Πώς μπορούμε να νικήσουμε το έμφραγμα

Rodiaki NewsRoom

Άρθρο του καθηγητή Δημήτρη Κρεμαστινού στα “Νέα”

Το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου θεωρείται από τους πλέον επικίνδυνους εχθρούς της ζωής του ανθρώπου.

Παρά την εξέλιξη της επιστήμης δεν θεωρείται ικανοποιητικό να χάνονται από έμφραγμα 3 περίπου στους 10 εμφραγματίες. Δύο περίπου στους 10 ασθενείς δεν προφτάνουν καν να φτάσουν στο νοσοκομείο γιατί χάνονται στην πρώτη ώρα από καρδιακή ανακοπή (σταμάτημα της λειτουργίας της καρδιάς) ενώ ο τρίτος χάνεται κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου.

Όλες οι κατευθυντήριες οδηγίες όλων των Επιστημονικών Εταιρειών με λεπτομέρεια περιγράφουν τις απαραίτητες ενέργειες που πρέπει να κάνουν τόσον ο άρρωστος όσον και ο ιατρός προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες. Παρ’ όλα αυτά είναι αναγκαίο να γίνουν αντιληπτά με εκλαϊκευμένο τρόπο τι πρέπει να κάνει ο άρρωστος που για πρώτη φορά αισθάνεται ένα έντονο συσφιγκτικό πόνο στο κέντρο του στήθους που μπορεί να αντανακλά στο λαιμό και το κάτω σαγόνι είτε στην ωμοπλάτη, στο αριστερό χέρι ή το στομάχι.

Από πλευράς αρρώστου δύο είναι τα κρίσιμα σημεία που πρέπει να προσέξει. Το πρώτο είναι να μασήσει μια ασπιρίνη και το δεύτερο είναι με κάθε τρόπο να μη χάσει χρόνο περιμένοντας ένα αργοπορημένο ΕΚΑΒ να βρεθεί σε ένα οργανωμένο νοσοκομείο ει δυνατόν την πρώτη μισή ώρα από την έναρξη του προκάρδιου πόνου και γενικότερα των συμπτωμάτων του εμφράγματος.

Η ασπιρίνη υποστηρίζεται ότι διαλύει τον θρόμβο που φράζει την αρτηρία και προκαλεί το έμφραγμα στο 1/3 των περιπτώσεων. Γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό που ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει.

Το χάσιμο του χρόνου ισοδυναμεί με απώλεια ζωής καθ’ όσον οι αργοπορημένοι άρρωστοι που δεν φθάνουν στο νοσοκομείο μέσα στην 1η ώρα κινδυνεύουν από θανατηφόρες αρρυθμίες να χάσουν τη ζωή τους.

Στο νοσοκομείο ο απινιδωτής μπορεί να επαναφέρει στη ζωή τα 2/3 των περιπτώσεων. Παράλληλα στο νοσοκομείο γίνεται η ουσιαστική αντιμετώπιση του εμφράγματος με διάλυση του θρόμβου που φράζει την αρτηρία με θρομβολυτικά φάρμακα ή επιχειρείται διάνοιξη της αρτηρίας με αγγειοπλαστική (μπαλόνι) και εμφύτευση stent. Κατά συνέπεια πιστεύεται ότι εάν αυτά τα απλά μέτρα γίνουν κτήμα του κόσμου θα υπάρξει περαιτέρω βελτίωση των απωλειών από το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.