Επιστολή θλίψης, συγκίνησης και αγανάκτησης από γυναίκα της Λέρου που έχασε τον άντρα της στο Νοσοκομείο του νησιού

Rodiaki NewsRoom

Την πικρία της για την τραγική κατάληξη που είχε η νοσηλεία του συζύγου της στο Νοσοκομείο της Λέρου, εκφράζει με επιστολή της στη «Ροδιακή» η συμπατριώτισσά μας, κα Άννα Παπαντωνάκη.

Στην επιστολή της, σημειώνει συγκεκριμένα:
«Ελάτε στη θέση μου, να έχετε χάσει αγαπημένα πρόσωπα, να ψάχνετε το γιατί και ΠΩΣ και γύρω να ανακαλύπτετε και να βιώνετε χιλιάδες προβλήματα...
Αυτό που θα περιγράψω, αποτελεί προσωπικό βίωμα και εμπειρία μου.
Δεν έχει σε καμία περίπτωση σκοπό να θίξει και να προσβάλει κάποιον. Σκοπό έχει να δημιουργηθεί γόνιμος προβληματισμός, που θα οδηγήσει στο να αλλάξουμε προς το καλύτερο τις συνθήκες στο Νοσοκομείο μας, προς βοήθεια όλων μας.

Θα μας απαντήσει ποτέ κανείς γιατί θα πρέπει ειδικά οι νησιώτες να πληρώνουμε με τίμημα τη ζωή μας τo φυλάσσουμε Θερμοπύλες;»
Οι παθογένειες στο σύστημα Υγείας στο νησί μας και κατ’ επέκταση στη χώρα μας χρονίζουν και δεν βρίσκουν τη λύση τους.

Και φυσικά όταν μιλάμε για υποχρηματοδότηση περικοπές και υποστελέχωση στο Ε.Σ.Υ. τα τελευταία χρόνια, μιλάμε ταυτόχρονα για την επιστημοσύνη των γιατρών με την απουσία εξειδικευμένου ιατρικού προσωπικού με την ενδεδειγμένη εμπειρία, μιλάμε για τον ελλιπή επαγγελματισμό στο νοσηλευτικό προσωπικό, μιλάμε για την απουσία κατάλληλου ιατρικού εξοπλισμού.

Και όλα αυτά είναι πολύ σοβαρά να τα αφήνει η πολιτεία να διαιωνίζονται.
Δεν περιποιούν τιμή για κανέναν Λεριό, αντίθετα επιτείνουν την ανασφάλεια των νησιωτών στα θέματα Υγείας.

Ο σύζυγός μου Μιλτιάδης Παπαντωνάκης χρειάστηκε να νοσηλευτεί στο Νοσοκομείο της Λέρου αρχές Νοέμβρη 2019. Εισήχθη με λοίμωξη του αναπνευστικού και δυστυχώς κατέληξε μέσα σε δύο ημέρες.
Στο διάστημα αυτό ζήσαμε εμπειρίες που εύχομαι ποτέ ξανά να μην ζήσει κανένας Λεριός, δηλαδή:
Το συγκεκριμένο ιατρικό προσωπικό που ανέλαβε τη νοσηλεία του, προφανώς και υποτίμησε τον κίνδυνο για τη ζωή του. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος για να μεταφερθεί σε μονάδα Μ.Ε.Θ. κεντρικού Νοσοκομείου, ως έχρηζε η περίπτωσή του.

Επίσης, η μη σοβαρή αξιολόγηση της κατάστασης υγείας του, είχε ως αποτέλεσμα τη μη έγκαιρη ενημέρωση άλλου ιατρικού προσωπικού και την απουσία κάποιου από τους οκτώ εφημερεύοντες τη βραδιά εκείνη.
Η απουσία των θεραπόντων ιατρών συνεχίστηκε και το επόμενο πρωί μέχρι τις 11:45 όταν και εμφανίστηκε για νοσηλεία ο ένας από αυτούς.

Στα “κακώς κείμενα” του Νοσοκομείου μας μαζί με την επιστημοσύνη, θα πρόσθετα και το ήθος, καθώς με πλήγωσε η απρεπής συμπεριφορά θεράποντα ιατρού, που λειτουργεί πάγια αρνητικά.
Επίσης, δε θα ξεχάσω να αναφερθώ στον ελλειπή ιατρικό εξοπλισμό. Στην περίπτωσή μας, απουσίαζε ο κατάλληλος αναπνευστήρας, ακόμα και αντιδραστήρια για να γίνει η εξέταση για τα αέρια αίματος.
Δεν θα παραλείψω όμως ότι για τις στιγμές εκείνες, βρέθηκε κοντά μας και προσωπικό, που έκανε το ανθρωπίνως δυνατό για να μας βοηθήσει.
Το θέμα της υγείας όλων μας ως το πρώτιστο αγαθό, θα περιμέναμε να αντιμετωπίζεται με περισσότερο σεβασμό.

Η βελτίωση στην ποιότητα ζωής των πολιτών και ιδιαίτερα η διασφάλιση της υγείας στο νησί μας, πιστεύω και πιστεύουμε όλοι θα έπρεπε να ανάγεται σε πρώτιστο μέλημα της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Αντ’ αυτού η αναποτελεσματικότητα της δημοτικής αρχής που άπτεται της διαχείρισης θεμάτων της καθημερινότητάς μας, φέρνει τις ζωές μας πίσω...

Ευχής έργον, τα πολιτικά πρόσωπα που αδιαφόρησαν να κινητοποιηθούν για το καλύτερο.
Πάντα θα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης για τις συνθήκες λειτουργίας του Νοσοκομείου στο νησί μας.
Δοθείσης της ευκαιρίας, θα ήθελα να απευθύνω κάλεσμα σε Λεριούς που οικονομικά μπορούν να ενισχύσουν το Νοσοκομείο μας, να το πράξουν με μια τους χορηγία. Επίσης, θα πρότεινα σε ευαισθητοποιημένους συμπολίτες μας να βοηθήσουμε να εξοπλησθεί καλύτερα μια κλινική του μονάδα. Ή να συστρατευθούν και άλλοι, προτείνοντας λύσεις βελτίωσης του Νοσοκομείου μας…
Δεν πρέπει να μείνουμε θεατές σε όλο αυτό που εξελίσσεται.
Και θέλουμε και μπορούμε και πρέπει να συμβάλουμε όλοι μαζί να το αλλάξουμε.»