Νεκρολογία: Bασίλης Καμπουράκης

Νεκρολογία: Bασίλης Καμπουράκης

Νεκρολογία: Bασίλης Καμπουράκης

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 708 ΦΟΡΕΣ

Γράφει ο Μιλτιάδης Λογοθέτης


Η Ρόδος έχασε έναν από τους τελευταίους πρωτοπόρους της τουριστικής ανάπτυξης της Ρόδου και όχι μόνο γιατί ο λόγος του είχε πανελλήνια εμβέλεια από τα διάφορα τουριστικά forum των Αθηνών, που κλήθηκε να καταθέσει την πολύχρονη εμπειρία του.

Ο Βασίλης Καμπουράκης δεν υπήρξε μόνο ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, ήταν ένας ευπατρίδης με έντονη παρουσία στην κοινωνία του τόπου. Ανήκε στην πρώτη μεταπολεμική γενιά με βιώματα από την ιταλική κατοχή, το κρυφό ελληνικό σχολείο του κατηχητικού στην Εκκλησία και από τις δυσκολίες των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων.

Τελείωσε στη Ρόδο τις τρεις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου και ολοκλήρωσε τις σπουδές του σε γαλλική σχολή του Τζιμπουτί της τότε Γαλλικής Σομαλίας, όπου είχε εγκατασταθεί το 1947, κοντά στον θείο του που διατηρούσε ξενοδοχειακή επιχείρηση.

Τις σπουδές του ολοκλήρωσε εργαζόμενος και τις ελεύθερες ώρες βοηθούσε τον θείο του και έμαθε όλα τα μυστικά της ξενοδοχειακής τέχνης. Όταν αποσύρθηκε ο θείος του ανέλαβε αυτός την εκμετάλλευση του ξενοδοχείου.

Το 1960 επανήλθε στη Ρόδο και επιδόθηκε στο δημιουργικό του έργο. Ίδρυσε το 1964 το ξενοδοχείο “Mediterranean” και το 1973 το “Rodos Palace”, που αποτέλεσε από άποψη μεγέθους, πολυτελείας και διευκολύνσεων τη ναυαρχίδα του ροδιακού τουρισμού. Η ιδέα του να δημιουργήσει συνεδριακό κέντρο ήταν πρωτοποριακή για την εποχή εκείνη και συνέβαλε τα μέγιστα ώστε η Ρόδος να καθιερωθεί ως τόπος συνεδρίων.

Οι επιχειρηματικές του δραστηριότητες, που σχετίζονταν με τις δικές μου επαγγελματικές ενασχολήσεις στο Εμπορικό Επιμελητήριο και στην Ένωση Ξενοδόχων, μας έφεραν κοντά. Ανήκαμε και οι δύο στην ίδια γενιά με τα ίδια βιώματα στην αφετηρία, κάτι που διευκόλυνε την επικοινωνία μας. Συναντιόμασταν στο γραφείο του τη δεκαετία του ‘70, τα χρόνια της ανάπτυξης, όπως τα αποκάλεσα, και ανταλλάζαμε σκέψεις για τον τουρισμό της Ρόδου. Οι απόψεις του διακρίνονταν από οραματισμό αλλά και ρεαλισμό.

Παράλληλα είχε και έντονη παρουσία στα τοπικά και εθνικά τουριστικά πράγματα. Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου, Αντιπρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου, Αντιπρόεδρος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΟΤ. Υπήρξε ακόμα επίτιμος Πρόξενος του Βελγίου στη Ρόδο. Για την προσφορά του στην Εκκλησία και την Κοινωνία τιμήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο με τον τίτλο του “Άρχοντα Χαρτουλάριου”.

Είχε την τύχη να έχει σύντροφο της ζωής του τη Βαλασία Μαρκουλή, που στάθηκε με αφοσίωση πλάι του και με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τη Μαίρη με σπουδές στη γεωλογία και στη διοίκηση ξενοδοχειακών επιχειρήσεων και τον Αντώνη με νομικές σπουδές, που συνεχίζουν με επιτυχία την οικογενειακή επιχείρηση, ακολουθώντας τις παρακαταθήκες που τους άφησε ο πατέρας τους. Ευτύχησε να δει τον γιο του να εκλέγεται Δήμαρχος της Ρόδου.

Ο Βασίλης Καμπουράκης υπήρξε ένας πρωτοπόρος επιχειρηματίας με κοινωνικές ευαισθησίες που άφησε το αποτύπωμά του στην τουριστική ανάπτυξη της Ρόδου.

Διαβάστε ακόμη

Πάνος Δρακόπουλος: «Στη θέση των διωκόμενων εκπαιδευτικών – ο καθένας»

Ιωάννης Ηλ. Βολανάκης: Λονικέρα η ιαπωνική (Lonicera japonica), κοινώς αιγόκλημα, αγιόκλημα

Δημήτρης Προκοπίου: Θαλάσσιος τουρισμός

Ηλίας Καραβόλιας: Το συμβάν που έγινε σημείο

Αργύρης Αργυριάδης: Απορίες για μία φαραωνική μεταρρύθμιση στον χώρο της Δικαιοσύνης

Ηλίας Καραβόλιας: Οι νέοι μεγάλοι πόλεμοι

Κυριάκος Μιχ. Χονδρός: 109 χρόνια από ένα μεγάλο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και του πολιτισμού

Χρήστος Γιαννούτσος: Ψηφίζουμε στις Ευρωεκλογές επειδή δεν υπάρχει Planet B