Σάλος για βιβλία δίπλα σε κάδο – Ο πρόεδρος της κοινότητας Σορωνής δίνει τη δική του απάντηση
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 4052 ΦΟΡΕΣ
Η τοποθέτηση της συγγραφέως κας Μαρίας Ανδρουλιδάκη
Με ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα σήμερα, ο κοινοτάρχης Σορωνής, κ. Γιάννης Μαρίνος, διευκρινίζει τα γεγονότα γύρω από τα βιβλία που βρέθηκαν δίπλα σε κάδο σκουπιδιών, μετά από δημοσιεύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Στην ανακοίνωσή του, ο κ. Μαρίνος υπερασπίζεται τη συμμετοχή της Κοινότητας στην πολυετή προσπάθεια έκδοσης του βιβλίου «Γιορτάζοντας και Τραγουδώντας στη Σορωνή Ρόδου», καταγγέλλει παραλείψεις και παρεξηγήσεις με τον Πολιτιστικό Σύλλογο και ξεκαθαρίζει ότι η Κοινότητα ουδέποτε θα εναπόθετε βιβλία στα σκουπίδια.
Στην ανακοίνωση-απάντηση αναφέρεται:
«Τι κάνει νιάου, νιάου στα κεραμίδια του νεοκλασικού πίσω από τον κάδο των σκουπιδιών; Σίγουρα πάντως όχι οι γάτες. Όσο μπορώ λοιπόν, πιο συνοπτικά:
Από το 2012, η Δημοτική Κοινότητα Σορωνής κι εγώ προσωπικά ξεκινήσαμε την προσπάθεια της έκδοσης του βιβλίου “Γιορτάζοντας και Τραγουδώντας στη Σορωνή Ρόδου – Τρία λαογραφικά μελετήματα”. Η προσπάθεια, που ήταν πολύχρονη, ξεκίνησε άμεσα σε συνεργασία με το Κέντρο Έρευνας της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών και με την κα Μαρία Ανδρουλάκη, συγγραφέα του έργου.
Το 2018 επικοινώνησα προσωπικά με την τότε πρόεδρο του Πολιτιστικού, κα Ελένη Δημητρά, και της ζήτησα να μπει ο Σύλλογος μπροστά, διότι χρειαζόμασταν μια οντότητα με ΑΦΜ και τέτοιο η Κοινότητα δεν είχε, για να ενταχθεί το βιβλίο σε πρόγραμμα της ΑΝΔΩ, που θα κάλυπτε εξ ολοκλήρου την έκδοσή του, όπως και τελικά έγινε.
Μετά από πολλές προσπάθειες και του Συλλόγου, και της συγγραφέως, και εμού προσωπικά, το βιβλίο εκδόθηκε το 2024. Επομένως, ο Πολιτιστικός ήταν ο φορέας μέσω του οποίου ολοκληρώθηκε η πολυετής προσπάθεια της Κοινότητας.
Στις 10-06-2025, η Κοινότητα Σορωνής, μετά από αρκετές αποτυχημένες προφορικές προσπάθειες εμού προς την πρόεδρο του Πολιτιστικού (πλην συνολικά 17 αντιτύπων που μου είχαν δοθεί προσωπικά αρχικά), ζήτησε με έγγραφό της, που κοινοποιήθηκε σε όλα τα μέλη του ΔΣ του Πολιτιστικού, τη διάθεση 300 αντιτύπων για τις ανάγκες της και γνωστοποίησε στο Σύλλογο, ονομαστικά, σε ποιους διατέθηκαν τα 17 αντίτυπα που πήρα. Μέσα στις προθέσεις μας ήταν να δοθούν βιβλία και στον δήμαρχο Ρόδου για τις δικές του ανάγκες.
Στις 19-06-2025, ο Πολιτιστικός απάντησε αρνητικά στη διάθεση των 300 βιβλίων που ζητήσαμε και μας δήλωσε ότι μας εγκρίνει 20 αντίτυπα για διάθεση μόνο “σε επίσημα πρόσωπα και εκπροσώπους επίσημων φορέων” (δηλαδή ο πρόεδρος της Κοινότητας δεν μπορεί να τα διαθέσει όπου θέλει αυτός, αλλά όπου του υποδεικνύει ο Πολιτιστικός), με δέσμευση άμεσης αντικατάστασης, υπό τον όρο της κατάθεσης λίστας με τα ονόματα των παραληπτών. Με το έγγραφο αυτό, ουσιαστικά για πρώτη φορά αμφισβητείται ο ρόλος και η συμβολή της Κοινότητας και εμού στην έκδοση του βιβλίου.
