Εξοργιστική η αμφισβήτηση της κυριαρχίας της Ελλάδας επί νήσων του Αιγαίου! Αποτελεί προπαρασκευαστική πράξη εισβολής;

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Κοσμάς Σφυρίου

Σε πρόσφατες δηλώσεις του ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μ. Τσαβούσογλου αφού αναφέρθηκε - για πολλοστή φορά - στον τουρκικό παραλογισμό, να αμφισβητεί (παραβλέποντας το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη του Ο.Η.Ε.), την ελληνική κυριαρχία σε νησιά του Αιγαίου, λόγω της ύπαρξης σ’ αυτά... μονάδων του στρατού μας, κατέληξε, με νόημα, στην απειλή, ότι η Τουρκία θα απευθύνει στη χώρα μας «… την τελευταία προειδοποίηση» (!)

Ο υπουργός Εξωτερικών είναι ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας και επειδή είναι γνωστό ότι στη διπλωματική γλώσσα η κάθε λέξη δεν είναι τυχαία, αλλά έχει τη σημασία της, είναι επιτακτικό, να εμβαθύνουμε και να αναλύσουμε, ποιο σκοπό έχει η χρήση της διατύπωσης «… τελευταία προειδοποίηση».

Τελευταία προειδοποίηση απευθύνει κάποιος, όταν έχει σκοπό - μετά από αυτήν και αν αυτός που την «εισπράττει» δεν … πειθαρχήσει - να κάνει πράξη τις απειλές του.

Και οι απειλές που, σχεδόν καθημερινά και εκ περιτροπής, διατυπώνουν ο πρόεδρος της Τουρκίας και οι υπουργοί του, είναι σαφείς - πολύ καθαρές:

• Δεκαοκτώ νησιά του Αιγαίου μας ανήκουν, γιατί η Ελλάδα τα κατέχει παράνομα.
• Στα νησιά του Αιγαίου που δεν είναι αποστρατιωτικοποιημένα, η Ελλάδα έχασε την κυριαρχία της και άρα μας ανήκουν.
• Τα νησιά του Αιγαίου, που είναι τόσο κοντά στην Τουρκία και ειδικά το Καστελλόριζο, δεν έχουν ούτε υφαλοκρηπίδα, ούτε Α.Ο.Ζ., «κάθονται» πάνω σε δική μας υφαλοκρηπίδα και περιβάλλονται από τη δική μας Α.Ο.Ζ, πλην 6 μιλίων αιγιαλίτιδας ζώνης (με ωμή παραχάραξη της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας) κ.α.

Καλώς η χώρα μας - προχθές - απάντησε με επίσημο διάβημα, με το οποίο αποκρούει τις τουρκικές αιτιάσεις και τις χαρακτηρίζει «παράνομες και ανυπόστατες». Και καλώς να προχωρήσει σε πειστική ενημέρωση διεθνών οργανισμών (Ο.Η.Ε, Ε.Ε., ΝΑΤΟ κ.λπ). Και τα πολιτικά κόμματα να αναπτύξουν μια «καμπάνια» ενημέρωσης των αντίστοιχων ιδεολογικά φιλικών τους κομμάτων -ιδιαίτερα αυτών που συμμετέχουν σε κυβερνήσεις.

Να εξηγήσουν πειστικά ότι η πρόβλεψη της αποστρατιωτικοποίησης νησιών στη Συνθήκη της Λωζάννης δεν έγινε χάριν της Τουρκίας, αλλά χάριν της ναυσιπλοΐας της Σοβιετικής Ένωσης στο Αιγαίο και ότι αυτή η πρόβλεψη δεν συνδέεται καθόλου με την κυριαρχία επί των βορειο-αιγαιοπελαγίτικων νησιών.

Να εξηγήσουν πειστικά ότι η πρόβλεψη της αποστρατιωτικοποίησης των Δωδεκανήσων στη Συνθήκη των Παρισίων δεν έγινε χάριν της Τουρκίας, η ο οποία μάλιστα δεν είναι καν συμβαλλόμενο μέλος (σ’ αυτή τη Συνθήκη) και ότι και αυτή η πρόβλεψη δεν συνδέεται με την κυριαρχία επί των Δωδεκανήσων.

Γιατί όλες αυτές τις απειλές, οι Τούρκοι αξιωματούχοι όχι μόνο τις απευθύνουν προς τη χώρα μας, αλλά τις διατυπώνουν γραπτώς σε διπλωματικά έγγραφα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, που τα καταθέτουν - το ένα μετά το άλλο - στον Ο.Η.Ε.

Οι καταθέσεις αυτών των εγγράφων, φυσικά, δεν είναι χωρίς σημασία. Έχουν τον σκοπό τους. Και ποιος είναι αυτός;
Να προετοιμάσουν τους διεθνείς οργανισμούς και τη διεθνή κοινή γνώμη, για όσα έχει σχεδιάσει να διαπράξει η Τουρκία.
Είναι και αυτές - όπως και η απειλή, για διατύπωση «… τελευταίας προειδοποίησης» - προπαρασκευαστικές πράξεις, για εισβολή σε νησί ή σε νησιά του Αιγαίου;

Παράλληλα με αυτά, που συμβαίνουν σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο, στο στρατιωτικό πεδίο οι προπαρασκευαστικές πράξεις της Τουρκίας έχουν γίνει προ πολλού και ανανεώνονται και κλιμακώνονται συνεχώς:
• με την εγκατάσταση στα τουρκικά παράλια της «στρατιάς του Αιγαίου» (με πολύ μεγάλη δύναμη αποβατικών σκαφών),
• με τις καθημερινές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, με επανδρωμένα ή μη πολεμικά αεροσκάφη (που αναχαιτίζονται από την ελληνική αεροπορία) κ.λπ.

Βιώνοντας αυτή την πολιτική και στρατιωτική συμπεριφορά της Τουρκίας απέναντι στη χώρα μας, επιβάλλονται:
• η εθνική συνεννόηση των πολιτικών κομμάτων και η εθνική ομοψυχία στην κοινωνία
• η ενίσχυση, η αναβάθμιση και ο εκσυγχρονισμός του εξοπλισμού και των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, για αποτροπή και αποτελεσματική εθνική άμυνα. Δυστυχώς, η τουρκική απειλή είναι υπαρκτή, δεν είναι προσχηματική και δυστυχώς αναγκάζει την ελληνική οικονομία να «αιμορραγεί» με τις μεγαλύτερες αμυντικές δαπάνες - ως ποσοστό επί του Α.Ε.Π. - μεταξύ όλων των ευρωπαϊκών χωρών, που μειώνουν πολύ δραστικά τα κονδύλια: για την ανάπτυξη, για την παιδεία, για την υγεία και για άλλες κοινωνικές ανάγκες.