Λουκάς Λυμπερόπουλος: Αναζητούνται απόγονοι ομήρων της Δωδεκανήσου που ήταν στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Νοϊενγκάμμε

Λουκάς Λυμπερόπουλος: Αναζητούνται απόγονοι ομήρων της Δωδεκανήσου που ήταν στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Νοϊενγκάμμε

Λουκάς Λυμπερόπουλος: Αναζητούνται απόγονοι ομήρων της Δωδεκανήσου που ήταν στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Νοϊενγκάμμε

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 1359 ΦΟΡΕΣ

Γράφει ο
Λουκάς Λυμπερόπουλος

Το στρατόπεδο Νοϊενγκάμμε ήταν περίπου 30 χλμ. ΝΑ του Αμβούργου, στη βόρεια όχθη του ποταμού Έλβα.

Ηταν το μεγαλύτερο ναζιστικό στρατόπεδο στη Β. Γερμανία. Ιδρύθηκε το 1938. Στα στρατόπεδα έστελναν τα Ες-Ες σε όσους θεωρούσαν εχθρούς του Ναζισμού. Αυτοί ήταν π.χ. σοσιαλιστές, κομμουνιστές, σοσιαλοδημοκράτες, Μάρτυρες του Ιεχωβά, Εβραίοι, Σίντι και Ρομά, επαίτες, ομοφυλόφιλοι, πόρνες, καταδικασμένοι για ποινικά αδικήματα κτλ. Γενικά θεωρούσαν εχθρούς τους, όλους όσοι δεν ταίριαζαν στη ναζιστική τους ιδεολογία.

Τον Σεπτέμβριο του 1939 άρχισε ο Β’ Παγκόσμος Πόλεμος. Όσο πιο πολύ κρατούσε ο πόλεμος τόσο πιο μεγάλη ήταν στη Γερμανία η έλλειψη εργατικών χεριών στις αγροτικές δουλειές και στην πολεμική βιομηχανία.

Ενας τρόπος για να καλύψουν τα κενά αυτά ήταν η σύλληψη αντιστασιακών στις κατεχόμενες χώρες και η μεταφορά τους στη Γερμανία. Τους έκλειναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους υποχρέωναν σε καταναγκαστική εργασία, συνήθως στην πολεμική βιομηχανία.


Στο Νοϊενγκάμμε ήταν το κυρίως στρατόπεδο. Συντηρούσε όμως ακόμα πάνω από 85 υποστρατόπεδα που ήταν διασκορπισμένα στη ΒΔ Γερμανία.
Από το στρατόπεδο αυτό πέρασαν περίπου 106.000 όμηροι, οι 13.500 ήταν γυναίκες. Το κυρίως στρατόπεδο ήταν ανδρικό, οι γυναίκες ήταν στα υποστρατόπεδα. Οι νεκροί λογαριάζονται γύρω στους 43.000.


Στο Νοϊενγκάμμε και στα υποστρατόπεδά του ήταν Έλληνες και Ελληνίδες, Χριστιανοί και Εβραίοι. Η καταγωγή τους ήταν σχεδόν απ’ όλη την Ελλάδα. Οι περισσότεροι ήταν κάτοικοι Αθηνών και Πειραιά. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους ήταν άντρες Χριστιανοί, που είχαν φύγει από το Χαϊδάρι στις 25 Μαΐου του 1944 για το Νοιενγκάμμε.

Στη Θεσσαλονίκη ανέβηκαν στο τρένο κι άλλοι όμηροι. Έφτασαν στο στρατόπεδο στις 4 Ιουνίου, ήταν συνολικά 850 άντρες Χριστιανοί. Δεν είναι γνωστό πόσοι Έλληνες πέρασαν όσοι απ’ αυτό το στρατόπεδο. Υπολογίζονται γύρω στους 1.100. Πάνω από τους μισούς δεν επέζησαν.


Σύμφωνα με το Αρχείο του Μνημείου Νοϊενγκάμμε ο πρώτος Έλληνας που έφτασε στο στρατόπεδο ήταν ο Ιωάννης Κουτσουδάκης του Επαμεινώνδα. Είχε γεννηθεί στις 9.3.1908 στον Βάμο της Κρήτης. Το Μάρτιο του 1942 τον είχαν πάει πρώτα στο Νταχάου, όπου τον χρησιμοποίησαν για να κάνουν ιατρικά πειράματα σχετικά με την πάθηση της ελονοσίας. Αρχές Νοεμβρίου του ίδιου έτους τον μετέφεραν στο Νοϊενγκάμμε. Πέθανε μετά από τρεις εβδομάδες. Οι τελευταίοι Έλληνες που έφτασαν ήταν τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 1945. Τους είχαν μεταφέρει από άλλα στρατόπεδα της Γερμανίας.


Όταν οι όμηροι έμπαιναν για πρώτη φορά σ’ ένα στρατόπεδο, έπρεπε να παραδώσουν όλα τους τα προσωπικά πράγματα όπως ρούχα, παπούτσια, ρολόγια, δαχτυλίδια, πορτοφόλια κτλ. στα Ες-Ες. Τα έβαζαν σε σακούλες και τα τοποθετούσαν μετά σε μια ιδιαίτερη αποθήκη.


Το στρατόπεδο απελευθερώθηκε στις 3 Μαΐου του 1945 από το βρετανικό στρατό. Οι Βρετανοί βρήκαν σε διάφορα μέρη χάρτινους φακέλους που περιείχαν ρολόγια, δαχτυλίδια, αλυσίδες κτλ. των ομήρων. Έγιναν προσπάθειες για να βρεθούν οι κάτοχοι. Η έρευνα συνεχίστηκε μέχρι τη δεκαετία του 1980. Ό,τι έχει απομείνει φυλάγεται σήμερα στο Αρχείο του Αρόλζεν. Από τους Ελληνες είχαν βρεθεί συνολικά 18 φάκελοι.

