Μητροπολίτης Καρπάθου-Κάσου: 37 χρόνια ποιμαντορικής δράσης, προσφοράς και διακονίας

Rodiaki NewsRoom

Κάθε 7η Δεκεμβρίου η Εκκλησία μας εορτάζει τον Άγιο Αμβρόσιο, Επίσκοπο Μεδιολάνων. Χθες εόρταζε ο Μητροπολίτης Καρπάθου και Κάσου κ. Αμβρόσιος αλλά και και ο ομώνυμός του και πνευματικός του υιός Αρχιμ. Αμβρόσιος Μαναρουλάς.

Όπως είχε αναφέρει ο Πανοσ. Αρχιμ.π.Καλλίνικος Μαυρολέων σε μια παλαιότερη προσφώνησή του:

«Ἡ ἑορτή ἑνός Ἐπισκόπου, σεβαστοί πατέρες καί ἀγαπητοί ἀδελφοί, δέν εἶναι ἀτομική του ὑπόθεση. Ἀφορᾶ ὁλόκληρο τό πλήρωμα, ἀφορᾶ καί τήν ζεῖ καί τήν χαίρεται ὁλόκληρη ἡ τοπική Ἐκκλησία, τῆς ὁποίας ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι πατέρας πνευματικός, ποιμένας καί διδάσκαλος».

Διαλέξαμε λοιπόν ένα βιογραφικό αφιέρωμα που έχει γράψει ο κ. Σεβ. Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου, κ. Ναθαναήλ και μέσα από αυτό μαθαίνουμε για τη ζωή και το έργο του.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καρπάθου και Κάσου, Υπέρτιμος και Έξαρχος Κυκλάδων Νήσων Κύριος Κύριος Αμβρόσιος Λαυριώτης, κατά κόσμον Γεώργιος Παναγιωτίδης, γεννήθηκε το 1939 στην Ξάνθη από ευσεβείς γονείς τον Σπυρίδωνα Παναγιωτίδη, από την Ανδριανούπολη της Ανατολικής Θράκης και τη Χρυσή, από τη Μακρά Γέφυρα Ανδριανουπόλεως.

Ο Γεώργιος Παναγιωτίδης γαλουχήθηκε από παιδί, από τους έχοντας πίστη στον Θεό και αγάπη στον συνάνθρωπο γονείς του, ως πιστός Χριστιανός, ακέραιος άνθρωπος και Έλληνας. Τα πρώτα του γράμματα μαθαίνει στην πατρίδα του την Ξάνθη, όπου τελειώνει το Δημοτικό και συνεχίζει μέχρι την πέμπτη τάξη της Εκκλησιαστικής Σχολής Ξάνθης.

Το 1956 συνεχίζει τις σπουδές του στην Αθωνιάδα Ακαδημία του Αγίου Όρους. Παράλληλα γίνεται δόκιμος μοναχός στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους Άθω, στη συνοδεία του Μητροπολίτη Μιλητουπόλεως Ναθαναήλ Δικαίου. Το 1958 συνεχίζει τις σπουδές του στην Ιερά Θεολογική σχολή Χάλκης Κωνσταντινουπόλεως. Το 1961, στις 23 Απριλίου χειροτονείται Διάκονος στο Καθολικό της Ιερής Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης από τον Γέροντά του, Μητροπολίτη Μιλητουπόλεως Ναθαναήλ.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του διακόνησε σε διαφόρους Ναούς της Κωνσταντινουπόλεως με την αγάπη που τον διέκρινε από τότε για το σεπτό Κέντρο της Ορθοδοξίας, το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Το 1968 αποφοίτησε από τη Σχολή καταθέτοντας την αινέσιμο επί πτυχίο διατριβή του με θέμα: «Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΙΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ ΕΝ ΑΓΙΩ ΟΡΕΙ ΑΘΩ» και έγινε Θεολόγος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας και διδάσκαλος του Ευαγγελίου. Ερχόμενος από τη Βασιλεύουσα στην Αθήνα, διορίζεται διάκονος στη Χρυσοσπηλιώτισσα όπου παραμένει έξι μήνες.

Το 1963 εκλέγεται Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας, της Μονής της μετανοίας του. Το 1964 εγγράφεται στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης όπου παρακολουθεί μαθήματα και υπηρετεί στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Το 1965 εκλέγεται Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους και υπηρετεί την Ιερά Κοινότητα για δύο έτη προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες στην Αγιώνυμη Πολιτεία. Το 1965 στις 7 Δεκεμβρίου χειροτονείται πρεσβύτερος στο αντιπροσωπείο της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας στις Καρυές Αγίου Όρους, από τον Γέροντά του Μητροπολίτη Μιλητουπόλεως Ναθαναήλ.

