Γιάννης Γιακουμάκης: Μελωδίες… επιστροφής στο Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου

Rodiaki NewsRoom

Ρεσιτάλ κλασικής κιθάρας στο Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου στις 02.09.2025 (21:00)

Με αφορμή τη συμμετοχή του στο 9ο Φεστιβάλ Καλλιτεχνικής Δημιουργίας Ροδίων Δημιουργών, ο διεθνώς αναγνωρισμένος κιθαριστής Γιάννης Γιακουμάκης επιστρέφει στη Ρόδο για μια ξεχωριστή εμφάνιση στο Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου.

Πλάι στους ταλαντούχους μαθητές του και με τη συμμετοχή του Ρόδιου βαρύτονου Λεωνίδα Σακελλαρίδη, παρουσιάζει ένα ρεσιτάλ που ενώνει την κλασική μουσική με την ελληνική δημιουργία. Σε μια εκ βαθέων συνέντευξη, μιλά για την πορεία του, τους δασκάλους του, τα νέα παιδιά που τον εμπνέουν, και το όραμα της τέχνης που συνεχώς αναγεννάται μέσα από την αγάπη και την προσφορά.

Ακολουθεί η συνέντευξη στον Νίκο Κωνσταντινίδη:

Κύριε Γιακουμάκη, με την ευκαιρία συμμετοχής σας στο 9ο Φεστιβάλ Καλλιτεχνικής Δημιουργίας Ροδίων Δημιουργών, σας καλωσορίζουμε σε αυτή τη συνέντευξη, που σκοπό έχει να προβάλει το έργο σας και το ρεσιτάλ κλασικής κιθάρας που θα δώσετε με τους μαθητές σας στο Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου στις 02.09.2025 (21:00).

– Μπορείτε να μας πείτε προκαταβολικά λίγα λόγια για το έργο που θα παρουσιάσετε στο Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου το βράδυ της 2ας Σεπτεμβρίου 2025;
«Την Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου θα παρουσιάσουμε ένα πρόγραμμα όπου στην αρχή θα παρουσιαστούν τρεις νέοι κιθαριστές από την τάξη μας, ενώ στη συνέχεια θα έχω μια καλλιτεχνική συνάντηση με τον βαρύτονο και σπουδαίο Ρόδιο καλλιτέχνη Λεωνίδα Σακελλαρίδη, όπου θα παρουσιάσουμε διασκευές τραγουδιών για κλασική κιθάρα και φωνή, μπλέκοντας την κλασική μας υπόσταση με τη δροσιά και την αμεσότητα των τραγουδιών από την ελληνική μας μουσική.»

– Ποιοι μαθητές σας θα λάβουν μέρος στο ρεσιτάλ κλασικής κιθάρας και τι έργα θα ερμηνεύσουν;
«Θα λάβουν μέρος τρεις νέοι κιθαριστές από την τάξη μας. Στην αρχή θα εμφανιστεί ο Χρήστος Λιβέρεζας, μόλις δεκατριών ετών, ο οποίος ξεχωρίζει για τη σπουδαία του πρόοδο και την επιμονή στις σπουδές του. Έχοντας την αμέριστη συμπαράσταση των γονιών του, Τάσου Λιβέρεζα και Αλεξάνδρας Τσάτση, έλαβε μέρος στον διαγωνισμό του 12ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κιθάρας Παλαιού Φαλήρου, όπου και απέσπασε το Α’ Βραβείο στην κατηγορία του.

Στη συνέχεια θα εμφανιστεί ο δεκαεπτάχρονος Γιώργος Αγκάς, γιος του Ματθαίου Αγκά και της Ασημίνας Καρπαθάκη, ένας νέος κιθαριστής ο οποίος χαρακτηρίζεται από τις πηγαίες εκτελέσεις του, παρά το νεαρό της ηλικίας του. Πρόσφατα απέσπασε ήδη δύο σπουδαίους τίτλους: Α’ Βραβείο στον διαγωνισμό του 30ού Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας και Α’ Βραβείο στον διαγωνισμό του 12ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κιθάρας στο Παλαιό Φάληρο.

Το πρώτο αυτό μέρος της συναυλίας μας θα κλείσει ο Άγγελος Γιακουμάκης, γιος του Γιάννη Γιακουμάκη και της Βίκυς Θεολόγη. Ο Άγγελος είναι ένας νέος κιθαριστής με εκρηκτικό ταπεραμέντο, που ονειρεύεται να ζήσει τη μαγεία μιας καλλιτεχνικής σταδιοδρομίας. Πρόσφατα επιλέχθηκε από το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, μέσα σ’ έναν μεγάλο αριθμό υποψηφίων, και εμφανίστηκε στο Μέγαρο σε συναυλία με τίτλο “Κύκλος Νέων Καλλιτεχνών”».

– Το Φεστιβάλ Καλλιτεχνικής Δημιουργίας σκοπό έχει να προβάλει το έργο των Δωδεκανησίων Ροδίων δημιουργών και ιδιαίτερα των νέων. Τι μπορούμε να προσδοκούμε από τους νέους μαθητές σας;
«Θα σας απαντήσω με μια αναφορά μου σε μια μεγάλη έρευνα που έγινε από σπουδαστές ενός κορυφαίου πανεπιστημίου στην Αμερική. Ο τίτλος της έρευνας ήταν “Ορισμός Πολιτισμικού Επιπέδου σε μια χώρα”. Κατέληξαν λοιπόν όλοι οι εμπλεκόμενοι στην έρευνα ότι ένα ασφαλές στοιχείο για τον καθορισμό του πολιτιστικού επιπέδου σε μια χώρα είναι ο αριθμός εγγραφών στα μουσικά ιδρύματα της εκάστοτε χώρας.»

