Τσαμπίκος Πατσάης: Η «Ροδιακή» μεγάλωσε, η δημοσιογραφία «άλλαξε» και το αθλητικό τμήμα θυμάται με νοσταλγία την «εφηβεία» του

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Τσαμπίκος Πατσάης
Αθλητικογράφος Ροδιακής

Σ’ αυτό το πάρτι γενεθλίων για τα 110 χρόνια της «Ροδιακής», με κίνδυνο να χαρακτηριστώ γραφικός, θ’ αναφερθώ μόνο στο τι άλλαξε από το 2004, όταν ξεκίνησα δημοσιογραφία στο αθλητικό της τμήμα, κι αφορά στον τρόπο δουλειάς των συντακτών.

Τα άλλα, τα ιστορικά στοιχεία, θα τα παραθέσουν αυτοί που πρέπει εξαιρετικά, αν και μπορεί ν’ αντλήσει πια ο καθείς στοιχεία κι από το πλούσιο αρχείο της εφημερίδας.

Τότε λοιπόν, λίγο μετά την κατάκτηση του Euro από την Εθνική ποδοσφαίρου στην Πορτογαλία και κάποιες μέρες πριν από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα:
-Στη Ρόδο χιλιάδες άνθρωποι καθημερινώς ενημερώνονταν από τις εφημερίδες, αφού ο έντυπος Τύπος ανθούσε.
-Τα κείμενά των συντακτών παραδίδονταν στη φωτοσύνθεση τότε όλα χειρόγραφα.
-Οι υπολογιστές φάνταζαν ως κάτι σχετικώς... μακρινό.
-Το διαδίκτυο στη χώρα μας το ξέραμε σαν «έμβρυο».
-Δεν υπήρχαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
-Ναι, κινητά τηλέφωνα είχαμε, όμως όλα τα μοντέλα είχαν κουμπιά.
- Χρησιμοποιούσαμε ατζέντες, όπου καταχωρούσαμε χειρόγραφα κάτι εκατοντάδες αριθμούς τηλεφώνων.
-Τα smartphones τα πρωτοείδαμε κάπου το 2010 με 2011.
-Τα e-mails θ’ αργούσαν πολύ να μπουν στη ζωή μας.
-Παίρναμε ενημέρωση από φορείς, συλλόγους κι ενώσεις από το fax ή αλλιώς τηλεομοιότυπο ελληνιστί.
-Το copy paste δεν ήταν της... μόδας κι όποιος, και καλά, γνώστης της τεχνολογίας το ‘κανε για μαγκιά, έτρωγε, δημοσιογραφικά πάντα, τις... φάπες του.
-Καλά, στην τεχνητή νοημοσύνη δεν θ’ αναφερθώ καν. Ούτε εκείνοι που την εφηύραν δεν πίστευαν και πολύ σ’ αυτήν τότε.

Και πάμε στο τώρα:
-Ο έντυπος Τύπος πνέει τα λοίσθια.
-Τα κείμενα είναι όλα γραμμένα σε word.
-Οι υπολογιστές υπάρχουν στην... τσέπη μας.
-Το διαδίκτυο διανύει πια την... εφηβεία του, μη σας πω ότι έχει πάει και φαντάρος...
-Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθορίζουν τη ζωή των περισσότερων στον κόσμο.
-Κινητά τηλέφωνα έχουμε, όμως δεν είναι με κουμπιά.
-Οι περισσότεροι δεν θυμόμαστε καν πού έχουμε καταχωνιάσει τις παλιές ατζέντες μας.
-Τα smartphones τα μάθαμε κι αρκετοί τα σιχαθήκαμε.
-E-mails έχουμε και πληρώνουμε μάλιστα γι’ αποθηκευτικό χώρο στο cloud.
-Τις συσκευές fax τις στείλαμε στην ανακύκλωση.
-Το copy paste είναι το «ευαγγέλιο» του Τύπου.
-Η τεχνητή νοημοσύνη γράφει κατά... παραγγελίαν ρεπορτάζ κι εκθέτει τους πάντες που ξεχνούν να σβήσουν την τελευταία παράγραφο-ευχαριστήριο στην τεχνολογία (ξέρουν αυτοί).

