Β. Σπανουδάκης: Ένας τραγουδιστής της «παλιάς Ρόδου»

Rodiaki NewsRoom

Μιλάει στη «Ροδιακή» για την καριέρα του και για τη νυχτερινή διασκέδαση

Τραγουδιστής της «παλιάς Ρόδου» είναι ο κ. Βαγγέλης Σπανουδάκης, ο οποίος, μιλώντας στη «Ροδιακή» αναπολεί τις παλιές καλές εποχές, τότε που το νησί μας ήταν το επίκεντρο της νυχτερινής ζωής στο χώρα και δούλευαν ή ξεκινούσαν την καριέρα τους από εδώ, θρύλοι σήμερα της μουσικής.

Καθώς αφηγείται την καριέρα του, μας λέει ότι ξεκίνησε το 1966 στο ΝΟΡ και τελείωσε τη στρατιωτική του θητεία δούλεψε και στο “Belair” ενώ τα βράδια συνέχιζε να τραγουδάει στο ΝΟΡ. Ακολούθησε ο θρυλικός «Μπαμπούλας», που βρισκόταν στο λιμάνι της Ακαντιάς. Εκεί δούλεψε δύο χρόνια, αλλά και παράλληλα στο «Διόνυσος», που για τον ίδιο ήτανε «το καλύτερο μαγαζί της Ρόδου»!

Όπως μας λέει, τραγουδάει… τα πάντα από το 1962 και μάλιστα σε αρκετές γλώσσες, όπως γερμανικά, δανέζικα αλλά και τουρκικά. Για αρκετό καιρό, μάλιστα, εργάστηκε και στο εξωτερικό όπως στο Βέλγιο που κάθισε τρεις μήνες και τα καλοκαίρια ερχόταν πάλι και τραγουδούσε στη Ρόδο.

Για έξι μήνες πήγε στην Αυστρία όπου εκεί γνώρισε τον Ζωρζ Μουστακί που ήρθε όχι μόνο να δει το πρόγραμμά του αλλά σηκώθηκε και χόρεψε κιόλας. Κορυφαία στιγμή στην καριέρα του είναι όταν τραγούδησε στο Μιούσικ Χάλε του Αμβούργου μαζί με φίρμες από την Τουρκία το 1997 και το show παρακολούθησε εκατομμύρια κόσμου.

Ο κ. Σπανουδάκης δεν παραλείπει να πει ότι ξεκίνησε φτωχόπαιδο και κατάφερε να γίνει ευκατάστατος, φτιάχνοντας και ένα μαγαζί στην Ιαλυσό που αναβάθμισε τη νυχτερινή ζωή εκεί.

Θυμάται εποχές που όταν έπιασε δουλειά στο Νεώριο, το 1986, υπήρχαν 250 καρέκλες στο μαγαζί και τις έκανε 700 ενώ περίμεναν άλλα 1000 άτομα για να μπουν μέσα! Επίσης, αύξησε το κασέ των τραγουδιστών στη Ρόδο αλλά… τα έφερνε τα χρήματα και ο ίδιος.

Για τη Ροδίτικη νύχτα, λέει ότι η Ρόδος ήταν πάρα πολύ καλή γιατί υπήρχαν 27 κέντρα διασκέδασης, και αυτό κράτησε από το 1965 μέχρι το 1981, οπότε και άρχισε να φθίνει η νυχτερινή ζωή. Κατά τον ίδιο, αυτό άρχισε να συμβαίνει όταν μπήκε εισιτήριο στα μαγαζιά, κάτι που οι τουρίστες δεν ήθελαν και έτσι άρχισαν να χάνουν κόσμο και, σιγά-σιγά, έκλεισαν. Ακολούθησε ο κανονισμός για τις ταράτσες και τα υπόγεια που επίσης οδήγησε πολλά καταστήματα στο κλείσιμο, από το 1981 και μετά.

Από τους σημερινούς τραγουδιστές εκείνος που ξεχωρίζει είναι ο Θέμης Αδαμαντίδης, με τον οποίο είναι και φίλοι. Όσο γιατί τότε πολλοί μεγάλοι τραγουδιστές, όπως ο Πασχάλης Τερζής, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ακόμη και ο Γιώργος Νταλάρας έρχονταν και δούλευαν εδώ, όπως λέει «τότε η Ρόδος πλήρωνε καλά χρήματα και είχε 27 νυχτερινά κέντρα»

«Τότε για να τραγουδήσεις πρέπει να είχες φωνή», λέει ακόμη για την παλιά εποχή ο κ. Σπανουδάκης ο οποίος τραγούδησε με μεγάλους τραγουδιστές και φάνηκε αντάξιός τους.

Μάλιστα, τη δεκαετία του 1970 τραγούδησε και για ένα μήνα στην Αθήνα αλλά δεν του άρεσαν κάποια πράγματα, οπότε επέστρεψε στη Ρόδο.