Το Γυμνάσιο Καλυθιών εγκαινίασε την ανακαινισμένη του δανειστική βιβλιοθήκη

Δίνοντάς της το όνομα της αείμνηστης Ανθής Οργέττα-Μπαλάκη

Πάντα φανταζόμουν τον Παράδεισο σαν ένα είδος Βιβλιοθήκης
Μέσα σε κλίμα συναισθηματικής φόρτισης, με τη συγκίνηση διάχυτη παντού, πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Παρασκευή, 18 Δεκεμβρίου 2014, στο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΛΥΘΙΩΝ ΡΟΔΟΥ, τα εγκαίνια της ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΜΕΝΗΣ ΔΑΝΕΙΣΤΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ του σχολείου, η οποία πήρε το όνομα της πρόωρα χαμένης αλλά παρούσας στη μνήμη όλων ΑΝΘΗΣ ΟΡΓΕΤΤΑ-ΜΠΑΛΑΚΗ.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Γιάννης Φλεβάρης, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι κ. κ. Στέφανος Κυριαζής, Γεώργιος Σαρίκας και Μιχάλης Σταυρής, ο Πρόεδρος των Καλυθιών κ. Μιχάλης Καφετζής, οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κ. κ. Παναγιώτης Αντωνάς, Σάββας Κώστας και Σταματία Βαγιανού-Τσέλιου, ο Διευθυντής του Γυμνασίου Καλυθιών κ. Αλέξανδρος Ντανάς, ο Υποδιευθυντής κ. Θωμάς Σολδάτος και όλοι οι καθηγητές.



Η Βιβλιοθήκη του Γυμνασίου Καλυθιών παρουσιάζει άλλη όψη, ανακαινισμένη και εμπλουτισμένη, χάρη στη γενναιόδωρη προσφορά του κ. Κώστα Μπαλάκη, συζύγου της θανούσης Ανθής Οργέττα-Μπαλάκη, ο οποίος δώρισε στη Δανειστική Βιβλιοθήκη του Σχολείου πάνω από 170 τίτλους ολοκαίνουργιων βιβλίων.

Έργα σύγχρονης νεανικής-εφηβικής λογοτεχνίας, κλασικά βιβλία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, βοηθήματα για τα σχολικά μαθήματα, αλλά και επιστημονικά βιβλία και λεξικά, όλα από πολύ καλές και αναγνωρισμένες εκδόσεις, χαρίστηκαν με περίσσευμα ψυχής από τον κ. Μπαλάκη, ιδιοκτήτη του βιβλιοπωλείου «Το Τρενάκι», στη μνήμη της αλησμόνητης συζύγου του, Ανθής Οργέττα-Μπαλάκη. Η δωρεά όμως δε σταμάτησε εκεί.

Η οικογένεια της αείμνηστης δώρισε στο Γυμνάσιο Καλυθιών δύο καινούργιες βιβλιοθήκες-έπιπλα, καθώς και δύο μεγάλα γραφεία, έτσι ώστε ο χώρος της Βιβλιοθήκης να λειτουργεί από εδώ και στο εξής και ως Αναγνωστήριο-Σπουδαστήριο για τους μαθητές.

Καθοριστική για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος υπήρξε η συμβολή του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Γυμνασίου Καλυθιών. Ο πρόεδρος κ. Παναγιώτης Τσουρδιού (του Λουκά) και σύσσωμο το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Γονέων κινητοποιήθηκαν και στήριξαν εξ’ αρχής αυτή την προσπάθεια αναβάθμισης της Σχολικής Βιβλιοθήκης. Επιπλέον, δώρισαν από την πλευρά τους έναν φορητό υπολογιστή και προτζέκτορα για τις ανάγκες της Βιβλιοθήκης.

Τέλος, ο ομογενής από τις Καλυθιές κ. Σάββας (Σαμ) Σπανός, συμπατριώτης μας με κοινωνικές ευαισθησίες, έκανε δωρεά κλιματιστικό μηχάνημα, το οποίο ήδη τοποθετήθηκε και λειτουργεί στην αίθουσα.

Το αποτέλεσμα όλων αυτών; Η Βιβλιοθήκη του Γυμνασίου Καλυθιών να αλλάξει ριζικά όψη και ανανεωμένη και εμπλουτισμένη να περιμένει τους νεαρούς αναγνώστες να δανειστούν τα βιβλία της ή να τα ξεφυλλίσουν καθισμένοι αναπαυτικά στο νέο διαμορφωμένο της χώρο. Και όπως τόνισε και η κ. Στέλλα Βουτσά, υπεύθυνη μαζί με την κ. Βιργινία Καρτσώνη της Δανειστικής Βιβλιοθήκης του Γυμνασίου Καλυθιών, ήδη σημειώθηκαν από την αρχή της χρονιάς 120 δανεισμοί βιβλίων (!) σε μαθητές του σχολείου.