– Έχετε δώσει πολλά ρεσιτάλ σε διάφορα μέρη του κόσμου, έχετε συνθέσει και ερμηνεύσει πολύ αξιόλογα έργα δικά σας και άλλων αναγνωρισμένων καλλιτεχνών. Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στη δημιουργική σας πορεία, ποια θεωρείτε ότι είναι η σημαντικότερη επιτυχία σας και προσφορά στην τέχνη που υπηρετείτε;
«Μετά από πενήντα χρόνια από την πρώτη μου συναυλία, θεωρώ ότι ήταν υπέροχο όλο αυτό το ταξίδι. Αυτό που σίγουρα ξεχωρίζει από αυτή τη διαδρομή είναι ότι είχα την ευκαιρία να επηρεάσω ορισμένους νέους στις μικρές τάξεις των ωδείων, που άλλοτε δίδασκα εγώ τους μαθητές μου και άλλοτε με δίδασκαν εκείνοι.»

– Ποιοι ήταν οι άνθρωποι και οι δάσκαλοι που σας στήριξαν και σας ενέπνευσαν στα πρώτα βήματα της καριέρας;
«Στη ζωή μας θα συναντηθούμε με πολλούς δασκάλους, οι οποίοι θα επηρεάσουν τη ζωή μας. Κατ’ αρχάς θα συναντήσουμε τους ανθρώπους που έχουν τη συγκεκριμένη ιδιότητα του δασκάλου. Αυτοί ήταν ο πατέρας μου, Αναστάσης Γιακουμάκης, ο οποίος ήταν ο πρώτος μου δάσκαλος και ο άνθρωπος που επηρέασε καθοριστικά την κατεύθυνση και τις αποφάσεις μου σχετικά με τις σπουδές μου. Το μεγαλύτερο μάθημα που πήρα από αυτόν ήταν όταν ένα χειμωνιάτικο απόγευμα με προέτρεψε να παίξουμε για πρώτη φορά κάτι μαζί. Έπιασε το βιολί του. Αρχίσαμε να παίζουμε μαζί. Κάποια στιγμή γύρισε πλάτη σε μένα. Συνεχίσαμε μέχρι το τέλος του κομματιού. Γύρισε και με κοίταξε. Τα δάκρυα που είδα να τρέχουν από τα μάτια του ήταν πάντα η έμπνευσή μου και η κινητήριος δύναμη σε όλη τη διαδρομή μου.

Ένας άλλος μεγάλος δάσκαλος υπήρξε για μένα ο Ευάγγελος Ασημακόπουλος. Μια μικρή τάξη στο Εθνικό Ωδείο της Αθήνας ήταν η τάξη του. Για μένα, η τάξη αυτή έγινε καράβι και το ξεκίνημα των πνευματικών αναζητήσεών μου. Μου έμαθε ότι, για να μπορώ να ερμηνεύω τα μουσικά έργα, θα έπρεπε πρώτα να αποκτήσω την ικανότητα να επεξεργάζομαι και να φιλοσοφώ την καθημερινότητά μου.

Τους ευχαριστώ και τους δύο για ό,τι μου έδωσαν. Εκτός όμως από αυτούς τους δασκάλους με τη συγκεκριμένη ιδιότητα, υπάρχουν και οι άλλοι, αυτοί που είναι χωρίς ταμπέλα και που συναντάμε μπροστά μας εκεί που δεν το περιμένουμε. Είναι αυτοί που με μια τους κουβέντα, ένα βλέμμα τους, μπορούν να μας αλλάξουν τη ζωή, επηρεάζοντας τις αποφάσεις μας και τις διαδρομές μας. Άλλωστε, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όλα συμβαίνουν μεταξύ των ανθρώπων. Ας έχουμε σηκωμένες τις κεραίες μας, λοιπόν.»

– Τι έχετε να μας πείτε για την καλλιτεχνική συνεργασία σας με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ, τον Τάκη Βούη;
«Με τον Τάκη Βούη μας συνδέουν δεσμοί αίματος και φιλίας. Σπουδαίος φίλος και καλλιτέχνης που έδωσε βήμα στην καλλιτεχνική του σκηνή σε πολλούς επώνυμους καλλιτέχνες. Ήταν όνειρο ζωής γι’ αυτόν το φεστιβάλ αυτό, το οποίο υπηρετεί αφιλοκερδώς και με πολλή προσωπική εργασία. Περιττό να σας πω ότι η μητέρα μου, στο πατρικό μου σπίτι, στις φωτογραφίες που έχει με τα παιδιά της, έχει και τον Τάκη.»

– Εδώ στη Ρόδο είστε ιδιαίτερα αγαπητός. Τι θέλετε να πείτε στους συμπολίτες σας και τους φίλους σας με τους οποίους συνδέεστε από τα παιδικά σας χρόνια;
«Μετά από απουσία πολλών χρόνων, μιας και έκλεισαν μεγάλοι κύκλοι στη μικρή ζωή μου, προσπαθώ να βρω την πνευματική δύναμη να ξαναμπώ στις πολύωρες μελέτες και να φτιάξω τον ανάλογο χώρο μέσα στο κεφάλι μου, δημιουργώντας έτσι τις συνθήκες για να επιστρέψω στους μαγικούς χώρους των solo συναυλιών. Εκεί που όλα πεθαίνουν και γεννιούνται από την αρχή. Εκεί που όλα τελειώνουν, κι όλα αρχίζουν ξανά και ξανά.
Ραντεβού, λοιπόν, τους επόμενους μήνες.»