώσεων, ο στοχασμός και η συνθετική του ικανότητα πάνω σε θέματα αυτού του χώρου των μεγάλων ιδεών, της ωραιότητας, του φωτός και των ανθρώπων του. Το Αιγαίο και η Μεσόγειος, ως φυσικός, πνευματικός, κοινωνικός και βιωματικός χώρος φαίνεται να υπήρξε γι’ αυτόν σχεδόν μυθικός και αναμφισβήτητα του έδωσε σπουδαίες εμπνεύσεις και ερεθίσματα για να δημιουργήσει.

Απ’ ό,τι διαπίστωσα, στην έκθεση αυτή μπορεί κανείς να παρακολουθήσει ολόκληρη την εξέλιξη του έργου του, μέσα στην οποία ενσωματώνει όλες τις μελέτες, τις γνώσεις, τους πειραματισμούς, τις ανακαλύψεις και τις επιρροές που δέχτηκε όλα αυτά τα χρόνια, γι’ αυτό και κάθε έργο του φαίνεται να παραπέμπει στο βάθος όλων των αναζητήσεών του, διατηρώντας την ελευθερία του να σκέφτεται, να ανανεώνεται και να παραμένει πάντα δημιουργικός.

Όπως διαπιστώνει σε μελέτη του και ο ομότιμος καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης Χρύσανθος Χρήστου, μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του είδους στη χώρα μας, ο Μάνος Αναστασιάδης είναι βαθύς γνώστης των παραδόσεων και γενικά των μέσων και των τεχνικών της παραδοσιακής ζωγραφικής και των εικαστικών τεχνών, είναι ανοιχτός όμως σε νέες αντιλήψεις και διατηρεί πάντα την ελευθερία των επιλογών του.

Θα συμπλήρωνα κι εγώ, απ’ ότι διαπίστωσα, πρόκειται για ένα ελεύθερο πνεύμα, ένα πηγαίο ταλέντο, που ανανεώνεται διαρκώς, όπως τονίζει με έμφαση κι ο πρόωρα χαμένος σπουδαίος σκιτσογράφος της πόλης μας Βαγγέλης Παυλίδης. Για παράδειγμα, πράγματι, στην πιο πρόσφατη ενότητα του έργου του, φαίνεται να ενσωματώνει με μοναδικό θεωρώ τρόπο σε ολόκληρη τη νεοελληνική τέχνη, στοιχεία της νέας ψηφιακής τεχνολογίας, ανοίγοντας διάπλατα ένα παράθυρο στη νέα εποχή, παρακολουθώντας τις εξελίξεις και τις νέες δυνατότητες που προκύπτουν για τη δημιουργική τέχνη.

Έχει αξία να τονιστεί στο σημείο αυτό ότι οι συγκεκριμένες ενσωματώσεις αποφεύγουν τις παγίδες και τους αυτοματισμούς αυτής της νέας τεχνολογίας, και απ’ ό,τι διαπιστώνω, δίνουν ακόμα μεγαλύτερη ελευθερία στο έργο του, προσθέτοντας σ’ αυτό σε πολλά έργα του περισσότερο εμπλουτισμό και ένα μαγικό χαρακτήρα. Αναμφίβολα, αυτό προσθέτει μεγαλύτερη πληρότητα στην καλλιτεχνική του πορεία.

Οφείλω να πω ότι στην έκθεση αυτή του Μάνου Αναστασιάδη προβάλλεται με εξαίρετο τρόπο η καθαρότητα, η διαφάνεια και η συνδυαστική ποικιλομορφία, μέσα από μια σοβαρή και ολοκληρωμένη προσπάθεια να μιλήσει με τη γλώσσα της ζωγραφικής και των εικαστικών τεχνών για τις αλήθειες του, για τις σκέψεις, τις εντυπώσεις και τα συναισθήματά του πάνω στα θέματα που τον συγκινούν και τον εμπνέουν, με μια δύναμη που εντυπωσιάζει ως πράξη δημιουργίας.

Μερικοί τίτλοι ενοτήτων της έκθεσης είναι χαρακτηριστικοί, όπως: «Κορίτσια στον ήλιο του Αιγαίου», που φαίνεται να παραπέμπουν στη Χρυσή εποχή της ανθρωπότητας από την Κοσμογονία του Ησιόδου, στην αγνή ομορφιά και σ’ ένα λαμπρό κι ευτυχισμένο κόσμο.

Αντίθετα, για λόγους ισορροπίας και αλήθειας, στο πλαίσιο της ολιστικής του αντίληψης, η αμέσως επόμενη αντιδιαμετρική ενότητα της έκθεσης παρουσιάζει συμβολικά και μεταφορικά, έργα όπως: «Μινώταυρος», «Καμακωμένο ψάρι», «Ίλεως- ίλεως», «Νίκη», «Το πουλί του οιωνοσκόπου» κ. ά, που αναφέρονται σε υπαρκτά προβλήματα της ανατολικής Μεσογείου, με τις αιώνιες εντάσεις και συγκρούσεις των γεωστρατηγικών, φυλετικών και πολιτικών συμφερόντων της περιοχής.

Στον εκθεσιακό χώρο του Γαλλικού Καταλύματος παρουσιάζεται παραστατικά και διαδοχικά η εντυπωσιακά διαδρομή της πορείας του καλλιτέχνη, από τον ρεαλισμό και νατουραλισμό στη συμπύκνωση των ιδεών και την αφαίρεση, που καταλήγουν σε συμβολικές μονοχρωμίες, μια διαδικασία που κράτησε γι’ αυτόν πολλά χρόνια.

Θεωρώ ότι πολύ ενδιαφέροντα είναι τα έργα της πρώτης περιόδου της δεκαετίας του ‘80-’90, για όσους θέλουν να γνωρίσουν σε μεγαλύτερο βάθος την εξέλιξη του έργου του. Είναι έργα κυρίως μεγάλων διαστάσεων τα περισσότερα, με πολλές και ενδιαφέρουσες τεχνικές και αναφέρονται σε προβλήματα της εποχής και σε δικές του αγωνίες. Χαρακτηριστικοί τίτλοι είναι: «Άγγελος εκδικητής», «Βράχος στο Αιγαίο», Η γυναίκα του ψαρά», «Μορφή», που συνδυάζει στοιχεία από την αρχαία τραγωδία (Αντιγόνη), τη βυζαντινή περίοδο (Παναγία) και τη νεοελληνική τέχνη, κυρίως τη χαρακτική.

Πολύ σημαντικά είναι επίσης τα πιο σύγχρονα έργα του, που σηματοδοτούν μια μεγάλη στροφή γενικότερα στην πορεία του έργου του προς την εκφραστική πληρότητα και την ολοκλήρωση του δικού του οράματος.

Ολοκληρώνοντας, καλώ το κοινό της πόλης μας να επισκεφτεί αυτή την έκθεση, που θα είναι ανοιχτή μέχρι τις 14 Σεπτεμβρίου 2019, για να σχηματίσει μια πιο σαφή αντίληψη για τις πραγματικές καλλιτεχνικές δυνάμεις, σε υψηλό επίπεδο, που υπάρχουν και δημιουργούν στην πόλη μας, κάτι που το έχει ανάγκη για την πραγματική της πρόοδο και ανάπτυξή στη σύγχρονη εποχή.

Ρόδος 4/9/2019
Με τιμή Φαέθων