Και έπεται, φυσικά, και συνέχεια. Γιατί τα βιβλία πρέπει να βρίσκονται στα ράφια των σχολικών βιβλιοθηκών όχι για να μαζεύουν σκόνη ή για να καμαρώνουμε με τη συσσώρευσή τους, αλλά για να δραπετεύουν από τα ράφια, να παίρνουν πνοή και να παλιώνουν στα χέρια των μαθητών, όπως θα έλεγε κι ο συγγραφέας Κώστας Ακρίβος.

Γιατί τα βιβλία μάς εισάγουν σ’ έναν κόσμο δικό τους, μαγείας και γοητείας, τα βιβλία μάς δίνουν κλειδιά για να κατανοήσουμε τη ζωή.

Από την πλευρά του ο κ. Φλεβάρης επαίνεσε την πρωτοβουλία αυτή της ανακαίνισης της Βιβλιοθήκης τονίζοντας την ανάγκη να επενδύει η ελληνική κοινωνία στα γράμματα και στην παιδεία. Ο κ. Αντιπεριφερειάρχης αναφέρθηκε μάλιστα στους στίχους του Νομπελίστα ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη: «Τη γλώσσα μού έδωσαν ελληνική, το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου. Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου» (‘Αξιον Εστί).

Η εκδήλωση δεν διήρκεσε πολύ. Όλα ήταν σεμνά και αθόρυβα, όπως σεμνή και αθόρυβη ήταν και η αείμνηστη, Ανθή Οργέττα-Μπαλάκη. Παρόντες οι γονείς της, Ελευθερία και Αντώνης, ο αδερφός της Λευτέρης, οι θείοι της Μαριάνθη Νικολού και Κώστας Πολυχρονάς, όλοι ιδιαίτερα συγκινημένοι.

Διέκρινες στα πρόσωπά τους τα αντιφατικά αισθήματα που σε κατακλύζουν σε αυτές τις περιπτώσεις, από τη μια δηλαδή το καμάρι και την υπερηφάνεια για την υπέροχη, για την παινεμένη απ’ όλους κόρη, αδερφή, ανιψιά, το όνομα της οποίας θα κοσμεί πλέον μια σχολική βιβλιοθήκη και από την άλλη τον αβάσταχτο πόνο, αφού ξέρεις πολύ καλά ότι εκείνη δε θα είναι πια κοντά σου.

«’Ον οἱ θεοὶ φιλοῦσιν ἀποθνήσκει νέος» (όποιον οι θεοί αγαπούν, πεθαίνει νέος), όπως διαπίστωσε με πικρία και ο αρχαίος Μένανδρος. Η αρετή όμως του θανόντος αγαπημένου προσώπου πρέπει να αποτελεί παρηγοριά για τους συγγενείς που μένουν στη ζωή, όπως θα συμπλήρωνε ένας Θουκυδίδης μέσα από τον Επιτάφιό του.

Η τελετή ολοκληρώθηκε με τη γενική αίσθηση ότι τα εγκαίνια αυτά ήταν το καλύτερο μνημόσυνο για την Ανθή. Και όπως επισήμανε και ο Διευθυντής του Γυμνασίου κ. Αλέξανδρος Ντανάς, το «μνημόσυνο» αυτό ήταν ό,τι λιγότερο μπορούσε να κάνει για την οικογένεια της Ανθής το Γυμνάσιο Καλυθιών, από το οποίο –σημειωτέον- πέρασαν και οι κόρες της, Παρασκευή και Ελευθερία, μαθήτριες άριστες τόσο στην επίδοση όσο και στο ήθος.

Σύμφωνα με τον κ. Ντανά, το Γυμνάσιο Καλυθιών, με την απόφαση του Συλλόγου του να ονομάσει τη Δανειστική Βιβλιοθήκη του «Βιβλιοθήκη-Αναγνωστήριο Ανθής Οργέττα-Μπαλάκη», δεν έκανε παρά το αυτονόητο στη μνήμη της θανούσης.
Κλείνουμε δανειζόμενοι τα λόγια της φιλολόγου Δρ. κ. Βουτσά, η οποία επικαλέστηκε την ωδή του μεγάλου Λατίνου ποιητή Οράτιου: «Non omnis moriar [...] exegi monumentum aere perennius quod non possit diruire innumerabilis annorum series et fuga temporum».

Δε θα πεθάνω εντελώς. Γιατί έστησα (με το έργο μου) αιώνιο μνημείο το οποίο δεν μπορεί να καταλύσει η αμέτρητη διαδοχή των ετών και το πέρασμα του χρόνου. Έτσι και στην περίπτωση της Ανθής Οργέττα-Μπαλάκη, είμαστε πεπεισμένοι ότι η μνήμη της θα μείνει αιώνια, απείραχτη από το χρόνο, χάρη στο έργο που άφησε πίσω της η ίδια και που συνεχίζει επάξια η οικογένειά της.