Και bonus... track
Τώρα
-Κάθε τυχάρπαστος ασχολείται με τη δημοσιογραφία ως συντάκτης (λέμε τώρα) ή insider (εδώ ακόμη ψάχνω να βρω το contact) μέσω ιστοσελίδων αμφιβόλου αξιοπιστίας.
-ΜΜΕ (λέμε τώρα) και κυρίως ιστοσελίδες απασχολούν συντάκτες (λέμε τώρα) χωρίς ν’ ανήκουν σε καμιά ένωση, ασκώντας το επάγγελμα εντελώς χομπίστικα για να εκθέσουν όσους ακόμη εργάζονται υπεύθυνα.
-Ιδιοκτήτες (λέμε τώρα) ΜΜΕ (λέμε τώρα) αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι μ’ εμπειρία και κάποιοι τους πιστεύουν κιόλας.
-Ελεγκτικός μηχανισμός, εννοείται, για να ξεχωρίσουν οι συντάκτες από τους δήθεν δεν θα υπάρξει ποτές γιατί συμφέρει κάθε κυβέρνηση αναρχίας αυτό το σκηνικό.
-Γιατί στην Ελλάδα η υποκριτική, το τραγούδι και η δημοσιογραφία... κυκλοφορούν ελεύθερα χωρίς καμία κατοχύρωση. Δηλαδή, ο καθείς μπορεί να λέει ότι είναι ηθοποιός, τραγουδιστής και δημοσιογράφος ανερυθρίαστα...

Το... ανήσυχο αθλητικό τμήμα της «Ροδιακής» μεγάλωσε αλλά δεν ξεχνά την «εφηβεία» του
Πέρασαν αρκετά χρόνια από την έναρξη της λειτουργίας της το 1915, για να αποκτήσει η «Ροδιακή» ένα «αυτόνομο» αθλητικό τμήμα και συντάκτες που ασχολήθηκαν, στο... δειλό ξεκίνημα τουλάχιστον, με ρεπορτάζ, κυρίως του ποδοσφαίρου, αξιοποιώντας όσα «φτωχά» μέσα διέθεταν.

Ο αείμνηστος εκδότης Δημήτρης Τσοπανάκης έδωσε το εναρκτήριο... λάκτισμα, για ν’ ακολουθήσουν στη συνέχεια αρκετοί και με την πένα τους να «διανθίσουν» το τελευταίο φύλλο αρχικώς κι εν συνεχεία αρκετές από τις εσωτερικές σελίδες στο πέρασμα από το «σεντόνι» στο ταμπλόιντ, από το 1998 και μετά.

Κώστας Σαρρής, Γιάννης Κουριδάκος Νικήτας Κουσκούσης, Μανώλης Μπάτης, Κώστας Παντίδος, Παύλος Ντοκοουπίλ, Μάγδα Σούγγαρη, Κώστας Καστανάκης, Μπάμπης Μαστροδημήτρης, Δημήτρης Δραγάτης και ο γράφων συνέβαλαν ο καθείς όπως μπορούσε, ώστε το φύλλο να μην έχει σε τίποτα να ζηλέψει από αθηναϊκά ή άλλα κορυφαία της περιφέρειας.

Τεράστιο ρόλο στο να ξεχωρίσει η εφημερίδα από τις ανταγωνίστριές της έπαιξε την εποχή του έντυπου Τύπου η φωτογραφία. Ο Βίκτωρ Πολίτης, ένας εξαιρετικός φωτορεπόρτερ, ανέβαζε το κάθε φύλλο σε άλλο επίπεδο, αφού «αλώνιζε» κάθε γήπεδο στο νησί και τα εξαιρετικά ενσταντανέ του ακόμα φυλάσσονται ως κόρη οφθαλμού από αρκετούς αναγνώστες στο αρχείο τους.

Αυτά τα ολίγα, λοιπόν, για να μην κουράσω.
Α! Και για να μην το ξεχάσω.
Χρόνια μας πολλά...