Το 1967 ακολουθεί τον Γέροντά του που εκλέχτηκε Μητροπολίτης Κώου. Πηγαίνει πριν από αυτόν στην Κω και προετοιμάζει την υποδοχή και την ενθρόνιση. Αναλαμβάνει καθήκοντα Ιεροκήρυκος και Πρωτοσυγκέλλου και γίνεται ο πιο στενός του συνεργάτης. Μετά την εκδημία του κυρού Ναθαναήλ, διετέλεσε Πατριαρχικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Κώου.

Το 1983 εκλέγεται Μητροπολίτης Κάσου και Καρπάθου και χειροτονείται στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στο Φανάρι. Ερχόμενος στην Ιερά Μητρόπολή του άρχισε αμέσως τις ενέργειες για την αναδιοργάνωσή της. Μια σειρά έργων αρχίζει:

• Αγιογραφείται το Ιερό Βήμα στον Μητροπολιτικό Ναό στο Απέρι Καρπάθου και γίνεται ανακαίνιση του Ναού με αναπαλαιώσεις και τοποθετήσεις νέων σκευών.

• Προεκτείνεται το Εκκλησιαστικό Μέγαρο Απερίου.

• Αρχίζει η αγιογράφηση στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

• Κτίζεται εκ θεμελίων ύστερα από πολλές προσπάθειες ο Ιερός Ναός Ευαγγελιστρίας πόλεως Καρπάθου.

• Ανακαινίζεται ο Ιερός Ναός Αγίου Νεκταρίου με περίσσια φροντίδα.

• Κτίζεται το Εκκλησιαστικό μέγαρο του Χριστού της Βαλαντούς στο Απέρι και αρχίζει η αγιογράφηση του Ιερού Ναού.

• Χτίζονται τα γραφεία στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου στους Λώρους Απερίου.

• Κτίζονται τα Εκκλησιαστικά μέγαρα στη Βωλάδα και στο Μεσοχώρι.

• Κτίζεται το σπίτι του Ιερέα στο Όθος και το γραφείο του Ιερού Ναού.

• Αγιογραφείται ο Ιερός Ναός Ζωοδόχου Πηγής Διαφανίου και αποκαθίσταται με συντήρηση το τέμπλο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ολύμπου.

• Ανακαινίζεται και αγιογραφείται ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Πυλών, τα παρεκκλήσια Τιμίου Σταυρού Πυλών και Αγίου Ανδρέα και διαμορφώνεται το Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεότοκου Πυλών.

• Ανακαινίζεται ο Ιερός Ναός Αγίας Σοφίας Αρκάσας.

• Ανακαινίζεται η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Αγίου Γεωργίου Βασσών Καρπάθου και με νέο Πατριαρχικό και σιγγιλιώδες γράμμα ανανεώνονται τα προνόμια της Ιερής Μονής και αρχίζει η επαναλειτουργία της.

• Το 1985 γίνεται η κουρά του πρώτου μετά την ανανέωση Μοναχού.

• Χειροτονεί 12 κληρικούς στην Ιερά Μητρόπολη Κάσου και Καρπάθου και απονέμει οφφίκια.

• Οργανώνει Κατηχητικά Σχολεία για μαθητές Δημοτικού, Γυμνασίου, Λυκείου και για μεγάλους.

• Ασκεί τη διδασκαλία του Ευαγγελίου ο ίδιος και οι εντεταλμένοι κληρικοί και αρχίζει να αναβιώνει η πνευματική και λειτουργική ζωή με ακολουθίες και συμμετοχή στα Μυστήρια καθώς και το ξεχασμένο για χρόνια Μυστήριο της Μετάνοιας-Εξομολόγησης.

• Καθιερώνει χρηματικά βραβεία και επαίνους στους αριστούχους μαθητές.

• Με πρωτοβουλία του, υποβάλλει εισήγηση στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για την επίσημη αγιοποίηση του τοπικού Αγίου μας Ιωάννου του Καρπαθίου. Με Πατριαρχική Πράξη γίνεται αποδεκτή η εισήγησή του και η μνήμη του Αγίου γιορτάζεται από τότε κάθεο χρόνο πανηγυρικά στις 25 Αυγούστου.

