Γιάννης Παρασκευάς: Μια εικόνα χίλιες λέξεις. Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Γιάννης Παρασκευάς

Παρασκευή πρωί. Βρισκόμουν στην ΠΙΖΑ της Ιταλίας.
Είχα φτάσει εκεί το προηγούμενο βράδυ, το δωμάτιο που έμενα ήταν σχετικά κοντά στο κέντρο της πόλης, όταν με ξύπνησε ένας θόρυβος, φωνές, τύμπανα, δυνατές ομιλίες και τραγούδια.

Πήρα τα πόδια μου και κατέβηκα στο δρόμο. Ίσα που πρόλαβα να πιω δύο γουλιές καφέ και να καπνίσω ένα τσιγάρο.
Μπλέχτηκα με ένα μικρό μπουλούκι ανθρώπων όλων των ηλικιών, που κατευθυνόταν προς το ποτάμι της πόλης.
Είναι το ποτάμι ΑΡΝΟ, αυτό που διασχίζει την πόλη και δίνει εκείνη την αίσθηση ομορφιάς που δίνει πάντα το νερό.
Άνοιξα διάπλατα τα μάτια μου και κοίταξα έκπληκτος, γύρισα με τη μνήμη μου χρόνια πίσω, γύρισα στα χρόνια της νιότης μου (όχι τώρα ότι είμαι και γέρος), τα χρόνια που η συμμετοχή σε μια διαδήλωση, σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας, σε μια συγκέντρωση απαίτησης, η παρουσία ήταν ΧΡΕΟΣ, δεν ήταν μόνο ΔΙΚΑΙΩΜΑ δημοκρατικής έκφρασης.
Ανέβηκα σε ένα πεζούλι, για να έχω μια καλύτερη οπτική εικόνα του χώρου. Δεν μπορούσα να χορτάσω την εικόνα, το πολύβουο πλήθος, την ηλικιακή διαστρωμάτωση, το πλήθος από τις σημαίες, τα τύμπανα και τις ντουντούκες.
Τα τύμπανα έδιναν τον ρυθμό και όλος ο κόσμος, χιλιάδες, μικροί και μεγάλοι, επαναλάμβαναν: "PALESTINE LIBERTY", "ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ", "ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ".
Είχα πολύ καιρό να φωνάξω σύνθημα σε διαδήλωση, μου βγήκε αυθόρμητα και συνέλαβα τον εαυτό μου να φωνάζει μαζί με όλο τον άλλο κόσμο: "ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ".
Δεν κατέβηκαν τόσες χιλιάδες κόσμου στον δρόμο, γιατί δεν είχαν τι να κάνουν, κατέβηκαν και φώναξαν, λειτούργησαν σαν ξυπνητήρι για τους άρχοντες που μας κυβερνούν.
Να ξυπνήσουν ήθελαν, Προέδρους Δημοκρατιών, Πρωθυπουργούς και πολιτικούς, να τους ξυπνήσουν από τον εσκεμμένο λήθαργό τους, από την ανίερη πολιτική τους στάση, που στο όνομα κάποιων συμφερόντων, επιτρέπουν και δεν αντιδρούν στο έγκλημα της ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ που γίνεται στη ΓΑΖΑ.
Ήθελαν να φέρουν μπροστά στα μάτια αυτών των πολιτικών τα πεινασμένα παιδιά και τις εικόνες από τα νεκρά παιδικά σώματα, αυτά τα παιδιά που συνάντησαν τον πρόωρο θάνατο από τις σφαίρες των ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ.
Φώναξαν το δικό τους ΟΧΙ στη γενοκτονία, στη δολοφονία τόσων αθώων, φώναξαν το δικό τους ΟΧΙ στον εκπατρισμό και τον διωγμό, φώναξαν το ΟΧΙ στο να γίνει ΡΙΒΙΕΡΑ Η ΓΑΖΑ.
Δεν αρνήθηκαν με τις φωνές τους την ύπαρξη του κράτους του ΙΣΡΑΗΛ, δεν ζήτησαν τον αφανισμό των Ισραηλινών, ζητούσαν-απαιτούσαν να συμπεριφέρεται το ΙΣΡΑΗΛ σαν ένα πολιτισμένο κράτος και όχι σαν μανιακός δολοφόνος.
Δεν δικαιολόγησαν και δεν δικαιολογώ και εγώ προσωπικά την «τρομοκρατική ενέργεια της ΧΑΜΑΣ», αυτό όμως δεν αποτελεί δικαιολογία, όπως θέλουν κάποιοι να την εμφανίζουν, για τη γενοκτονία ενός λαού.
Το ΙΣΡΑΗΛ, με τη συμπεριφορά του, δημιουργεί τις νέες γενιές τρομοκρατών. Τη ΧΑΜΑΣ τόσα χρόνια την πλήρωνε μέσω τρίτων.
Αναρωτήθηκε κάποιος πόσους Παλαιστινίους έχουν δολοφονήσει οι Ισραηλίτες τόσα χρόνια; Αναρωτήθηκε κάποιος ποιες είναι οι αιτίες των τρομοκρατικών ενεργειών; Αναρωτήθηκε κάποιος ποιοι ευθύνονται για το τόσο μεγάλο μεταναστευτικό κύμα των ημερών μας;
Πλήρωσε κανένας για τον αναγκαστικό εκπατρισμό τόσων χιλιάδων ανθρώπων;
Έτσι αυτοί οι άνθρωποι ξύπνησαν μια μέρα και είπαν: «Θα μπω σε ένα σαπιοκάραβο, θα πληρώσω ό,τι έχω και δεν έχω, και θα πάω στην Ευρώπη».
Όχι, φίλοι μου, παρεμβάσεις των δήθεν «πολιτισμένων Δυτικών» ήταν οι αιτίες του ξεριζωμού τους. Ας μην κλείνουμε τα μάτια, ας μην τρώμε το κουτόχορτο που μας ταΐζουν.
Δυστυχώς, όλους αυτούς, τους παλιούς και νέους αποικιοκράτες, ένα τους ερεθίζει: η εκμετάλλευση του πλούτου της περιοχής και ο έλεγχός της.
Είναι για γέλια όταν τους ακούς να μιλούν για δημοκρατικά δικαιώματα και ανθρωπισμό. Είναι εδώ και πολλά χρόνια που έχουν πάρει διαζύγιο και από τα δύο.
Πολλοί έχουμε ξεχάσει τη «δήθεν Δημοκρατική Άνοιξη» και εθελοτυφλούμε και δεν βλέπουμε τα αποτελέσματά της, δεν θέλουμε να δούμε ότι καμία χώρα από αυτές που έγιναν οι «Δυτικοδημοκρατικές παρεμβάσεις» δεν απέκτησε δημοκρατικό πολίτευμα, αλλά επικρατεί η αναρχία και η καταπίεση.
Η σιωπή είναι συνενοχή στο έγκλημα της Παλαιστίνης, και όσοι σιωπούμε είμαστε συνεργοί δολοφόνων.