Σήμερα υπάρχουν στο Αρχείο 8. Παραθέτω τα ονόματά τους και τα αντικείμενα που έχουν βρεθεί:
Βαφειάδης Δημήτριος. Καστοριά 1919. Απεβίωσε στις 18.5.1945. Ενα ρολόι τσέπης, ένα δαχτυλίδι με νεκροκεφαλή, μια αλυσίδα για το λαιμό, ένα πάνινο πορτοφόλι και τέσσερα νομίσματα.
https://digitalcollections.its-arolsen.org/01020903/name/view/194114

Κανάς Γεώργιος. Μ. Ασία 1915, κάτοικος Πειραιά. Απεβίωσε στις 28.11.1944. Ένα κίτρινο δαχτυλίδι γάμου.
https://digitalcollections.its-arolsen.org/01020903/name/view/192115

Κερασιώτης Ευάγγελος του Αθανασίου. Καβάλα 1925. Ένα ρολόι χεριού.
https://digitalcollections.its-arolsen.org/01020903/name/view/192754

Κοντογεωργίου Βασίλειος. Βόλος 1917. Ένα ρολόι τσέπης.
https://digitalcollections.its-arolsen.org/01020903/name/view/192825

Σαγιτανόπουλος Γεώργιος, 1920. Ένα ρολόι χεριού.
https://digitalcollections.its-arolsen.org/01020903/name/view/193653

Σιμωνίδης ή Συμεωνίδης Θεόφιλος. Καρς 1913, κάτοικος Κιλκίς, δικηγόρος. Απεβίωσε στις 29.4.1945. Ένα ρολόι τσέπης.
https://digitalcollections.its-arolsen.org/01020903/name/view/7248251

Τακτικός Χρήστος, 1902. Απεβίωσε στις 22.4.1945. Ένα κίτρινο δαχτυλίδι γάμου και ένα δαχτυλίδι-σφραγίδα.
https://digitalcollections.its-arolsen.org/01020903/name/view/192295

Φασουλιώτης Νικόλαος, 1918. Μια κονκάρδα και μια αλυσίδα με καδένα για τον καρπό του χεριού. Στη μια πλευρά της καδένας γράφει: Ενθύμιον Γ... (δυσανάγνωστο) 1926, Κ 14 και στην άλλη Ερρίκος Αθανασίου.
https://digitalcollections.its-arolsen.org/01020903/name/view/192302

Τα αντικείμενα αυτά μπορούν να τα πάρουν οι απόγονοί τους. Για τη διαδικασία που χρειάζεται πρέπει να έρθουν σε επαφή με το Αρχείο.
Η υλική τιμή των αντικειμένων είναι μικρή, η συναισθηματική τους όμως αξία για τους απογόνους είναι πιθανόν πολύ μεγάλη.


Ο Ελληνισμός του Αμβούργου τιμά κάθε Μάιο τη μνήμη των νεκρών, κάνοντας κατάθεση στεφάνου στο κενοτάφιο των Ελλήνων και επιμνημόσυνη δέηση στο χώρο του πρώην στρατοπέδου και νυν μνημείου. Στο Αρχείο του Μνημείου έχουν διασωθεί περίπου 180 ονόματα.


Γίνεται μια προσπάθεια να βρεθούν ποιοι άλλοι Ελληνες ήταν στο στρατόπεδο αυτό. Αν κάποιοι αναγνώστες έχουν πληροφορίες μπορούν να έρθουν, μέσω του φορέα αυτού του άρθρου, σε επαφή με τον αρθρογράφο.


Από τα Δωδεκάνησα ήταν οι εξής όμηροι στο Νοϊενγκάμμε: Αρχύτας Νικόλαος του Παναγιώτη (+), φοιτητής από την Kω, Οικονόμου Ιωάννης του Γεωργίου από την Κάλυμνο, κάτ. Αθηνών, Πολιάς Αναστάσιος του Νικολάου (+) από τη Σύμη και Μπρόκος ή Πρόκος Απόστολος (+) από τη Χάλκη, κάτοικος Αθηνών.


Δεν αποκλείεται στο στρατόπεδο να ήταν και Εβραίοι από τη Ρόδο. Επειδή είχαν τότε την ιταλική υπηκοότητα είναι καταγραμμένοι στα γερμανικά αρχεία ως Ιταλοί. Η ταυτοποίησή τους είναι δύσκολη.

Η διεύθυνση του Αρχείου:
Arolsen Archives, International Center on Nazi Persecution, Große Allee 5-9,
34454 Bad Arolsen, T.:0049 56916290.


Το αρμόδιο τμήμα για τα αντικείμενα έχει το μέηλ InvestigationTeam6@arolsen-archives.org Επικοινωνία στα γερμανικά και αγγλικά.

Διαβάστε ακόμη

Μανώλης Κολεζάκης: Σελίδες από την πολεμική ιστορία της Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;

Πέτρος Κόκκαλης: Εθνική Πράσινη Συμφωνία για την ευημερία

Γιάννης Ρέτσος: Υπερτουρισμός: μύθοι και αλήθειες

Δημήτρης Κατσαούνης: Αυτές οι Eυρωεκλογές χτίζουν γέφυρα με τον Ελληνισμό της Διασποράς

Γιάννης Σαμαρτζής: Τα τεκμήρια διαβίωσης των φορολογουμένων και η δυνατότητα αποφυγής τους