• Επίσης, εισηγείται στον Οικουμενικό μας Πατριάρχη και γίνεται αποδεκτή η πρότασή του, την 7η Μαρτίου εκάστου έτους, ημέρα της Ενσωματώσεως της Δωδεκανήσου, να εορτάζονται από κοινού όλοι οι Δωδεκανήσιοι Άγιοι. Με πρωτοβουλία του φιλοτεχνείται θαυμάσια βυζαντινή εικόνα των Αγίων και καθιερώνεται ο ετήσιος εορτασμός.
• Τον Οκτώβριο του 1994 υποδέχεται στην Κάρπαθο και την Κάσο τον Παναγιώτατο Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και τη συνοδεία του. Οργανώνει μιαν άψογη τελετή υποδοχής κι ένα αρτιότατο από κάθε πλευρά πρόγραμμα φιλοξενίας, για το οποίο και δικαίως δέχεται τα συγχαρητήρια του Παναγιωτάτου.

Στην Κάσο:

•Ανακαινίζεται εκ βάθρων ο Ιερός Ναός Αγίου Σπυρίδωνος Κάσου και το καμπαναριό του Ιερού Ναού.

• Ανακαινίζεται το καμπαναριό του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Αρβανιτοχωρίου.

• Συντηρείται το Μητροπολιτικό Μέγαρο Κάσου.

• Ανακαινίζεται η Εκκλησία και το καμπαναριό της Παναγίας του Εμποριού Κάσου.

• Επεκτείνεται η Σάλα της Πέρα Παναγίας.

• Ανακαινίζεται και αγιογραφείται η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Χαδιών Κάσου.

• Ανακαινίζεται η Ιερά Μονή Αγίου Μάμμαντος Κάσου.

• Κτίζεται το σπίτι του Ιερέα στην Αγία Μαρίνα. ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

O Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας τιμήθηκε από την Εκκλησία με:

• Τον Χρυσό Σταυρό της Χιλιετηρίδος του Αγίου Όρους.

• Τον Σταυρό της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας.

• Το Χρυσό Σταυρό των 900 χρόνων της Ιερής Μονής Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Πάτμου, όπου και διετέλεσε Αντιπρόεδρος της Επιτροπής εορτασμού.

• Τον Χρυσό Αετό της Αποκαλύψεως, κατά τον εορτασμό των 1900 χρόνων από τη συγγραφή της Αποκαλύψεως.

• Ο Δήμος της Κω για τα 16 χρόνια της προσφοράς του στην Εκκλησία και την κοινωνία της Κω, τον τίμησε κάνοντάς τον Επίτιμο Δημότη και απονέμοντας του το Χρυσό μετάλλιο της πόλεως.

• Την 1η Ιανουαρίου 1996 ο Δήμος Καρπάθου τον ανακηρύσσει επίτιμο Δημότη της πόλης και του απονέμει το χρυσό μετάλλιο του Δήμου.

• Την 24η Ιουλίου 1996 η Κοινότητα Απερίου τον ανακηρύσσει επίτιμο Δημότη και του απονέμει το χρυσό κλειδί του Απερίου.

• Την 24η Ιουλίου 1996 ο πολιτιστικός Σύλλογος Απερίου «Ομόνοια» τον ανακηρύσσει επίτιμο Πρόεδρο και του απομένει βαρύτιμο εγκόλπιο.

Η Κάσος έχει εξέχουσα θέση στην καρδιά του Μητροπολίτη μας! Η Ιστορία της, ο πολιτισμός της, το μαρτύριο και η ζωντανή της παρουσία αποτελούν γι’ αυτόν το καύχημα της επαρχίας του. Στις συζητήσεις που γίνονται με κάθε ευκαιρία και σε κάθε χώρο καυτηριάζει την αδιαφορία και παρουσιάζει ζωντανά τις αδικίες που θεωρεί ότι έγιναν και γίνονται για την Κάσο. Ιδιαίτερα σε σχέση με το ολοκαύτωμα της Κάσου θεωρεί μεροληπτικούς τους παρουσιαστές της Ιστορίας για την απόκρυψη της γενναιότητας του Κασιώτικου Λαού.

Όνειρό του η τελειωτική λύση του συγκοινωνιακού προβλήματος της Κάσου, όπως τονίζει σε κάθε αρμόδιο που τον επισκέπτεται. Μεγάλος του πόθος το κτίσιμο της εκκλησίας της Αγίας Κασσιανής στην Κάσο για το ζωντάνεμα και τη συνέχεια της παραδόσεως της πίστης μας.

