Κρυμμένο μεσαιωνικό "Μέγαρο" εντοπίστηκε στην κοιλάδα "Μαλπάσο" της Ρόδου

Rodiaki NewsRoom

Τα ερείπια μιας χαμένης μεσαιωνικής θερινής κατοικίας στην κοιλάδα "Μαλπάσο" της Ρόδου εντόπισαν οι ιστορικοί Simon Phillips και Erik Bruns. Με αφορμή, λοιπόν την ανακάλυψή τους, η RICHeS (Rhodes International Culture & Heritage Society) σε σχετική ανάρτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, αναφέρει :

Η ανακάλυψή τους, που δημοσιεύεται στο ακαδημαϊκό περιοδικό 'Frankokratia', περιλαμβάνει μια πέτρινη κατοικία, ένα υδραγωγείο και ένα θολωτό πηγάδι που ταυτοποιούνται ως το "Μέγαρο" και ο Κήπος του Μεγάλου Μαγίστρου των Ιωαννιτών Ιπποτών. Αυτό το σημαντικό εύρημα ρίχνει νέο φως στην πλούσια πολιτιστική κληρονομιά του νησιού μας, και με την αφ

Η RICHeS (Rhodes International Culture & Heritage Society) χαιρετίζει αυτήν την ανακάλυψη ως μια σημαντική συνεισφορά στην ιστορική γνώση και στις συνεχείς προσπάθειες υπεράσπισης της πολιτιστικής κληρονομιάς στη Ρόδο.

Μαλπάσο

Την αμφιθεατρικά διαμορφωμένη κοιλάδα που εκτείνεται εκατέρωθεν της οδού Ηλιάδων προς τον κόλπο της Ιαλυσού, από το Μήδεια στην κορυφή μέχρι τη Φανερωμένη στη θάλασσα, διασχίζουν καθημερινά αμέτρητοι κάτοικοι και επισκέπτες του νησιού. Στο Κτηματολόγιο Ρόδου, αυτή η περιοχή είναι γνωστή ως "Σαντουρλί", ένας οθωμανικός - τουρκικός όρος που πιθανότατα σημαίνει "λαμπερός - θαυμάσιος". Αυτό εξακολουθεί να είναι ακόμα και σήμερα, άλλοτε όμως πρέπει να ήταν ακόμη περισσότερο, μια δροσερή και καταπράσινη κοιλάδα που προσφέρει υπέροχη θέα. Στο παρελθόν παρείχε καταφύγιο στους κατοίκους της πόλης που ήθελαν να ξεφύγουν από τη ζέστη του καλοκαιριού και να απολαύσουν διάφορες ψυχαγωγικές δραστηριότητες σε ένα όμορφο μέρος όχι μακριά από την πόλη. Στο μεσαίωνα, όμως, η περιοχή ήταν γνωστή με άλλο όνομα: "Μαλπάσο - κακό πέρασμα". Η προέλευση αυτού του ονόματος είναι αβέβαιη, αλλά συνδέεται με τον μύθο του Dieudonné de Gozon και του δράκου της Ρόδου (που υποτίθεται ότι έκανε την περιοχή αδιάβατη) ή με τον βάλτο που υπήρχε μέχρι τον 19ο αιώνα και που έβαζε εμπόδια στην παράκτια διαδρομή από την πόλη προς τα Τριάντα. Πολύ λιγότερο γνωστό είναι ότι αυτή η κοιλάδα, τουλάχιστον από την εποχή των ιπποτών, και πιθανώς και νωρίτερα, ήταν επίσης ένας τόπος με εξοχικά καταφύγια όπου ευκατάστατοι ιππότες μπορούσαν να αποδράσουν και να περάσουν κάποιο χρόνο σ' ένα καταπράσινο περιβάλλον. Στα υψηλότερα μέρη της κοιλάδας, κρυμμένα μέσα στο πράσινο βρίσκονται τα απομεινάρια μιας, όπως θα ήταν κάποτε, ευχάριστης θερινής κατοικίας που περιβάλλεται από κήπους και περιβόλια.

Σημαντική Ανακάλυψη

Τα ερείπια αυτά - μια πέτρινη κατοικία, ένα υδραγωγείο και ένα θολωτό πηγάδι - έχουν ταυτοποιηθεί από τους ιστορικούς Simon Phillips και Erik Bruns (ιδρυτής της RICHeS) ως το χαμένο "Μέγαρο"' και ο Κήπος του (Μεγάλου) Μαγίστρου των Ιωαννιτών Ιπποτών στο Μαλπάσο. Το ακίνητο ανήκε στους Μεγάλους Μαγίστρους και μισθωνόταν σε εξέχοντες ιππότες που χρησιμοποιούσαν τον χώρο για αναψυχή και φιλοξενία σημαντικών καλεσμένων.Στο άρθρο τους που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο ακαδημαϊκό περιοδικό 'Frankokratia', οι συγγραφείς τεκμηριώνουν την ανακάλυψή τους με αρχειακά έγγραφα, περιγραφές και ταξιδιωτικές αναφορές από τον 15ο έως τον 20ο αιώνα. Είναι οι πρώτοι που κάνουν αυτή τη συγκεκριμένη ταυτοποίηση, η οποία έχει χαιρετιστεί ως μια "πολύ σημαντική" συνεισφορά στη γνώση μας για αυτή την πλευρά της ιστορίας του νησιού από τον Anthony Luttrell, τον πιο αναγνωρισμένο ιστορικό της περιόδου των Ιπποτών στη Ρόδο.

Συνεισφορά της RICHeS στην Πολιτιστική Κληρονομιά

Το διοικητικό συμβούλιο της RICHeS είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένο με αυτήν τη δημοσίευση από ένα από τα μέλη του. Τα τελευταία πέντε χρόνια, η συνεισφορά μας στην προστασία της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς της Ρόδου επικεντρώθηκε κυρίως στην υπεράσπιση της Κοινωνίας των Πολιτών. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τις δράσεις μας σχετικά με τον Φίκο στο Ακταίον, την "αποκατάσταση" της Ροδιακής Έπαυλης και άλλων μνημείων και ειδικά με τη συνδημιουργία του Δικτύου Ομπρέλα μαζί με τις επιτυχίες που προέκυψαν από αυτό.Βρίσκουμε αυτές τις δράσεις ουσιώδεις και θα συνεχίσουμε με αυτές, αλλά είμαστε επίσης ευχαριστημένοι που παραμένει δυνατό να συνεισφέρουμε με άλλους τρόπους στη γνώση και την προώθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού μας. Το προαναφερθέν άρθρο είναι ένα παράδειγμα αυτού. Σας ευχαριστούμε για την συνεχή υποστήριξή σας και το ενδιαφέρον σας για τις δραστηριότητές μας.