Διλήμματα και πισωγυρίσματα...

Διλήμματα  και πισωγυρίσματα...

Διλήμματα και πισωγυρίσματα...

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 241 ΦΟΡΕΣ

Γράφει η Μαρία Καρίκη
Ψυχολόγος


Πολλές φορές στη ζωή μας βιαζόμαστε να αποφασίσουμε, να καταλήξουμε, να επιλέξουμε... Γρήγορα για να μη χάσουμε την ευκαιρία, για να μην αλλάξουμε γνώμη, για να μην διστάσουμε, για να μην προλάβει να μας πείσει κανείς προς μια κατεύθυνση που δεν θέλουμε. Σαν να φοβόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό...

Τι γίνεται αν δεν είμαστε σίγουροι; Αν χρειαζόμαστε παραπάνω χρόνο από ό,τι νομίζαμε; Αν δεν βλέπουμε πια τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο; Αν θέλουμε μια παράταση; Αν έχουμε αμφιβολίες για το συμπέρασμα στο οποίο καταλήξαμε; Γιατί δεν αντέχουμε να αναζητήσουμε σχολαστικά την αλήθεια εντός μας και απλώς βιαζόμαστε να απαλλαγούμε από το εκάστοτε πρόβλημα ή τον προβληματισμό;

Δεν χρειάζεται να τρέμουμε τα διλήμματα. Δεν είναι πάντα ξεκάθαρα τα πράγματα. Υπάρχουν φορές που συγκρούεται μέσα μας η επιθυμία με τη λογική, η ανάγκη να εμπιστευτείς με την επιφυλακτικότητα, η ανάγκη να αφεθείς με το φόβο να πληγωθείς. Ακροβατούμε ανάμεσα στο ιδεατό και την πιθανότητα να απογοητευτούμε οικτρά. Κανείς δεν εξαιρείται.

Κανείς δεν μπορεί να προβλέπει πάντα με επιτυχία την έκβαση της διαδρομής. Αστάθμητοι παράγοντες θα υπάρχουν πάντα. Το ζήτημα είναι πόσο ρισκάρουμε να ζήσουμε το παρακάτω. Να μάθουμε βιωματικά το τι θα συμβεί. Ή θα επιβεβαιωθούμε ή θα διαψευστούμε.

Το να έχεις δεύτερες σκέψεις είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο. Το να ανησυχείς μήπως παίρνεις τη λάθος απόφαση είναι ανθρώπινο. Συχνά, μπορεί να είσαι ξεκάθαρος μέσα σου για το τι δεν θες, αλλά αυτό δεν σημαίνει και απαραίτητα ότι γνωρίζεις τι ακριβώς θες. Αυτό που σου απομένει, λοιπόν, είναι να αντέξεις και να αποδεχτείς τον εαυτό σου. Με τα πάνω και τα κάτω του.

Με την αποφασιστικότητά του και την αναβλητικότητά του. Δεν υπάρχει ένας προδιαγεγραμμένος «σωστός» δρόμος. Είσαι άνθρωπος θα πει είσαι ρευστός. Τα συναισθήματά σου εναλλάσσονται, η κρίση σου επηρεάζεται, οι φόβοι και τα άγχη σου σε αποσυντονίζουν, η ανάγκη σου για ασφάλεια σε κάνει να αμφισβητείς καθετί καινούριο και πρωτόγνωρο.

Τα διλήμματα, επομένως, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης. Αναρωτιέμαι, αμφιταλαντεύομαι, αναστοχάζομαι, αναθεωρώ, πειραματίζομαι... Δεν υπάρχουν πάντα σαφείς απαντήσεις, ούτε ξεκάθαρες ενδείξεις. Σχεδόν πάντα κάτι μένει που δεν μπορείς να ερμηνεύσεις ή να αναλύσεις. Κι απλά μένει να το τολμήσεις ...χωρίς εγγυήσεις.

Γιατί αυτό είναι η ζωή. Ένα κράμα από ένστικτο και αβεβαιότητα, από έντονη επιθυμία και ατελείωτα σενάρια πιθανής «αποτυχίας». Ή συμβιβάζεσαι ή ρισκάρεις. Ή παραδίνεσαι στην ψευδαίσθηση του ελέγχου ή ζεις για να μη μετανιώσεις για αυτά που δεν έκανες.

Το να κοντοστέκεσαι, λοιπόν, και να κοιτάς πίσω σημαίνει πως ίσως δεν είσαι έτοιμος να πεις το αντίο σου. Ίσως συνειδητοποιείς ότι υπερέβαλες ή ότι βιάστηκες (όπως πάντα) να οχυρωθείς για να μην πονέσεις ή ματαιωθείς. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τις προβολές του και να ερμηνεύσει έναν άνθρωπο ή μια κατάσταση από τη δική του μόνο μεριά με βάση τη δική του θεώρηση και κοσμοθεωρία. Με αυτό τον τρόπο ξεκινάει η προκατάληψη, η μεροληπτική στάση και βγαίνει η στεγνή «ετυμηγορία»...

Δεν είναι εύκολο να διαχειριστείς μέσα σου τις συγκρούσεις σου, την πάλη σου με το άγχος σου για το αύριο και το επόμενο βήμα. Έχεις, ωστόσο, το δικαίωμα να σταθείς, να πάρεις το χρόνο σου, να μη βιαστείς να καταλήξεις κάπου. Έχεις το δικαίωμα να έχεις τους δισταγμούς σου, τις αναστολές σου, χωρίς ωστόσο να ορίζουν αποκλειστικά την τελική σου απόφαση. Έχεις το δικαίωμα να ανατρέψεις τα πάντα είτε μπρος τα εμπρός είτε προς τα πίσω...!

Κι αν κάποιες φορές αισθάνεσαι πελαγωμένος, πανικοβλημένος και ευάλωτος, δεν πειράζει! Είναι και αυτή εκδοχή του εαυτού σου! Δεν μπορείς να τα ξέρεις όλα, ούτε να τα υπολογίσεις όλα. Το μόνο που χρειάζεται να θυμάσαι είναι να είσαι αυθεντικός, τολμηρός και ανοιχτός σε ό,τι μπορεί να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Μην τα φοβάσαι, λοιπόν, τα διλήμματα και τα πισωγυρίσματα.

Είναι και αυτά κομμάτια σου... είναι ίσως μία πρόκληση προκειμένου να δεις μέχρι πού μπορεί να σε πάει η επιθυμία, το όραμα, ο κάθε επιμέρους στόχος σου.... Πόσο κοντά ή μακριά από τη βολή σου και τα δεδομένα σου...

Διαβάστε ακόμη

Πάνος Δρακόπουλος: «Στη θέση των διωκόμενων εκπαιδευτικών – ο καθένας»

Ιωάννης Ηλ. Βολανάκης: Λονικέρα η ιαπωνική (Lonicera japonica), κοινώς αιγόκλημα, αγιόκλημα

Δημήτρης Προκοπίου: Θαλάσσιος τουρισμός

Ηλίας Καραβόλιας: Το συμβάν που έγινε σημείο

Αργύρης Αργυριάδης: Απορίες για μία φαραωνική μεταρρύθμιση στον χώρο της Δικαιοσύνης

Ηλίας Καραβόλιας: Οι νέοι μεγάλοι πόλεμοι

Κυριάκος Μιχ. Χονδρός: 109 χρόνια από ένα μεγάλο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και του πολιτισμού

Χρήστος Γιαννούτσος: Ψηφίζουμε στις Ευρωεκλογές επειδή δεν υπάρχει Planet B