Σταματά η μεγάλη του αγωνία, το μέλλον του Ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνος της Κάσου του Άρχοντα που στέκεται στην Μπούκα και προστατεύει το ευλογημένο νησί της Κάσου, της γης που γεννά ήρωες!

Μετά από τόσες δυσκολίες η ανακαίνιση του Ιερού Ναού και του κωδωνοστασίου τελειώνει. Το βάρος που πλάκωνε την καρδιά του γίνεται χαρά, που τη διαλαλεί το χαμόγελό του όταν μιλά για τον Άγιο Σπυρίδωνα. Μια χαρά που αιτιολογείται και για ένα άλλα λόγο, αφού του θυμίζει τον αγαπημένο κατά σάρκα πατέρα του, αείμνηστο Σπυρίδωνα Παναγιωτίδη.

Η πορεία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κάσου και Καρπάθου κ.κ. Αμβροσίου έχει συνέχεια από το Άγιο Όρος στη Χάλκη, στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη στην Κω και εδώ στην ευλογημένη περιοχή της Κάσου και της Καρπάθου.

Ο Πατήρ Αμβρόσιος, που οι Κώοι έχουν κλεισμένο καλά στις καρδιές τους, πορεύεται και αιχμαλωτίζει σιγά-σιγά τις καρδιές όλων των Κασίων και Καρπαθίων. Πρέπει όμως να πούμε εδώ, πως ο ασκητισμός του δεν του επιτρέπει να είναι ο κληρικός και ο άνθρωπος της προβολής, αλλά του ουσιαστικού έργου, που δύσκολα φαίνεται, αλλά παραμένει. Αυτός με συντομία είναι ο Μητροπολίτης μας, μα πραγματικά είναι όπως τον νοιώθει ο καθένας μας.

Είναι ο στοργικός Πατέρας που δεν θέλει να ξέρουν τα παιδιά του ότι τους έχει αδυναμία, ούτε θέλει να ξέρουν πόσο πολύ τα αγαπά. Και αυτό για να μπορεί να είναι υπερβολικός στην αγάπη του. Μα η αγάπη είναι κάτι που δεν κρύβεται!

+Αρχιμανδρίτης Ναθαναήλ Διακοπαναγιώτης

Πηγή: «Κασπαθιακά Νέα»

Ἡ ἐνθρόνισή του τελέσθηκε στόν Μητροπολιτικό ἱερό Ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἀπερίου τή 10η Ἰουλίου 1983, παρουσίᾳ τοῦ ἐκπροσώπου τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμ. Πατριάρχου κυροῦ Δημητρίου, Μητροπολίτου Ρόδου κυροῦ Σπυρίδωνος καί τῶν Μητροπολιτῶν Κώου κυροῦ Αἰμιλιανοῦ, Λέρου, Καλύμνου καί Ἀστυπαλαίας (μετέπειτα Γάνου καί Χώρας) κυροῦ Νεκταρίου, Περιστερίου κ. Χρυσοστόμου, τῶν Ἐπισκόπων Ροδοστόλου κ. Χρυσοστόμου καί Δωδώνης κ. Χρυσοστόμου, τῶν Πανοσ. Καθηγουμένων τῆς ἱ. Μονῆς ἁγ. Ἰωάννου Θεολόγου Πάτμου καί Πατριαρχικοῦ Ἐξάρχου κυροῦ Ἰσιδώρου καί τῆς ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας κυροῦ Ἀθανασίου, τῶν Ἐλλογιμοτάτων Καθηγητῶν τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης κ. Βασιλείου Ἀναγνωστοπούλου καί κ. Κων/νου Καλλινίκου, τοῦ Ταξιάρχου κ. Δημητρίου Μανίκα, τῶν Βουλευτῶν τοῦ Νομοῦ, τοῦ Νομάρχου Δωδεκανήσου, τῶν Δημάρχων Κῶ κ. Κων/νου Καΐσαρλη καί Καρπάθου κ. Γεωργίου Μακρῆ, τοῦ Κοινοτάρχου Ἀπερίου Καρπάθου κ. Μιχαήλ Λαμπρινοῦ, τῶν Διοικητικῶν καί Δημοτικῶν Ἀρχῶν τῆς Ἐπαρχίας, χιλίων διακοσίων Κώων καί πλήθους λαού.