Παραλίες και μπαλώματα

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Γιάννης Κ. Σχοινέζος**

Οι λιγοστές αυτές γραμμές παίρνουν αφορμή από το άρθρο-επιστολή της Κας Ελένης Α. Καραγιάννη για την κατάσταση των υποδομών στα Αφάντου (δρόμοι, γεφύρια, κ.λπ.), αλλά δεν έχουν ως θέμα αποκλειστικά αυτό το χωριό.

Παραλίες! Η λέξη αυτή θυμίζει σε όλους μας ξέγνοιαστες μέρες, καλοκαίρια και τουρισμό. Αλλά κατά τα φαινόμενα αυτό το όμορφο κομμάτι της Ροδίτικης γης –πραγματικό δώρο Θεού με μια ακτογραμμή που ξεπερνά τα 220 χιλιόμετρα– φαίνεται να υφίσταται μόνο τους κεντρικούς μήνες του χρόνου. Τις υπόλοιπες εποχές οι παραλίες εξαφανίζονται από τον οπτικό μας ορίζοντα, δεν υπάρχουν, δεν μας ενδιαφέρει τι συμβαίνει εκεί ούτε και σε τι κατάσταση βρίσκονται. Καθαρίζονται οι παραλίες εν όψει της τουριστικής περιόδου, θα ανακοινωθεί και πάλι με πομπώδες ύφος τον επόμενο Απρίλιο! Στην περίπτωσή μας όμως δε μιλάμε για τις ομπρέλες και τις καμπίνες που βάφουμε για να υποδεχτούμε τους τουρίστες, μιλάμε για το φυσικό μας περιβάλλον.

Παρότι οι κοίτες των ρυακιών και των χειμάρρων χρειάζονται μεγάλη προσοχή και επιτήρηση, είναι συχνά τελείως ανεξέλεγκτες και εγκαταλελειμμένες

Οι παραλίες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του φυσικού περιβάλλοντος του νησιού και απαιτούν την προσοχή μας πάντα και κυρίως τους χειμερινούς μήνες, όταν δεν λάμπει ο ήλιος και λείπουν τα τσάρτερ. Και φυσκά για ένα νησί όπως το δικό μας που κυριολεκτικά τρέφεται από τον τουρισμό η παραλιακή ζώνη θα έπρεπε να βρίσκεται σταθερά στο πρώτο σκαλί του βάθρου, ο πιο γυαλιστερός καθρέφτης: καθαρή, με σωστές, σοβαρές υποδομές και πραγματική προστασία.

'Ολες οι πολιτισμένες κοινωνίες ανησυχούν για τα επακόλουθα της κλιματικής αλλαγής, αλλά το πρόβλημα αυτό φαίνεται να περνά πολύ ψηλά πάνω από το νησί μας και να αγγίζει ελάχιστους. Μιά βόλτα στην παραλία είχε ως τίτλο ένα προηγούμενο άρθρο μας... Ας κάνουμε λοιπόν μια βόλτα στην παραλία μετά από μια καταιγίδα ή δυο - τρεις μέρες κακοκαιρίας, αν βέβαια είναι δυνατόν... Αν μπορέσουμε να περάσουμε από τους παραλιακούς δρόμους... Αν δεν είναι πλημμυρισμένοι... Αν οι ιρλανδικές διαβάσεις είναι εφικτές... Αν οι χωματόδρομοι δεν έχουν 30 εκατοστά λάσπη... Αν οι (ψευτο) τσιμεντόδρομοι δεν έχουν θρυμματιστεί.

