Κάλλιστος Διακογεωργίου: «Πόσο ακόμα η βία και ο θάνατος θα δηλητηριάζουν τον αθλητισμό στην Ελλάδα;»

Rodiaki NewsRoom

Νέα παρέμβαση του Κάλλιστου Διακογεωργίου με αφορμή τα θύματα από την οπαδική βία μέσω άρθρου του στον Τύπο. Έχοντας τον ρόλο του διοικητικού μέλους στην εκτελεστική επιτροπή της Ε.Π.Σ.Δ, και του προέδρου της επιτροπής για την ασφάλεια και πρόληψη βίας στα γήπεδα, ο αντιπεριφερειάρχης Ενέργειας, Βιομηχανίας & Φυσικών Πόρων, καταθέτει την άποψή του:

«Η Ελλάδα είναι μία χώρα με απαράμιλλη παράδοση στον αθλητισμό και με αμέτρητες διαχρονικές επιτυχίες. Πολλές φορές όμως, αυτές οι επιτυχίες, αλλά και το γενικότερο αθλητικό πνεύμα, με τις αξίες που αυτό συνεπάγεται, επισκιάζονται και αμαυρώνονται από αποκρουστικά περιστατικά, όπως αυτό που συνέβη το προηγούμενο διάστημα, όταν ένας οπαδός μιας ελληνικής ομάδας έπεσε νεκρός από το μαχαίρι ενός χούλιγκαν, στη διάρκεια εξω-γηπεδικών συμπλοκών.

Μετά τον Άλκη και μία σειρά πολλών νεαρών ανθρώπων, στη λίστα των νεκρών από την ωμή οπαδική βία, προστίθεται και ο Μιχάλης και εύλογα γεννιούνται πολλές απορίες.

Πόσο ακόμα θα επεκταθεί αυτή η λίστα:

Πόσοι ακόμα γονείς θα θρηνήσουν τα παιδιά τους;

Πόσο ακόμα η βία και ο θάνατος θα δηλητηριάζουν τον αθλητισμό στην Ελλάδα.

Ο Χουλιγκανισμός είναι ένα φαινόμενο που εμπεριέχει τη βία και η βία δεν χωράει στον αθλητισμό, σκοπός του οποίου είναι να καλλιεργεί και να προάγει αξίες που συμβάλλουν στην δημιουργία υγιούς σχέσης με τους γύρω μας και πρωτίστως με τον εαυτό μας. Ο αθλητισμός είναι μία διαδικασία αποκαλυπτική, σου φανερώνει πτυχές του εαυτού σου, που πολλές φορές σχετίζονται και προσδιορίζονται με βάση τους άλλους.

Όμως στη σημερινή εποχή έννοιες, όπως η ευγενής άμιλλα και το ευ αγωνίζεσθαι, που αποτέλεσαν θεμέλια του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, μας μοιάζουν πολύ μακρινές και ξένες, ιδιαίτερα στον χώρο του ποδοσφαίρου.

Το ποδόσφαιρο παύει να είναι διασκέδαση και ψυχαγωγία, όταν φοβάσαι να φορέσεις την μπλούζα ή το κασκόλ της αγαπημένης σου ομάδας, γιατί μπορεί να αποτελέσουν για ορισμένους «κόκκινο πανί» που τους εξάπτει τα πιο βίαια και απάνθρωπα ένστικτα.

Καθίσταται, λοιπόν, επιτακτική ανάγκη να παρθούν επιτέλους, ουσιαστικά μέτρα για να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο που ταλανίζει την κοινωνία μας και μας γεμίζει με πικρία, οργή και αίσθημα αδικίας.

Συγκλονισμένοι από το τραγικό γεγονός του άδικου θανάτου ενός νεαρού παιδιού και σε πλήρη ευθυγράμμιση με την γενικότερη προσπάθεια που γίνεται σε κεντρικό επίπεδο για την εκρίζωση της βίας από τα γήπεδα, η επιτροπή: ασφάλειας και πρόληψης βίας στα γήπεδα, της ένωσης ποδοσφαιρικών σωματείων Δωδεκανήσου, έλαβε την πρωτοβουλία να προτείνει στην Κεντρική Επιτροπή τη δημιουργία ενός εργαλείου που θα συνεισφέρει στην προαναφερθείσα προσπάθεια σε τοπικό επίπεδο.

Το ευ αγωνίζεσθαι θα είναι μία προσπάθεια να εξαλειφθούν από τα δωδεκανησιακά γήπεδα τα περιστατικά βίας, αλλά και να καλλιεργηθεί σε όλους τους αθλητικούς παράγοντες μία ακραιφνώς αθλητική νοοτροπία, η οποία θα επιβραβεύεται.

Οι αθλητές μας πρέπει να αποτελούν υγιή πρότυπα για την νεολαία με την συμπεριφορά τους, μέσα και έξω από τους αθλητικούς χώρους και γι’ αυτόν τον λόγο, εντός του αυστηρού κανονιστικού πλαισίου που θα υπάρξει για θέματα βίας στα γήπεδα, οι ορθές αθλητικές συμπεριφορές θα επιβραβεύονται, ενώ οι αντιαθλητικές θα τιμωρούνται.

Η επιτροπή προτίθεται διά μέσω των μελών της να είναι κοντά στους αγώνες, για να επιβλέπει την ορθή διεξαγωγή τους, προκειμένου να επιτευχθεί, κάποια στιγμή το ιδεώδες, ευ αγωνίζεσθαι, βγάζοντας “οφσάιντ” κάθε στοιχείο βίας και αδικίας από τον αθλητισμό. Μπορεί να είναι δύσκολο, αξίζει όμως σίγουρα να προσπαθήσουμε».