Ενόψει της διοργάνωσης της πανηγύρεως του Αγίου Σουλά και της συστάσεως της Επιτροπής, η Κοινότητα, παρά τη συνολική διαφωνία της με το απαντητικό έγγραφο του Πολιτιστικού, αποφάσισε να μη δώσει προσωρινά συνέχεια στο θέμα.
Κατά τη διάρκεια της πανηγύρεως ή λίγο πριν από αυτήν (δεν θυμάμαι ημερομηνία, ούτε βρισκόμουν στη Σορωνή εκείνη τη μέρα), ο Πολιτιστικός έστειλε με τον κ. Τάκη Γιορδαμνή 20 βιβλία στο γραφείο μου, χωρίς ποτέ η Κοινότητα να έχει αποδεχθεί όσα λέγονται στην απάντηση–απόρριψη επί του αιτήματός μας, χωρίς ποτέ η Κοινότητα να τα έχει ζητήσει και επιπλέον χωρίς κανένα έγγραφο παράδοσης–παραλαβής των βιβλίων.
Μόλις αντιλήφθηκα τα παραδοθέντα βιβλία, ζήτησα από τον κ. Γιορδαμνή να επιστραφούν. Αυτός όμως, λόγω των βεβαρυμμένων καθηκόντων του στην πανήγυρη, μου ζήτησε να γίνει μετά τη λήξη της. Πράγματι, μετά τη λήξη της, με τον υπάλληλο του δήμου μας, κ. Μιχάλη Σαββάκη, επεστράφησαν τα βιβλία στο μαγαζί της οικογένειας της προέδρου του Πολιτιστικού, αλλά επί τόπου, πάλι με τον υπάλληλο μας, επεστράφησαν σε εμάς, διότι δεν συνοδεύονταν από σχετικό έγγραφο. Φυσικά η Κοινότητα, αφού δεν παρέλαβε τα βιβλία με έγγραφο, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να τα παραδώσει με έγγραφο.
Στις 18-08-2025, ο κ. Γιορδαμνής, κατόπιν συνεννοήσεως μαζί μου, επέστρεψε εκ νέου τα βιβλία στο μαγαζί της οικογένειας της Προέδρου του Πολιτιστικού, ο σύζυγος της οποίας δεν του επέτρεψε να τα αφήσει εντός της επιχείρησης και κατόπιν τούτου, όπως με διαβεβαίωσε ο κ. Γιορδαμνής, τα άφησε – παρουσία του συζύγου της Προέδρου – έξω ακριβώς από την πόρτα του μαγαζιού τους.
Εντός δεκαλέπτου εμφανίστηκε στο γραφείο μου η πρόεδρος και με ρώτησε: “Γιατί επέστρεψες τα βιβλία που μου ζήτησες;” και της απάντησα ότι δεν ζήτησα εγώ αυτά τα βιβλία. Φωνάζοντας, μου είπε ότι “τα βιβλία βρίσκονται ήδη στα σκουπίδια” κι εγώ ανταπάντησα ότι εμείς τα αφήσαμε στο μαγαζί της και όχι στα σκουπίδια και ότι εδώ είναι το γραφείο του προέδρου της Κοινότητας και όχι το σπίτι της και δεν μπορεί να φωνάζει. Τότε απεχώρησε φωνάζοντας ακόμα περισσότερο: “Τώρα θα δεις τι θα σε κάνω, θα σε κάνω ρεζίλι σε όλο το χωριό, θα σε κάνω χιλιορέζιλο των σκυλιών”. “Κάνε ό,τι νομίζεις και καταλαβαίνεις”, της είπα. Τις απειλές αυτές τις άκουσαν κι άλλοι.
