Ο μοδάτος «υγιεινός τρόπος ζωής»

Φίλιππος Ζάχαρης

Όλο για την υγιεινή διατροφή μιλούν και απάντηση δεν δίνουν για το αν αυτή η διατροφή μπορεί να προλάβει ασθένειες που προκαλούνται από την υποβάθμιση και μόλυνση του περιβάλλοντος.

Θέλω να πω με αυτό ότι καλό κάνει να τρεφόμαστε υγιεινά και λιτοδίαιτα, όμως όταν το περιβάλλον έχει υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά, όταν η φύση δεν μπορεί να διορθώσει τη ζημιά αυτή όσο και να αναπληρώσει το χαμένο έδαφος, το κέρδος είναι μικρό σχετικά με το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί.

Αναφέρονται, για παράδειγμα, στην κατανάλωση φρέσκων φρούτων και λαχανικών όταν είναι τοις πάσει γνωστό τα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται, η κατάσταση του εδάφους και του υδροφόρου ορίζοντα ή οι αλχημείες που γίνονται με τα βιολογικά προϊόντα, όπου πλέον είναι της μόδας.

Θεωρούν ότι με το περπάτημα και με την άσκηση μπορούν να προληφθούν σοβαρά νοσήματα και δεν λένε λέξη για το ποσοστό μόλυνσης της ατμόσφαιρας που εισπνέει ο/η ασκούμενος/η. Κατά τα άλλα, όλοι παρασκευάζουν καλλυντικά χωρίς χημικές ουσίες, λέει, ακόμη και οι πολυεθνικές φιλικά προϊόντα προς το περιβάλλον!

Εδώ που φτάσαμε τα πάντα μπορούν να ειπωθούν. Οι ασθένειες πάντως πολλαπλασιάζονται την ίδια στιγμή που νέες - και μάλιστα σπάνιες - βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Η καλή Υγεία είναι συνάρτηση πολλών πραγμάτων. Πάνω απ’ όλα όμως είναι θέμα ποιότητας ζωής. Που δεν υπάρχει και που ούτε η άσκηση ούτε η υγιεινή διατροφή μπορούν να την εξασφαλίσουν. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν θα προσπαθήσουμε για καλύτερες συνθήκες ζωής. Απλώς κάποια πράγματα πρέπει να μπαίνουν στη θέση τους.

Οι διαφημίσεις βέβαια όπως και ο ενημερωτικός βομβαρδισμός για την υγιεινή διατροφή συνεχίζονται, καθώς τα συμφέροντα είναι πολλά όπως και τα διαφημιστικά έσοδα. Βλέπουμε στα φαρμακεία και στα είδη καλλυντικών ή διατροφής, για παράδειγμα, να κυκλοφορούν προϊόντα από μεγαλοεταιρείες και πολυεθνικές που δήθεν είναι ελεγχόμενα από όλες τις απόψεις και από υλικά που προστατεύουν την υγεία είτε των παιδιών είτε των μεγάλων.

Πόσο σίγουροι όμως είμαστε για την ποιότητα αυτή των προϊόντων και ποιος το ελέγχει αυτό; Το ότι αναγράφεται το περιεχόμενο του είδους δεν λέει απολύτως τίποτε μιας και οι έλεγχοι δεν είναι και τόσο συχνοί. Επίσης κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι τα προϊόντα αυτά δεν χρησιμοποιούν χημικές ουσίες ή το πιο ακραίο, ότι οι ουσίες αυτές δεν είναι βλαπτικές για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Παρά την αοριστία όμως, παρά την προφανή παραπληροφόρηση, τα προϊόντα αυτά και ως ασφαλή λανσάρονται, με τη βοήθεια της κατάλληλης διαφήμισης, και καταναλώνονται αφειδώς μιας και η διαφήμιση αυτή γίνεται με σύγχρονους τρόπους παραπληροφόρησης. Το θέμα είναι μάλιστα ότι αν τολμήσει και μιλήσει κανείς για αυτή την κακή ποιότητα των προϊόντων αυτών, σπεύδουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να το διαψεύσουν, λανσάροντας μάλιστα ότι η τάδε μεγαλοεταιρεία έχει οικολογική συνείδηση και πως άλλες είναι αυτές που νοθεύουν τα προϊόντα τους!

Έτσι φτάνουμε στο σημείο προκειμένου να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα να καταφεύγουμε σε αυταπάτες προκειμένου να λέμε ότι κάνουμε υγιεινό τρόπο ζωής, να παραμυθιάζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό ότι μεριμνούμε για την υγεία του σώματός μας.

Έχει παραγίνει λοιπόν το κακό με την επαναλαμβανόμενη παρότρυνση για συνεχή άσκηση, εξαντλητική δίαιτα και υγιεινή διατροφή, που σαφώς χρειάζονται, όμως το κακό ξεκινά από αλλού. Για τη συνεχιζόμενη μόλυνση του περιβάλλοντος, τους παγκόσμιους ρυπαντές που βαφτίζονται παραγωγοί «οικολογικών» προϊόντων, δεν μιλά κανείς.

Οι δε δενδροφυτεύσεις για κάλυψη ή απόκρυψη των κάθε είδους σκανδάλων στην Οικονομία, την Κοινωνία αλλά και την ίδια την Υγεία, δεν είναι παρά στάχτη στα μάτια του κόσμου. Για όλα αυτά, βέβαια, δεν υπάρχουν ούτε θα υπάρξουν κονδύλια για προβολή και διαφήμιση, αφού οι ίδιοι που ρυπαίνουν και προκαλούν ασθένειες, οι ίδιοι καλούν τον κόσμο να καταναλώνει μεταλλαγμένα που ακόμη και αυτά βαφτίζονται υγιεινά...

Η απάντηση θα πρέπει να δοθεί από την αλλαγή των προτιμήσεων των πολιτών που θα επιβαλλεται να στραφούν σε πραγματικά παραδοσιακές μεθόδους και ενέργειες. Όπως για παράδειγμα, αυτό που έλεγαν οι παλαιότεροι, για το κάπνισμα: «πέτα το τσιγάρο!» ή για το πάχος: «πάψε να τρως!». Περπάτα όμως όποτε σου αρέσει και το θες πραγματικά. Είναι θέμα κοσμοαντίληψης.