Δ. Κρεμαστινός: Τα λάθη στη στρατηγική της πανδημίας του κορωνοϊού

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Δημήτρης Κρεμαστινός

Το 2009 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κήρυξε τον πλανήτη σε πανδημία προκειμένου να αντιμετωπίσει τον ιό H1N1.

Εισηγήθηκε μέτρα τα οποία μερικά αποδείχθηκαν υπερβολικά όπως ο εμβολιασμός όλου του πληθυσμού και όχι μόνο των ομάδων υψηλού κινδύνου, η εγκατάσταση θερμικών καμερών στα αεροδρόμια καθώς και η χρήση του αντιικού φαρμάκου Tamiflu.

Τότε η Ελλάδα εφαρμόζοντας αυτά τα υπερβολικά μέτρα και κυρίως τους ζωντανούς πολλαπλασιαστές των τηλεοπτικών διαφημίσεων επέτυχε να είναι μεταξύ των χωρών με τη μικρότερη θνητότητα χωρίς να αναγκαστεί να φτάσει σε μέτρα που παραλύουν τη χώρα και την οικονομία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2016 που τα μέτρα προστασίας είχαν αμβλυνθεί το χρόνο εκείνο, η Ελλάδα έσπασε παγκόσμιο ρεκόρ θανάτων από εποχική γρίπη. Έφτασαν τους 198, δηλαδή τριπλάσιο αριθμό συγκριτικά με άλλες χώρες με ανάλογο πληθυσμό.

Αντίθετα στην περίπτωση της επιδημίας του κορωνοϊού COVID – 19 στην επαρχία Wuhan της Κίνας ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έμεινε περιέργως παρατηρητής αντί να εισηγηθεί να εφαρμόσουν όλες οι χώρες τα ίδια μέτρα της Κίνας που αποδείχθηκαν αποτελεσματικά.

Το επιχείρημα ότι η Κίνα δεν έχει δημοκρατικό καθεστώς ανάλογο των Ευρωπαϊκών χωρών και κατά συνέπεια δεν είναι δυνατόν να επιβληθούν αστυνομικά μέτρα δεν ευσταθεί, γιατί απλούστατα για την προστασία του πληθυσμού τους οι δυτικές χώρες θα μπορούσαν να φτάσουν μέχρι αναστολής άρθρων του Συντάγματος προκειμένου να διασφαλίσουν πλήρως τις ζωές των πολιτών τους. Και τούτο γιατί υπέρτατο αγαθό δεν είναι το σύνταγμα αλλά η ίδια η ζωή των πολιτών.

Όμως τι έπραξε η Κίνα; Απομόνωσε τις περιοχές εκείνες που πρωτοεμφανίσθηκε η επιδημία και τελικά διαφύλαξε τα 2,5 δισεκατομμύρια των πολιτών της όχι μόνο από τον ιό αλλά και από την οικονομική κατάρρευση η οποία σήμερα απειλεί τη Δύση.

Ο μεγαλύτερος όμως κίνδυνος για την ανθρωπότητα όπως σήμερα είναι να αποστειρωθεί η Κίνα και να γίνει επανεισαγωγή του ιού από τις χώρες της Δύσης στις παρθένες περιοχές της Κίνας των 2,5 δισεκατομμυρίων πολιτών.

Το φοβερό αυτό σενάριο θα ήταν οδυνηρό για την ανθρωπότητα όχι μόνο για την απώλεια των ανθρώπινων ζωών αλλά και την κατάρρευση της οικονομίας όλων των χωρών. Έτσι η Κίνα μέσα σε 2,5 μήνες κατάφερε να καταστείλει την επιδημία, ενώ αντίθετα η Αγγλία προσπάθησε να διαφυλάξει τον δικό της πληθυσμό δημιουργώντας μια ανοσολογική ασπίδα.

Δηλαδή συνιστώντας να παραμένουν στο σπίτι ουσιαστικά οι συνταξιούχοι άνω των 65 ετών και να είναι ελεύθεροι η ζωή για τους κάτω των 60 με τη σκέψη ότι οι νέες ηλικίες που θα προσβληθούν από τον ιό θα ανοσοποιηθούν και θα αποτελέσουν την ασπίδα των ηλικιωμένων.

Όμως αυτό το θεωρητικά σωστό σενάριο δεν φαίνεται να λειτούργησε γιατί το Imperial College είπε ότι με βάση την τρέχουσα πραγματικότητα η Αγγλία θα έχει άνω των 260 χιλιάδων θανάτους. Το γεγονός αυτό ανάγκασε τον πρωθυπουργό της Αγγλίας Μπόρις Τζόνσον να αρχίζει να επιβάλει μέτρα ανάλογα της Ιταλίας και της Ελλάδας.

Η Αμερική δυστυχώς ακολούθησε και αυτή την γραμμή του «βλέποντας και κάνοντας», όμως αυτή η γραμμή οδήγησε την Ιταλία στη σημερινή της κατάσταση.

Είναι επίσης γεγονός ότι θα πρέπει να σχολιασθεί το τι θα μπορούσε να πράξει η κυβέρνηση επιπλέον για τη χώρα στην περίπτωση του κορωνοϊού. Πρωτίστως να συγκροτήσει σώμα ζωντανών πολλαπλασιαστών των τηλεοπτικών μηνυμάτων. Δηλαδή σώμα με εκπαιδευμένους ιατρούς και νοσηλευτές όπου ζωντανά στα σχολεία, στο στρατό, και γενικά σε όλους τους πολυσύχναστους χώρους εμπράκτως να βοηθήσουν στην υλοποίηση των τηλεοπτικών μηνυμάτων.

Θα μπορούσε επίσης η κυβέρνηση αντί να επιβάλει μόνο την αναστολή των καρναβαλικών εκδηλώσεων, να επιβάλει ολική εφαρμογή των μέτρων που σήμερα επιβάλλει σε όλη τη χώρα στις πρώτες περιοχές που επλήγησαν από τον ιό, εφαρμόζοντας παράλληλα την ιχνηλάτηση των μεμονωμένων περιστατικών στην υπόλοιπη χώρα.

Με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή με την πιστή αντιγραφή των μέτρων της Wuhan της Κίνας θα προσδοκούσαμε την καταστολή της επιδημίας μέσα σε ένα τρίμηνο. Όμως σήμερα αναγκαζόμεθα να επιβάλλουμε συνεχή μέτρα με άγνωστο το πότε τα μέτρα αυτά θα ‘ρθουν και πόσο η οικονομία γενικότερα και ο τουρισμός ειδικότερα θα πληγούν.

Για να γίνει αυτό κατανοητό παραθέτω ένα τηλεφώνημα ενός φίλου μου ιεράρχη ο οποίος με ρώτησε τι θα συμβεί εάν στην αρχή της Μεγάλης Εβδομάδας έχουμε μηδενισμό κρουσμάτων και θανάτων; Ποιος θα τολμήσει να πει να παρακολουθήσει ο κόσμος τις λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας γνωστού όντος ότι την επόμενη εβδομάδα μπορεί να έχουμε και πάλι έξαρση της επιδημίας.

Το ίδιο ερώτημα υπάρχει για την αναστολή λειτουργίας όλων των δημόσιων υπηρεσιών αλλά και του ιδιωτικού τομέα. Με απλά λόγια η χώρα έχει εισέλθει σε ναρκοπέδιο.