Δύο λεπτά μετά, ο σύζυγος της προέδρου προχώρησε στη γνωστή ανάρτηση. Δέκα λεπτά μετά, τα βιβλία εξαφανίστηκαν δίπλα από τον κάδο, όπως διαπίστωσε μέλος του Συμβουλίου της Κοινότητας. Ποιος τα έβαλε δίπλα στον κάδο με όρθιο το ένα βιβλίο για να τραβηχτεί η φωτογραφία, ποιος τα πήρε μετά και πού τα πήγε; Σίγουρα αυτό δεν έγινε από την Κοινότητα ή από τους υπαλλήλους μας.
Εν κατακλείδι: Στον μικρό αυτό τόπο, όλοι γνωριζόμαστε και έτσι ο καθένας – όταν υπάρχουν δύο αλήθειες – μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Τα παραπάνω είναι η δική μου αλήθεια και θα την υπερασπιστώ ως το τέλος, όπως κάνω πάντα. Ο καθένας μπορεί να πιστέψει αυτό που θέλει. Σίγουρα πάντως, αυτά που συμβαίνουν δεν τιμούν το χωριό μας και κυρίως τον Πολιτιστικό μας και το Συμβούλιό του.
Όλη η ιστορία για την έκδοση του βιβλίου – η οποία ουδέποτε αμφισβητήθηκε έως την 19η Ιουνίου 2025 – βρίσκεται γραμμένη από εμένα προσωπικά στα εισαγωγικά κείμενα του βιβλίου και όλα όσα λέω έχουν επιβεβαιωθεί και από την ίδια τη συγγραφέα κατά την παρουσίασή του.
Η Κοινότητα δεν είναι ζητιάνος για να επαιτεί τα βιβλία που, με τόσο κόπο και προσπάθεια, εκδόθηκαν. Η Κοινότητα υπήρξε η κύρια αιτία της έκδοσης του βιβλίου, δια των προσπαθειών της, και ο Πολιτιστικός το μέσο (με τις δικές του, αναμφισβήτητα, προσπάθειες).
Η Κοινότητα σε καμία περίπτωση δεν θα εναπόθετε ποτέ κανένα βιβλίο στα σκουπίδια. Το λέω κατηγορηματικά. Ποτέ. Ούτε εγώ φυσικά. Πολύ περισσότερο το συγκεκριμένο βιβλίο.
Όσοι σχολιάζουν τα του Πολιτιστικού, διαγραμμένα μέλη και μη, να επανεγγραφούν και να συμμετάσχουν στις εκλογές. Μόνο έτσι αλλάζουν τα πράγματα, με τη συλλογική προσπάθεια και τη συμμετοχή του καθενός, και όχι με τα κουτσομπολιά.
Η Κοινότητα ούτε απειλείται, ούτε ελέγχεται, ούτε εκβιάζεται από κανέναν. Ούτε εγώ φυσικά. Αυτό το ξέρετε καλά πολλά χρόνια τώρα.
Όποιοι νομίζουν ότι μπορούν να συκοφαντήσουν την Κοινότητα ή να με σπιλώσουν, είναι πολύ γελασμένοι. Αν νομίζουν ότι θα το καταφέρουν, ας δοκιμάσουν.
Ανεξαρτήτως όλων των ανωτέρω, προτρέπω όλους τους Σορωνιάτες και τις Σορωνιάτισσες, τους ομογενείς μας και όλους όσους ενδιαφέρονται για την πολύτιμη αυτή έκδοση, ασχέτως καταγωγής, να προμηθευτούν το βιβλίο από τον Πολιτιστικό μας Σύλλογο “το Αμπερνάλλι” και να το βάλουν στα σπίτια τους για να το διαβάσουν και να μάθουν.
Εκεί είναι η θέση του και αυτός ήταν και ο σκοπός της Κοινότητας εξ υπαρχής.
Η Ιστορία του χωριού μας να κοσμεί τα σπίτια μας και να μη μείνει στις κούτες.
Βασικός όρος του προγράμματος στο οποίο εντάχθηκε το βιβλίο, είναι η διάθεσή του χωρίς δηλαδή οποιοδήποτε οικονομικό αντάλλαγμα, τίμημα ή οικονομική ενίσχυση. Γι’ αυτό και διατίθεται υποχρεωτικά δωρεάν και έτσι πρέπει να αποκτηθεί απ’ όλους.