Eκτός από τα κάθε λογής απορρίμματα, κυρίως πλαστικά, που βρίσκονται στις ακτές, δεν λείπουν αντικείμενα μεγάλων διαστάσεων (εδώ ένα ψυγείο) που συχνά περιέχουν ουσίες υψηλής τοξικότητας για το περιβάλλον

Όταν λοιπόν φτάσουμε στην παραλία, μαζί με τα ογκώδη αποβράσματα φυσικής προέλευσης (φύλλα ποσειδωνίας, κορμοί, κλαδιά, θάμνοι, καλάμια...), θα βρούμε τόνους απορριμάτων και πλαστικών υλών που ξεβράζονται από τη θάλασσα και σχετίζοναται με τον άνθρωπο και τις ασχολίες του. Μια τυχόν απογραφή τους θα ήταν χιουμοριστική, από τη μια μεριά, και ανατριχιαστικά σοβαρή από την άλλη. Πολλά προέρχονται από το ίδιο το νησί μας, όμως είνα χάρισμα των απέναντι γειτόνων μας καθόσον η θάλασσα απεχθάνεται σύνορα και σημαίες. Θα βρείτε αμμουδιές, δρόμους και πεζοδρόμια φαγωμένα από τα κύματα ή τους χειμάρρους, δέντρα πεσμένα, γεφύρια κατεσταμμένα, σωλήνες να βγαίνουν από την άσφαλτο, ολόκληρες λίμνες στις εκβολές...

Πού σκοπεύω με όλα αυτά; Πρέπει να το καταλάβουμε: η κλιματική αλλαγή είναι γεγονός και, σε επιστημονικό επίπεδο, δεν αμφισβητείται από κανέναν εκτός από ελάχιστους ανίδεους που βρίσκουν χώρο και φωνή στο διαδίκτυο. Τα φυσικά καιρικά φαινόμενα θα είναι εδώ και στο εξής πιο βίαια και πιο συχνά. Ως νησί πρέπει να κάνουμε σωστές υποδομές στην παραλιακή λωρίδα, να επιμελούμε την κοίτη και την εκβολή ρυακιών και χειμάρρων σε τακτικά διαστήματα και όχι μόνο όταν σημάνει συναγερμός. Και επιτέλους, ας πάψουμε να θεωρούμε το φυσικό περιβάλλον έναν κάδο σκουπιδιών! Σημειωτέον, η τελευταία αυτή συνήθεια αφορά όλους μας, τόσο τον αστικό πληθυσμό όσο και τον αγροτικό κόσμο.

Καλάμια στη παραλία Αφάντου μετά από κακοκαιρία

Η εκλογή είναι δική μας. Ένας προηγμένος τόπος πρέπει να προλαμβάνει, όχι να ξοδεύει τετραπλάσια ποσά για να διορθώνει (τακτική όμως αυτή που δυστυχώς δεν συμβιβάζεται με μυωπικές μικροπολιτικές). Ειδάλλως, θέλουμε να συνεχίσουμε με τα εποχιακά μπαλώματα που διαρκούν ένα εξάμηνο μέχρι να φύγουν οι τουρίστες και μετά πάλι και από την αρχή;

Η ιρλανδική διάβαση στην παραλία Αφάντου (24/12/2019)

** Ο Γιάννης Κ. Σχοινέζος είναι δημοσιογράφος και επαγγελματίας φωτογράφος. Εχει διδάξει Φωτογραφία της Φύσης στη Γεωπονική Σχολή του Πανεπιστημίου της Padova στην Ιταλία και Επιστημονική Φωτογραφία στο Πανεπιστήμιο Ca' Foscari της Βενετίας. Εχει γράψει 9 βιβλία και συνεργάζεται με ευρωπαϊκά περιοδικά που ασχολούνται με την επιστήμη, τη φύση, τα ταξίδια, τη φωτογραφία. Γνωρίζει βαθιά τη φύση της Ρόδου που φωτογραφίζει από χρόνια.
www.ioannis.schinezos.it
www.instagram/ioannisschinezos/

Το ειδυλλιακό αυτό τοπίο (...) είναι η πλημμυρισμένη παραλία στις εκβολές του ποταμού, δίπλα στην ιρλανδική διάβαση της παραλίας Αφάντου (25/12/2019)