Σορωνή, 20 Αυγούστου 2025
Ο Πρόεδρος της Κοινότητας
Γιάννης Απ. Μαρίνος»
Η τοποθέτηση της συγγραφέως κας Μαρίας Ανδρουλιδάκη
Αισθάνομαι την ανάγκη να συμμετάσχω στην συζήτηση, που δεν αφορά μόνο την Σορωνή. Κατ’ αρχάς θέλω να ζητήσω συγγνώμη από την Δημοτική Κοινότητα Σορωνής και τον Γιάννη Μαρίνο, διότι ένα βιβλίο που αποτελεί πρωτοβουλία του ίδιου και της Δημοτικής Κοινότητας Σορωνής δεν κατονομάζει ως συνεκδότη και την Δημοτική Κοινότητα Σορωνής, παρά μόνο το Αμπερνάλλι. Το ζήτημα ήταν καθαρά ζήτημα χώρου στο εξώφυλλο της έκδοσης. Ο ρόλος της Κοινότητας περιγράφεται με λεπτομέρεια στις πρώτες σελίδες του βιβλίου, τόσο ως προς την υποβολή του σχετικού αιτήματος προς την Ακαδημία Αθηνών, η οποία το ενέκρινε, όσο και ως προς την εξεύρεση χρηματοδότησης της έκδοσης από πρόγραμμα ΕΣΠΑ, με πρόταση που συμφωνήσαμε και ετοιμάσαμε μαζί. Διότι ναι, ούτε τα χρήματα βρίσκονται εύκολα ούτε τα βιβλία γράφονται χωρίς κόπο, και ούτε εγώ ως συγγραφέας του βιβλίου, ούτε το Κέντρο Λαογραφίας θα είχαμε ασχοληθεί με την Σορωνή, αν δεν υπήρχε η αναγκαία παρότρυνση και συμπαράσταση. Όμως, το βιβλίο «Γιορτάζοντας και τραγουδώντας στην Σορωνή Ρόδου», είναι ένα βιβλίο επιστημονικό, για το οποίο προηγήθηκε έρευνα ετών από μένα και παλαιότερους συναδέλφους και αρκετός μόχθος από νυν συναδέλφους μέχρι να πάρει την τελική του μορφή. Το βιβλίο αυτό προσφέρθηκε από την Ακαδημία Αθηνών που χρηματοδότησε την έρευνα και την συγγραφή του με αγάπη στον λαό της Σορωνής και γενικότερα στον λαό της Ρόδου και στο ευρύτερο κοινό, και ενώ θα έπρεπε πρωτίστως να έχει γίνει γνωστό σε όλη την Ρόδο, να έχει μοιραστεί σε όσους επιθυμούν να το διαβάσουν, να έχει δοθεί σε όλες τις βιβλιοθήκες της Ρόδου και των πανεπιστημιακών σχολών της Ρόδου, και να έχει ενημερωθεί το κοινό από πού μπορεί να το παραλάβει δωρεάν, διαβάζω στα σχόλια ότι κάποιοι αναρωτιούνται από πού μπορούν να το προμηθευτούν. Αναρωτιέμαι κι εγώ αν ένα χρόνο μετά την έκδοσή του, βρίσκεται ακόμη σε κούτες σε κάποια αποθήκη του Συλλόγου. Τα βιβλία όμως γράφονται για να κυκλοφορούν και επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι δεν μπορούν να αποτελούν περιουσιακό στοιχείο κανενός Συλλόγου.Αυτό όμως που με έχει λυπήσει ιδιαίτερα είναι η φωτογραφία των βιβλίων στον κάδο σκουπιδιών. Η φωτογραφία αυτή καθεαυτήν προσβάλλει εμένα ως συγγραφέα, το Κέντρο Λαογραφίας, την Ακαδημία Αθηνών, τους συντελεστές του βιβλίου, τους Σορωνιάτες, την Ρόδο και κυρίως τον Σύλλογο. Παρακαλώ, όποιον σκέφθηκε ότι η φωτογραφία αυτή μπορεί να γίνει ένα πρώτης τάξεως αντικείμενο αντιπαραθέσεων, να την κατεβάσει, διότι είναι άκρως προσβλητική για όσους μόχθησαν για να υλοποιηθεί αυτή η έκδοση. Σας παρακαλώ να βάλετε ένα τέλος σ’ αυτήν την διαπόμπευση και να αποσύρετε την φωτογραφία."
